แว๊บแรกเห็นภาพนี้ แล้วตกใจ แม้แต่บันได ที่เล็กๆ แคบๆ ก็เพียงพอให้พวกเขาได้พัก พิง
เห็นแล้ว น้ำตาจะไหล จุกๆ ตื้นตัน อย่างบอกไม่ถูก
จากที่เห็นในภาพ แต่ละคน ดูเหนื่อยล้า บางคนก็เหมือนจะหลับ แต่....ทุกคน ก็ไม่ลืมที่จะนึกถึงคนอื่น คนที่ต้องเดินขึ้นลงบันได แต่ละคนที่นั่ง พยายามนั่งเบียดตัว ชิดขอบราวบันได ทั้งๆที่เค้าอยากจะนั่งให้สบายกว่านี้ก็ได้ แต่เค้าก็ไม่ทำ
ขอบคุณ คุณ itasian ค่ะ ที่นำวินัยของการอาศัยอยู่ร่วมกันของชาวญี่ปุ่นมาให้ได้เรียนรู้
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน สามารถผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้ และขอให้ทุกคนปลอดภัย ขอให้ทุกคนได้กลับบ้านค่ะ
ขอบคุณ คุณ yourfwd ค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหล...
ชอบเรื่องนี้ค่ะ
ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้กลับมาสู่สภาพปกติด้วยตัวมันเอง ...มีคนที่อยู่ข้างนอกท่ามกลางความหนาวเหน็บกำลังพยายามสู้อยู่ T-Tเรื่องที่เจ็ด แม้ว่าไฟดับ ก็ยังมีคนที่สู้ทำงานให้ไฟกลับมาติด น้ำไม่ไหลก็ยังมีคนไม่ยอมแพ้ทำให้น้ำกลับมาไหล เกิดปัญหากับโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ก็มีคนที่พร้อมจะเข้าพื้นที่เพื่อซ่อมมัน ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้กลับมาสู่สภาพปกติด้วยตัวมันเอง ขณะที่พวกเราอยู่ในบ้านอันอบอุ่นแล้วก็พร่ำบ่นว่าเมื่อไรไฟมันจะติด น้ำจะไหลน้าา ก็มีคนที่อยู่ข้างนอกท่ามกลางความหนาวเหน็บกำลังพยายามสู้อยู่