สืบเนื่องจาก กระทู้ มาร่วมรณรงค์ "หยุดการซื้อขายกระต่ายเด็ก" กันค่ะ
โดย คุณ amm0pat ใน group MyPet ค่ะ
ก็เลยมีเรื่องราว ความผิดพลาดของฉันที่เกิดขึ้น จากการตัดสินใจที่ซื้อกระต่ายมาเลี้ยง
มาเล่าให้เพื่อนๆฟังค่ะ
มาร่วมรณรงค์ "หยุดการซื้อขายกระต่ายเด็ก" กันค่ะ
ตอนนั้น ฉันยังเด็กๆ เห็นกระต่ายตัวเล็กๆ น่ารักๆ ก็อยากได้ค่ะ
ขอร้องให้พ่อแม่ซื้อให้ แล้วก็ได้มา ฉันเองอยากเลี้ยง
แต่สุดท้า่ยก็เป็นพ่อแม่ฉัน ที่ต้องคอยดูแลเจ้ากระต่าย
แล้วก็ออกลูกออกหลานหลายตัวเลย จากแค่ 2-3 ตัว กลายเป็น 10 กว่าตัวเลยค่ะ
ตอนนั้นที่บ้านมีหมาด้วย เราดูเเลไม่ดี กระต่ายหลุดออกมา
หมาก็วิ่งไล่กระต่าย ภาพนั้นยังติดตาอยู่เลย เราก็วิ่งไปเพื่อให้ทันหมา แต่ไม่ทัน ...
กระต่ายแต่ละตัวที่เราเลี้ยง ถ้าไม่หลุดหายไป ก็โดนหมากัดตาย
ตอนนั้นก็คิดว่า เอ้อ.... ไม่อยากเลี้ยงอีกแล้ว ไม่อยากเห็นมันตาย ก็คิดได้แค่นั้น
พอโตมา อยู่มหาลัยแล้วล่ะ ไปเดินเที่ยวตลาดนัด
เห็นกระต่ายน่ารักๆ ตัวเล็กๆ ก็อยากได้อีกแล้ว
ลืมความรู้สึกในสมัยเด็กๆไปแล้ว
ก็ซื้อมาเลี้ยง 2 ตัว แรกๆก็ดี ดูแล เอาใจใส่ ถนุถนอม
แต่สักพัก ก็เริ่มเบื่อ ขี้เหม็นบ้าง อะไรบ้าง ต้องซื้ออาหารให้ เก็บขี้ ล้างกรง ล้างพื้น
รู้สึกเป็นภาระ ไม่อยากเลี้ยงแล้ว
และ อย่างที่คุณamm0pat บอกค่ะ ว่า คนขายมักบอกว่า "เนี่ยะกระต่ายแคระ ไม่โตไปมากกว่านี้แล้ว"
สำหรับเจ้า 2 ตัวที่ฉันเลี้ยง ไม่จริงเลยค่ะ ตอนซื้อมาตัวเล็กเท่าอุ้งมือ เลี้ยงไปเลี้ยงมา ตัวเท่าแมว
ก็คิดอยากจะเอาไปปล่อย ที่ไหนสักที่ แล้วเราก็ขี่มอไซด์ไปกับพี่
เพื่อไปดูว่า จะเอามันไปปล่อยตรงไหนดี ข้างทาง ตรงที่มีต้นไม้เยอะๆ
แล้วก็มาคิดได้ว่า ถ้าเราเอาเค้ามาปล่อยจริงๆ เค้าต้องตายแน่ๆ
เค้าอยู่กับเรา กินแต่อาหารเม็ด ไม่เคยหาอาหารเองเลย
ถ้าเราเอามาปล่อย เค้าก็คงหาอาหารเองไม่เป็น เค้าจะไปนอนที่ไหน...
และที่ตรงนั้น เป็นแค่ป่าเล็กๆ ถัดไปนิด ก็เป็นเมืองเเล้ว
ถ้าเค้าไม่อดตาย หรือหนาวตาย เค้าก็คงโดนหมากัดตาย
ตอนนั้นเพิ่งรู้ว่า ตัวเอง ใจร้ายมากๆ
ใจร้ายตั้งแต่ ตอนที่ตัดสินใจ ซื้อเค้ามาเลี้ยงแล้ว
ที่ซื้อ เพียงเพราะ เค้าน่ารัก อยากได้ อยากได้มาเป็นของตน
เราพลากเค้ามาจากพ่อแม่ พลากเค้ามาจากที่ ที่เค้าควรอยู่
ถึงแม้เราไม่ได้ เป็นผู้พรากมาจากพ่อแม่เค้าโดยตรง แต่เราเป็นผู้ซื้อ
ถ้ายังมีผู้ซื้ออยู่ ผู้ขายก็ยังคงขาย ต่อไป
อยากได้ อยากเลี้ยง เพราะเค้าน่ารัก คิดแค่ว่า เค้าเป็นสัตว์เลี้ยง เลี้ยงไว้ดูเล่น
แต่เค้าเป็นสัตว์ เป็นสิ่งมีชีวีต มีชีวิต มีความรู้สึก เหมือนกับเรา ต้องการความรัก ต้องการความอยู่รอด
แต่ฉัน ก็ไม่ได้คิดที่จะรับผิดชอบ ชีวิตของเขา ที่ตัดสินใจเอาเค้ามา
สุดท้าย เจ้ากระต่าย 2 ตัวที่ฉันเลี้ยง ก็ให้คนแถวบ้านไปเลี้ยง เพราะตอนนั้นต้องย้ายที่พัก ไปอยู่อีกที่
เฮ้อ สุดท้ายก็ไม่ได้รับผิดชอบ ให้คนอื่นรับผิดชอบแทน..
นี่คือ ความผิดพลาดของฉัน ที่เกิดขึ้น ไม่อยากให้มีเหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นอีกแล้วค่ะ
อยากฝากไปถึง คุณพ่อคุณแม่ ด้วยค่ะ เวลาพาลูกๆ พาเด็กๆ ตามร้านขายสัตว์เหล่านี้
ไม่ว่าจะเป็นหนู กระต่าย ฯลฯ บางทีที่เด็กๆเค้าอยากได้
เพราะเค้า อาจจะคิดแค่ว่า มันน่ารักจัง น่าเล่นจัง
เหมือนกับที่ฉันเคยคิดค่ะ