คัดลอกจากเวบลานธรรม


ประวัติหลวงปู่ถนอม ฐิติธัมโมผู้ผจญวิบากขันติบารมี
“วัดเขาเหลือ” จังหวัดราชบุรี

เมื่อวันที่ ๑๑ กันยายน ๒๕๕๒ คุณปิโย ได้รับเมล์จาก คุณบี เกี่ยวกับเรื่องของ
หลวงพ่อท่านหนึ่งที่ต้องผจญกับวิบากกรรมแต่ ท่านก็ใช้จิตใจที่เข้มแข็งดั่ง
เพชรกล้า อดทน ไม่เรียกร้อง ฝ่าด่านแห่งกองทุกข์ของขันธ์ ๕ กายหยาบนี้
ด้วยจิตที่ระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า อาจารย์จึงให้นำประวัติ และเรื่องราวของ
หลวงปู่ลงในเวบค่ะ และทางกลุ่มแสงธรรม ฯ ร่วมอนุโมทนาบุญที่ทางเวบ
ลานธรรมค่ะ


พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ) วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษดิ์
แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กทม.

หลวงปู่ถนอม ฐิติธัมโม บวชตั้งแต่อายุครบ ๒๐ ปี เรียนกรรมฐานจากพระธรรม
ธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ ป.ธ. ๙) ซึ่งเป็นพระมหาเถระที่เชี่ยวชาญ
แตกฉานในพระไตรปิฎก และมีความทรงจำเป็นเลิศ เป็นพระวิปัสสนาจารย์ที่มี
ศิษย์พระ ศิษย์ฆราวาส มากมายทั่วโลกก็ว่าได้ โดยเริ่มเข้าศึกษาพร้อม ๆ กับ
หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน พระอาจารย์สอนวิปัสสนาที่มีศิษย์มากที่สุดอีกท่านหนึ่ง

หลวงปู่ถนอม ฐิติธัมโม ปฏิบัติจิตภาวนาตั้งแต่อายุน้อย ๆ เคยเป็นอาจารย์สอน
ปริยัติปฏิบัติที่วัดมหาธาตุจังหวัดราชบุรีด้วย



หลวงปู่ถนอม ฐิติธัมโม เดินธุดงค์ เพื่อไปพบท่านพุทธทาส ผ่านวัดเขาเหลือ
จ.ราชบุรี ซึ่งมีหลวงปู่จุล เป็นเจ้าอาวาส อยู่ในขณะนั้น จึงชวนอยู่ด้วยตั้งแต่
นั้นเป็นต้นมา ก็จำพรรษาที่วัดเขาเหลือตลอดมา จนได้เป็นเจ้าอาวาสวัดเขาเหลือ

ภาพที่ท่านนอนอาพาธในวัด

ภายหลังประสพอุบัติเหตุถูกรถเฉี่ยวชนขณะบิณฑบาต เมื่อช่วงอายุราว ๕๗ ปี
หลังจากนั้นก็อาพาธเจ็บป่วยเรื่อยมาเป็นเวลา ๒๓ ปี (ปีพ.ศ.๒๕๕๒ อายุ ๘๒
ปี) โดยเข้ารับการรักษาจากโรงพยาบาลต่าง ๆ โดยตลอด ทั้งที่ รพ.โรคเรื้อน
ด้วย วิบากกรมซ้ำซ้อนจนในที่สุด ตามองไม่เห็น หูไม่อาจฟังเสียงเบาได้ ขาถูก
ตัดไป ๑ ข้าง โดยแพทย์พบการติดเชื้อรุนแรง




จนกระทั่ง ๒๒ มีนา ๒๕๔๙ ท่านได้เข้ารักษา ที่โรงพยาบาลวิชัยยุทธ โดยทุน
การรักษาพยาบาลครั้งนั้นจากเพื่อน ๆ ชาวลานธรรม เป็นส่วนมาก ในที่สุด
ท่านก็สามารถมองเห็น ได้ยิน และได้ขาเทียม ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเดินได้
แต่ก็มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

ปัจจุบัน ถึงแม้ท่านจะมีชีวิตที่ดีขึ้นแล้ว แต่ยังขาดผู้อุปัฏฐาก บางครั้ง เป็นเวลา
ร่วมเดือนกว่าจะได้สรงน้ำ ท่านฉันเช้า เพียงมื้อเดียว เนื่องด้วย ไม่มีใครถวาย
เพล ไม่มีใครป้อน มือที่หงิกงอ ขาที่ถูกตัดหนึ่งข้าง ทำให้ท่านไม่สามารถช่วย
เหลือตนเองได้

มีเพียงคุณป้าสองท่าน มาป้อนอาหารเช้าถวายเท่านั้น

ท่านต้องนั่งบนรถเข็น ตั้งแต่ ตีห้า ตอนเช้า ถึง หกโมงเย็น หน้ากุฏิ ท่านใดที่อยู่
ราชบุรี หรือมีโอกาสไปที่ราชบุรี สามารถไปสรงน้ำถวายท่าน ป้อนอาหารเพล
แด่ท่านได้นะคะ

สุขอนามัย..คือเรื่องที่สำคัญที่สุดตอนนี้ สิ่งของที่จำเป็น ได้แก่ ผ้าอ้อม อันอัน
ขนาด XL สำหรับผู้ชายค่ะ นมแคลเซี่ยมมสูง

ครั้งล่าสุด


เป็นเวลา ๒ เดือนเต็มที่ท่านไม่ได้สรงน้ำ สามารถติดตามอ่านเรื่องราวของ
หลวงปู่ได้ที่
http://larndham.net/index.php?showtopic=27117&st=0



หลวงปู่ถนอม ฐิติธัมโม ท่านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ตื่นทำวัตรเช้า
นั่งกรรมฐานเสมอทุกวัน ไม่เคยขาด แม้สังขารของท่านจะทุกข์ทรมาน
ก็ตาม

ล่าสุด ท่านปรารถว่า ท่านจะอยู่ให้สรงน้ำอีกไม่นานแล้ว ทว่า ท่านก็ยังต้อง
เผชิญวิบากกรรมตามลำพัง ผู้ที่อุปัฏฐากท่าน ก็ทำได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น

ขอความช่วยเหลือผู้มีจิตศรัทธา ไปเยี่ยมเยียน ป้อนอาหาร สรงน้ำท่านได้นะคะ
ก่อนที่ท่านจะต้องละสังขาร อย่างเดียวดาย หรือจะ ช่วยทางกลุ่มลานธรรม
เพื่อเป็นปัจจัยในการซื้อยารักษาโรค ยาบำรุง ฯลฯ ได้ที่

คุณอาภา ก้องสนาม ธนาคารกสิกรไทยเลขที่ 523-2-06789-8

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่เข้าไปอุปัฏฐากหลวงปู่ค่ะ

----------------------------------------------------------------------

ภาพ และเรื่อง โดยคุณ mahatep คัดลอกมาจาก เวบลานธรรม
วิบากขันธุ์ของหลวงปู่ถนอม ฐิติธัมโม ยังไม่สิ้นสุด เมื่อวานสรงน้ำถวาย ก่อนสรงน้ำต้องเปลี่ยนรถเข็นไปใช้รถเข็นเสตนเลส ที่คุณประคำจันทร์ส่งมาถวายเมื่อปี ๒๕๔๙ เวลาอาบน้ำจะสะดวกได้ไม่เปียกรถที่ต้องใช้นั่งทั้งวัน ท่านยังคงใช้รถคันเดิมที่คุณยายลิงถวายซึ่งชำรุดมากแล้ว
เพราะใช้งานมานานถึงสี่ปีเศษ ตั้งแต่เมษา ๒๕๔๙

โทรไปสอบถามราคาอะหลั่ยแล้ว ต้องใช้งบมากพอควร







ขณะเปลี่ยนผ้า ตอนแกะผ้าอ้อม พบว่าท่านมีอาการเป็นผื่นแดง บวมใต้ร่มผ้า
คาดว่าเกิดจากผ้าอ้อมที่ชุ่มด้วยของเสียซึ่งต้องแช่อยู่ทั้งวัน และการที่ไม่ได้
สรงน้ำเป็นระยะเวลานานจนกระทั่งติดเชื้อ



การสรงน้ำเริ่มจาก ต้มน้ำร้อนด้วยเตาแก๊สปิคนิคในกุฏิ แล้วผสมน้ำเย็นที่เปิด
จากก๊อก ผสมกันให้ได้อุณหภูมิพออุ่น

แปรงฟัน (ท่านแปรงเองได้ แต่ต้อง บีบยาสีฟัน และนำแปรงวางที่มือ) สระผม
ถวาย สระผม ๓ รอบ เพราะสังเกตุว่าท่านคัน โดยใช้สำลีก้อนอุดหูไว้เพื่อไม่ให้
น้ำเข้าหู

ขอขมาท่านก่อนเพราะต้องล่วงเกินจับศรีษะท่าน ท่านบวชมานานกว่า ๖๐ ปี
แล้วหากทำไม่ดีจะเป็นวิบากแก่กัน จากนั้นราดน้ำรด สระเกาเบาๆ ให้ทั่วศรีษะ
เวลาจะล้างแชมพู ใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ ปิดเปลือกตา
เพื่อไม่ให้น้ำเข้าตา จะระคายเคืองแสบตาครับ

จากนันใช้สบู่เหลวถูตั้งแต่ส่วนคอลงมาให้ทั่วตัว ขณะถูหลังรู้สึกว่าสะดุด
เหมือนมีก้อนเนื้อ จึงสำรวจละเอียด ทีแรกคิดว่าท่านฝังเหล็กไหลไว้ด้วย
แต่เท่าที่เคยสรงน้ำถวายมาก็ไม่เคยเจอ



พอสังเกตุชัดๆ พบว่าเป็นฝีขนาดใหญ่ใกล้แตก ที่น่าตกใจคือ มีรอยแผลใหญ่
ลึกอยู่ในร่มผ้า คงเป็นฝีที่แตกไปแล้ว รอยใหญ่จนดูน่าตกใจครับ หากแผล
ขนาดนี้เกิดขึ้นกับคนทั่วไปคงมีทุกข์เวทนายากทนได้ แต่หลวงปู่ถนอมดูสดใส
ไม่มีวี่แววของเวทนาใดๆเกิดขึ้น



ด้วยความสงสารและเป็นห่วงว่าจะทำอย่างไรกับแผลที่น่ากลัวนี้ จึงขอร้องให้
พระที่กวาดลานวัดอยู่มาช่วยกันดู เมื่อท่านเห็น ท่านก็เพียงบอกว่าให้พาไป
โรงพยาบาล

ผมขอให้หลวงปู่ยอมไปโรงพยาบาลสงฆ์ บอกว่าหายแล้วจะพากลับมา ท่าน
ปฏิเสธ ท่านยอมตายที่กุฏินี้ ไม่ยอมไปโรงพยาบาลครับ

11 กันยายน 2552