"เคยมีความรู้สึกนี้บ้างมั้ย แล้วทำยังงัย"
เหมือนอยากจะระบายแต่ไม่รู้จะหันหน้าไปพูดกะใครแล้ว
เคยบ้างมั้ยที่รู้สึกว่าทำงานหนักมากจนไม่รู้ว่าจะทำมากไปเพื่ออะรัย เพื่อตำแหน่ง เพื่อเงิน เพื่อความก้าวหน้า แล้ว...จะมีไปมากๆ ทำไม ทำไมต้องดิ้นรนด้วยหล่ะ
ตอนนี้เหมือนสับสน ขับรถไปทำงานก้อร้องไห้ทุกวัน ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าร้องทำไม มันเหมือนถึงจุดที่สุดแล้วว่ามันเหนื่อย มันไม่ไหวแล้ว ทำไปเยอะมาก แต่ผลลัพธ์กับเงียบและยังว่างเปล่าอยู่
ไม่เคยทำงานที่ไหนแล้วรู้สึกเหนื่อยมากยังงี้เลย เหนื่อยทั้งกายและใจ แต่บางครั้งก้อดีใจที่ได้ลองทำเพราะเค้าก้อให้โอกาสเรามากมายโดยไม่คิดว่าเด็กๆอย่างเราอาจจะทำพลาดก้อได้ เค้าก้อให้เราทำ เฮ่อ..ไม่รู้จะเอางัยดี
บางครั้งคิดว่าเราควรหาที่ที่เบากว่านี้แล้วบาลานซ์เวลาให้ที่บ้านบ้างจะดีกว่ามั้ยเพราะไม่ใช่ว่าที่บ้านจะอยู่ให้เราพูดคุยอีกนาน งาน..ทำเมื่อไหร่ก้อได้ หาเงินเข้าบ้านเยอะๆ แล้วยังงัย ถ้าเค้าไม่ได้คุยกะเราเลยในวันวันนึง
บางครั้งเหมือนมีความหวัง บางครั้งกลับกลัวว่าไอที่หวังมันจะลมๆแล้งๆ เหมือนบช้าคิดอยู่คนเดียว
หรือว่าเราคิดมากเกินไป??
หรือว่าเราควรต้องไปพักผ่อนบ้าง??
หรือว่าเราควรเด็กเกินไป?? แล้งงัยอ่ะ ทำไมอ่ะ ไม่เข้าใจ
ไอที่แก่ๆ ทำงานไม่ได้เรื่องก้อมีเยอะแยะ บริษัทก้อยังเลี้ยงไว้ (ทำอะไรก้อไม่รู้) แบบมาทำงานเกือบเที่ยงกลับบ้านตรงเวลา เดือนนึงแกล้งป่วยซะห้าวัน รับผิดชอบก้อน้อยกว่าเรา ทำงานก้อช้ากว่าเราต้องให้เด็กๆ เค้ารอเพื่อรวมงานส่งที่เดียวเป็นประจำ แต่บริษัทก้อยังเลี้ยงดีกว่าเรา แค่ทำงานมาเยอะปีมากกว่าแค่นั้นเหรอ??
เลี้ยงไว้เพื่ออะไร??
ขอบคุณค่ะที่เข้ามารับฟัง : )