เพื่อนๆลองอ่านกันดูนะจ๊ะพอดีเราไปอ่านเจอ :twisted:
เรื่องจริงนะครับ โชคดีที่ไม่เป็นอะไร เจอมากับตัวเลย อยากเล่าต่อเพื่อเตือนนักเที่ยว หรือใครๆ ก็ตามนะครับ
ข้างล่างนี้ผมนั่งเขียนเมื่อกี๊ เพราะจะส่งเป็น Forward email และลงเว็บอื่นที่ผมเข้า
ยาวหน่อยนะครับ แต่อยากให้อ่าน ผมมารู้ซึ้งตอนนี้แหล่ะ ที่ไม่ค่อยใส่ใจอีเมล์เตือนๆ ทั้งหลาย คิดว่าไกลตัว คิดว่าเรื่องโกหก แต่คืนนี้ผมรู้แล้วล่ะ ว่าไม่ใช่
------------------------------------------------------------------------------------------
หลายครั้งที่ผมเคยได้ Forward email เรื่องยาเสียสาวบ้าง ยาปลุกเซ็กส์บ้าง
หรือเรื่องที่มีคนเจอแล้วมาเล่าว่าโดนแล้วเป็นอย่างไร หรือโดนมาอย่างไร
ตลอดเวลาผมก็อ่านแบบผ่านๆ แล้วก็ส่งต่อให้เพื่อนๆ โดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิง
แต่ถึงจะส่งต่อ ผมก็ยอมรับว่าไม่ได้ใส่ใจมาก คิดซะว่าเป็นเรื่องไกลตัว หรือมันจะมีจริงอย่างนี้หรือ
แต่คืนนี้ เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ทำให้ผมคิดได้ว่ามันไม่ไกลตัวเลย และอยากกลับมาเขียนไว้
เป็นเรื่องเตือนภัยให้คนอื่นๆ ต่อ โดยเขียนทันทีเมื่อถึงบ้าน เพราะไม่อยากให้การนอนหนึ่งตื่น
ลบความทรงจำที่น่าจะมีประโยชน์ต่อคนอื่นๆ
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
วันนี้ทางอ๊อฟฟิซผมมีการเลี้ยงส่งเพื่อนคนนึงที่ลาออก ก็ได้ตกลงใจไปเลี้ยงส่งกัน
โดยร้านที่เลือก เป็นร้านประเภท Pub&Restaurant ประมาณว่ากินข้าวเสร็จหน้าร้าน
ก็เข้าไปกินเหล้า เต้นต่อในร้าน เป็นร้านที่อยู่ในระดับที่ค่อนข้างดีพอควร คนที่มาเที่ยวก็คนทำงานบ้าง
วัยรุ่นบ้าง ดูแล้วไม่ได้เถื่อนอะไร (คล้ายๆ ร้านแถวทองหล่อด้วยซ้ำ) พวกผมไปกันกว่า 15 คน
มีทั้งผู้ใหญ่ และวัยรุ่น (แต่ก็จบทำงานกันหมดแล้ว) หลังจากกินข้าวเรียบร้อย
พวกเราก็เข้าไปเฮฮา เด้นซ์กันต่อข้างใน กินเหล้าตามประสา (ใครเคยไปคงนึกภาพออก)
ในกลุ่มพวกผมมีน้องคนนึง แต่งตัวก็ตามประสาวัยรุ่น อาจจะดูโป๊นิดๆ (แต่ไม่ได้น่าเกลียด)
น้องเค้าก็เต้นไปตามประสา มากับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ แต่อาจจะเด่นนิดนึง
สักพักนึง มีกลุ่มผู้ชายวัยรุ่นโต๊ะข้างหลัง ก็มาทำมาชวนคุย (ซึ่งเป็นเรื่องปกติ) แต่มันเริ่มไม่ปกติ
ตรงที่มือไม้ถึง เรียกว่า ดึงมือไปคุยทีเดียว ดึงอยู่หลายที ทั้งที่น้องเค้าก็พยายามออกห่างแล้ว (แต่ลำบากเพราะโต๊ะติดกัน)
จนครั้งนึง ดึงมือไปชนเหล้า โดยฝั่งนั้นรินเหล้าให้กิน 1 แก้ว แล้วบอกว่าชนให้หมดแก้ว
พอน้องเค้ากินเสร็จ ก็รีบออกมา แต่ฝั่งนั้นทำท่าจะดึงมือไว้อีก ผมคิดในใจเวลานั้นว่า "เฮ้ย มันจะตื้อเกินไปแล้ว"
สักพักน้องเค้าก็ไปเข้าห้องน้ำ ไอ้นั่นก็ตามไปอีก ตามไปขอเบอร์ ตามไปดึงมือจะกอดบ้างล่ะ พวกผมก็เลยไปพาออกมา
แล้วก็ให้น้องไปนั่งนอกร้านสักพัก ผมเห็นว่าท่าจะไม่ดี ก็เลยคิดว่ากลับกันดีกว่า เลยชวนน้องๆ ที่จะกลับ
ออกไปหาน้องคนนั้น แล้วชวนกลับ
ตอนออกไปคุยน้องเค้าก็ยังคุยปกติ ไม่ได้มีท่ามีเมาอะไร (ปกติน้องเค้ากินเหล้าบ่อย ถือว่าคอแข็งได้เลยล่ะ)
น้องยังบ่นว่าเซ็งๆ จะมาสนุกแต่เจอพวกนี้มาตื้อ รินเหล้ามาให้กินอีก ตกลงพวกผมกับน้องก็เลยชวนกลับ
ระหว่างที่เดินไปที่รถ อยู่ๆ น้องเค้าก็อ้วกทีนึง ตอนนั้นผมยังแซวเล่นๆ เลยว่า
อะไรกันไม่ได้เมาซะหน่อยทำไมอ้วก (เห็นคนเมาอ้วกแต่ละคนสภาพดูไม่ได้เลย ใครเคยคงรู้)
พอเดินไปอีกสักพัก น้องเค้าเริ่มแปลก อยู่ๆ ก็เริ่มมึนๆ เหมือนคนเมา จนไปถึงที่รถ ก็หมดแรง
น้องเค้าบอกว่าเป็นไรไม่รู้ ปกติกินแค่นี้ไม่เมา แล้วอาการก็ไม่เหมือนเมา น้องเค้าบอกว่าไม่มีแรงเลย มือชา ตัวชา
แล้วก็ร้อนมากๆๆ (ตอนนี้น้องเค้าไปนั่งกับพื้นแล้ว แล้วก็อ้วกเป็นพักๆ แต่ไม่ออก)
ผมเองก็งงมากว่า เมื่อกี๊ยังคุยกันดีๆ เหมือนคนปกติ เดินออกมาแค่ 2-3 นาที ทำไมถึงกับยืนไม่ได้
น้องเค้าเองก็งงๆ ร้องไห้แล้วบอกว่าเป็นอะไรไม่รู้ ปกติไม่เคยเมา ถึงเมาก็ไม่ใช่แบบนี้
ตอนนี้ตัวชา ไม่มีแรง แล้วก็ร้อนมาก ผมเองเริ่มแปลกใจ เพราะผมเองก็กินเหล้าบ่อยๆ เจอผู้หญิงเมาก็บ่อย
แต่มันไม่ใช่แบบนี้ ผมกับคนอื่นเลยเริ่มคิดแล้วว่า โดนยา แน่เลย คุ้นๆ จาก Forward email ที่เคยอ่าน
สักพักได้ไม่ทันไร น้องเค้าก็ล้มลงไปเลย แบบว่าหมดแรงไปเลย ปากยังร้องอยู่ ร้องฮือๆ ไม่รู้เปนไร
แต่ไม่มีแรงขนาดที่ว่า ต้องอุ้มขึ้นรถผมเลย ผมจึงรีบพาไปส่ง
ระหว่างทางที่ไปส่ง น้องเค้าก็ร้องใหญ่เลย บอกว่า เป็นอะไรไม่รู้ ร้อนมากๆๆ อยากถอดเสื้อ อยากถอดๆๆ
เหตุการณ์ต่างๆ เริ่มปะติดปะต่อ ทำไมพวกนั้นถึงต้องคอยเดินมาดึงแขน เดินตามเข้าห้องน้ำ
เดินไปดึงแขน ทำท่าจะกอด ทำท่าไม่ให้ไปไหนท่าเดียว
แม้ผมเองก็คงฟันธงไม่ได้ว่าเป็นการโดนวางยาจริงหรือไม่ แต่คนเมาที่ผมเคยเจอมามากมายไม่ใช่แบบนี้
ไม่ใช่คุยกันดีๆ เดินไปสักพักล้มทั้งยืน หมดแรงจนต้องอุ้ม ตัวชา ร้อนอยากถอดเสื้อ
ผมได้แต่เศร้าใจ แต่ใจนึงก็ดีใจที่น้องเค้ายังมีพวกผมอยู่เลยไม่เสียท่า
ผมอยากให้คนไปเที่ยวนะครับ อย่าไปกินเหล้าของคนแปลกหน้าเด็ดขาด ร้านนี้ไม่ได้ดูเถื่อนอะไรเลย
เป็นร้านดูดีมีระดับ แต่เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นได้ มันเกิดขึ้นได้ทุกๆ ที่ไม่แบ่งระดับชั้น
ผมได้แต่คิดถึง Forward email ที่เตือนๆ แล้วผมก็อ่านผ่านๆ ส่งไปให้คนอื่น ซึ่งไม่รู้ว่าคนรับ คนที่เราห่วงได้อ่านจริงจังมั้ย
นี่เป็นนึงในอุทาหรณ์เลย ผมจึงอยากกลับมานั่งเขียนเรื่องราวนี้ ขอให้เตือนคนที่คุณรัก ท่าจะให้ดีนอกจากส่งต่อแล้ว ขอให้โทรบอกด้วยจะดีมาก
ผมเองพอตื่นพรุ่งนี้เช้า ผมจะรีบโทรไปหาคนที่ผมรัก แล้วเล่าเรื่องนี้ให้ฟังทันทีที่ทำได้
ขอบคุณที่อ่านจนจบ
รุ่งธรรม ปัญญวิภาต
เวลาตี 2.31 ของวันที่ 29 พ.ค. 2551