ครับ ผมพัฒน์ครับ
ตอนนี้เรียนอยู่ ศิลปากร คณะวิทยาศาสตร์ เอก ฟิสิกส์

ตอนเรียนชั้นมัธยมต้น เรียนอยู่โรงเรียน วัดห้วยจรเข้วิทยาคม
สำหรับในจังหวัดของผม ก็ถือว่าเป็นโรงเรียนหางแถวแล้วครับ
ตอนขึ้น มัธยมปลายได้มีโอกาส มาเรียน ที่แก่นวิชา
ผมได้เรียน 2 วิชาครับ คือ คณิตศาสตร์ และฟิสิกส์
และในตอนเริ่มต้น พี่ๆเขาสอนให้ผม ยอมรับ ความไม่รู้ของตน
ให้ผมกลับไป ทบทวน และเรียนรู้ ความรู้พื้นฐานตอนประถม และมัธยมต้น

ก่อนหน้านี้ เคยไปเรียนพิเศษ ที่อื่นมาก่อนครับ
เรียน หลายที่มาก เรียนเท่าไรก็ไม่พอ...
เพราะได้ ที่อื่นสอน เขาสอนมากเป็นพิเศษ
ส่วนโรงเรียนผมก็สอนน้อยเป็นพิเศษ
สอน แค่ให้ทำข้อสอบได้...
แต่พอได้มาเรียนที่แก่นวิชา รู้แล้วว่า การสอนที่พิเศษ มันเป็นอย่างไร
หลังจากได้เรียน ที่แก่นวิชาแล้วผมก็ไม่ได้เรียน ที่ไหนอีก

และผม เรียน จบเนื้อหาคณิตศาสตร์ ระดับชั้น ม.6
ในตอน ม.4 ไม่มีการเร่งรีบ ไม่ใช่การยัดเยียดความรู้
แต่พี่ๆที่แก่นสอน ให้ผมพึ่งตนเอง สอนให้ผมอ่านหนังสือให้เป็น

และเนื้อหา ฟิสิกส์ จบ ม.6 ในตอน ม.5

ครับ พอตอนสอบเข้า มหาวิทยาลัย
คะแนน พื้นฐาน วิศวะ ผมทำได้ 65 คะแนน เต็ม 100
ซึ่ง ท๊อปปีนั้นได้ 75 หรือ 79 คะแนนนี่แหละ

และสอบ ติดทุน พสวท คณะวิทยาศาสตร์
เอกฟิสิกส์ ของมหาวิทยาลัย ศิลปากร

ครับจากเด็กที่ แทบไม่มีโอกาสทางการศึกษา
จากเด็กที่ อยู่โรงเรียนหางแถว
แต่สามารถกลายเป็นเด็กที่สามารถเรียนหนังสือเองได้รู้เรื่อง
เด็กที่ต้องคอยเรียนพิเศษ ให้คนอื่นคอยป้อน
กลับกลายเป็นเด็กที่ สามารถ อ่านหนังสือเองได้

อยากให้เด็กๆๆ ได้มีโอกาสแบบผมครับ
ซึ่ง เด็ก เล็กๆ มาเริ่มเรียนก่อน ได้ยิ่งดีครับ
ชีวิตของเขาจะได้ไม่เสียเวลา อย่างที่ผมเคยเสียมาแล้ว