Music for your heart "Love is Hear"

[Meesook]

ไปดูมาเหมือนกันค่ะ เป็นคอนเสิร์ตที่ทำให้อิ่มใจมากๆ รายได้ทั้งหมด ไม่หักค่าใช้จ่ายด้วย เอาไปบริจาคให้มูลนิธิอนุเคราะห์คนหูหนวก ในพระบรมราชินูปถัมภ์ค่ะ

ในคอนเสิร์ตเค้าบอกว่า

S-I-L-E-N-T = L-I-S-T-E-N

คอนเสิร์ตนี้ มีน้องๆ หูหนวกจากโรงเรียนเศรษฐเสถียรมาร่วมดูด้วย ตอนแรกก็แปลกใจเหมือนกันว่าคนหูหนวกเค้าจะฟังกันยังไง พอไปถึง ก็อึ้งไปด้วยความซึ้งใจ เห็นได้ชัดว่าผู้จัดคอนเสิร์ตนี้ ตั้งใจมากๆ ที่จะทำให้น้องๆ ที่หูหนวกได้สนุกไปด้วย

เริ่มตั้งแต่ตอนเข้างาน มีการติดสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ โดยที่สติ๊กเกอร์ตัดจากกระดาษสีสะท้อนแสง เพื่อให้เห็นได้ตอนที่อยู่ในฮอลล์

พอเข้าไปในงาน ก็เห็นมีลูกโป่งสีขาวรูปหัวใจติดอยู่ตามเก้าอี้นั่ง ตอนแรกก็นึกรำคาญ เพราะต้องนั่งเบียดๆ กับลูกโป่ง แถมยังกลัวว่าเดี๋ยวถ้าแด๊นซ์มันส์ๆ แล้ว ลูกโป่งจะแตก แต่พอพิธีกรมาอธิบาย ก็ได้รู้ว่าลูกโป่งนั้น น้องๆ ที่หูหนวก เค้าจะเอามือแตะไว้ แล้วฟังเพลงจากการสั่นสะเทือนของลูกโป่ง... เห็นน้องบางคนเอาหูแนบลูกโป่งไว้เลยค่ะ

ต่อมา ตอนที่ทำให้ขนลุกก็คือตอนก่อนจะเริ่มคอนเสิร์ต พิธีกรประกาศว่า น้องๆ ที่หูหนวก จะขึ้นไปบนเวที แต่ก็ไม่ได้บอกว่าจะขึ้นไปทำอะไร แล้วก็มีคุณเปียโน (จากวง the sis) มาร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี โดยร้องเดี่ยว ไม่มีดนตรี เสียงคุณเปียโนกังวานใส และมีพลังมาก จนทำให้ลูกโป่งสั่นตลอดเวลา

และที่ทำให้ซึ้งใจมากๆ ก็คือ น้องๆ ที่หูหนวก ร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี โดยใช้ภาษามือ... ถึงตอนนั้นน้ำตาซึมเลยค่ะ ได้เห็นคนที่พิการ แสดงความจงรักภักดีต่อในหลวงในแบบที่เค้าจะทำได้

ทุกเพลงที่แสดง จะมี MV พิเศษ ที่มีศิลปินรับเชิญมาร่วมคิด ร่วมผลิต มีทั้งศิลปินภาพถ่าย ศิลปินคอมพิวเตอร์กราฟฟิค ศิลปินภาพวาด animation และมีอีกเยอะค่ะ โดยที่ใน MV จะมีเนื้อเพลงตอนสำคัญๆ ขึ้นมาบนจอ เพื่อให้น้องๆ ที่หูหนวก ได้เข้าใจใจตัวเพลงด้วยค่ะ

อีกช่วงที่ประทับใจ ก็คือช่วงที่น้องสิตาพร ซึ่งหูหนวกมาแต่เกิด น้องหน้าตาสวยมาก เหมือนดาราเกาหลี... แต่พูดไม่ได้ ฟังไม่ได้ยิน แต่พยายามหัดเล่นเปียโน จนเล่นได้ดี น้องสิตาพร มาโชว์เดี่ยวเปียโน เพลง "เสียงในความเงียบ" โดยมีคุณโก้ Mr.Saxman มาเป่าแซกโซโฟนคลอไปด้วย โดยที่ไม่ลดทอนความเด่นของเสียงเปียโน ถึงแม้ว่าจังหวะของเปียโนจะแปร่งๆ ไปนิดหน่อย แต่เพลงนั้นก็ทำให้ประทับใจได้มาก เพราะความตั้งใจของคนเล่นค่ะ

พอถึงช่วงเพลงจังหวะสนุกๆ น้องๆ จากโรงเรียนเศรษฐเสถียรก็ทำให้แปลกใจ เพราะเค้าลุกขึ้นมาเต้นกันจริงๆ และเต้นตรงจังหวะด้วย โดยฟังจังหวะจากลูกโป่ง

เครื่องเสียงในงานไม่ค่อยดีเท่าไหร่ การ mix เสียงทำให้เพลงบางเพลงไม่ค่อยเพราะเท่าที่ควร แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะเราไม่ได้ไป"ฟัง" เราไป "รู้สึก"

ทางทีมงาน พยายามให้คนที่ไปร่วมงาน ได้ใช้ประสาทสัมผัสด้านอื่น นอกจากการฟัง บางเพลงก็มีขนมหวานให้กิน (เพลงรักหวานๆ) บางเพลงก็มีการฉีดน้ำหอมไปทั่วฮอลล์ เพื่อให้น้องๆ หูหนวก ได้ "รู้สึก" ไปกับเพลงด้วย

สรุปว่างานนี้อิ่มใจมากค่ะ

[AnnAnnAntz]

ขอบคุณคุณไบร์ทและพี่มีสุขด้วยค่ะ

ดูภาพของคุณไบร์ท และอ่านคำบรรยายของพี่มีสุขแล้ว ...
รู้สึกได้ถึงความตั้งใจของทีมงานที่จัดเลยค่ะ
บอกได้คำเดียวว่า "ซึ้งในน้ำใจ" ของผู้จัดและผู้ร่วมงานที่สนับสนุนคอนเสริ์ต

คราวนี้มีงานแบบนี้อีก.. กระซิบบอกกันด้วยนะคะ