>>> [m0ka tour] โมก้าพาเที่ยวหนีร้อนไปเพิ่งเย็น Alaska, USA| 09.05.18 - 09.05.23 (prologue) <<<

[cocoa]

คุณโก้ขา ช่วยให้เราหายบื้อไปเลย นึกมาตลอดเหมือนกันนะเนี่ย ว่า alaska ต้องเป็นแบบขาวๆ หิมะโพลนๆ ผู้คนใส่ overcoat กันสุดฤทธิ์ ติตตามชมตอนต่อไปอยู่นะค๊า

เนอะๆ ส่วนตัวภาพ alaska นี่ใกล้เคียงกับ eskimo มากๆ เลย ตอนไปก็เอ๋อเหมือนกันค่ะ

สวยเนอะพี่โก้้...มี่อยากไปมากๆๆเลยแต่เห็นราคา+ต้องไปขึ้นที่เมกาก้อ...-*-
แถมมีแววว่าถ้าอยากไปทัวร์แบบนี้ที่บ้านไม่สนแน่นอน จะไปเองคนเดียวก้อนะ...

T^T

สวยมากเลย แต่วันที่สี่จะลงแดง 555 สุดท้ายก็เข้า sbn บนเรืออ่ะ วิวมันซ้ำๆ แล้วเราไม่ได้อินขนาดนั้น พี่ว่ามันเป็นทริปของคนมีอายุหน่อยนะ แบบเห็นเค้ามา relax กัน

dad แอบมาบอกว่า ถ้ายูไม่เห็นปลาวาฬ ให้ขึ้นไปบนห้องอาหาร พี่ก็แบบ แล้วจะเห็นหรอคะ dad บอกว่าอือ ต่อเต็มแถว buffet เลย... ^^"

หรือไม่เป็นพวกมาขอแต่งงานหรือ honeymoon ก็เอางี้จิ แต่งงานแล้วขอ trip honeymoon เป็นอันนี้ จบแล้วชอปต่อที่เมกา กับแคนาดาเลย อิอิ พอดีที่บ้านพี่เค้าชอบเที่ยวแนวธรรมชาติอ่ะ แล้วต้องมาร่วมงานแต่งงานอยู่แล้ว เลยรวบไปเลย เพราะถ้าจะให้คุณพ่อคุณแม่บินมาเมกาอีกสงสัยคงยากน่ะ นั่งกันยาวมาก

แล้วตอนพี่ไปยืนที่ดาดฟ้าเรือมันสูงจากน้ำมากเลยมั้ยอะคะ มี่กลัวความสูงอะพี่ยิ่งสูงๆๆโล่งงๆๆด้วยแล้ว...T.T

สูงประมาณตึก 15 ชั้นจ้ะ พี่ก็ยืนแป๊บๆ กลัวเหมือนกัน โล่งมาก กลัวเป็น (wo)man overboard 555

อร๊ายยย สวยจังเลยง่า
รูปงามทุกทริปเลยนะค้า

ปะป๊ายาหยีก็เพิ่งไปมาช่วงเดียวกับคุณโก้เลยค่ะ แอบแวะไปช้อปปิ้งคนเดียว
ตอนแรกเค้าจะไปแค่แวนคูเวอร์ พอกลับมาคุยอวดใหญ่เลยว่าไปอลาสก้ามาด้วย โฮะๆ
ถ้ารู้ว่าสวยขนาดนี้นะ ไม่ยอมพลาดหรอก เสียดายไม่ได้ไปอ่า

ขอบคุณมากเลยค่ะ ถ้ามีโอกาสน่าไปนะคะ เป็น once in a life time trip ประมาณนี้ โก้ว่าคล้ายๆ ไปทะเลทรายอ่ะค่ะ นี่ก็อยากไปอยู่ แต่ปัจจัยไม่มี แหะๆ เก็บตังค์ก่อง

คุณโก้ถ่ายรูปสวยจังค่ะ วิวสวยมากๆ อิอิ เหมือนได้ไปเที่ยวเอง ขอบคุณที่นำภาพสวยๆมาฝากกันนะคะ ดูแล้วสบายตา สบายใจจริงๆ

รอชมต่อนะคะ

ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ จริงๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย กดรูปมาก็สวยแล้ว เค้าสวยของเค้าอย่างนั้นอยู่แล้ว ถ่ายยังงัยก็สวยค่ะ อยากเห็นท้องฟ้าบ้านเราเป็นแบบนี้จัง ต้องช่วยๆ กันเนอะ

สวยจังค่ะ เหมือนได้ไปเองเลย ขอบคุณนะค่ะที่มาแบ่งปัน สวยจริงๆ ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ มาแบ่งๆ กัน โก้ก็ได้แรงบันดาลใจอยากไปอีกหลายๆ ที่จากที่นี่เหมือนกัน ^^

สวยอะน้องโก้...อยากกกกกกกกกกไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป

แต่ไม่มีตังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เอาตังค์ไปลงทุนหมดอ่ะจิพี่เอ ไม่ต้องเรย เลิกไปญี่ปุ่นซักสองสามรอบก็ไปได้แล้วแหม คริคริ ว่าแต่เมื่อไหร่เราจะได้ทานข้าวกันคะ รอคุณนายแอนสงสัยจะเป็นปีหน้า ฮ่าๆ

อยากไปมั่งจังค่ะ
แต่ทรัพย์ไม่อำนวย อด T_T

สู้ๆ น้า จริงๆ โก้เองก็ได้ใบบุญคุณพ่อคุณแม่ทำให้ได้ไปทริปนี้เหมือนกัน คนเราถ้าพยายามก็ต้องได้ซิเนอะ โก้เองอยากไปมาหลายปีแล้ว เพิ่งมีนี่แหละค่ะที่ได้ไป ตอนแรกจะไม่ไปแล้ว ตอนนี้คิดว่าตัดสินใจไม่ผิด อยากไปอีกก็ไม่รู้จะได้ไปอีกหรือเปล่า ทรัพย์จางเหมือนกันค่ะ แหะๆ

Wow!!!Amazing jing jing ka. Thank you for all great pictures na ka.

Thank you to you too ka. Glad that you enjoy my trip ka.


อ่ะ วันนี้อู้งานมาต่อกันนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะยังมีคนรอชมอยู่ป่าว แหะๆ

[cocoa]

หลังจากฝ่าด่านอรหันต์แล้วได้ลงเรือแล้ว (โอ้ว สั้นได้อีก)

ก็ถึงคราวล่องนาวา แผนที่การล่องเรือจะเริ่มจาก port ตรงใกล้ๆ anchorage เรียกว่า Whittier --- Prince William Sound (เป็นอ่าวก่อนออกทะเล คล้ายๆ ทะเลปิดเพราะล้อมด้วยเกาะแก่งมากมาย) --- College Fjord --- Glacier Bay National Park --- Skagway (ขึ้นฝั่งชมเมือง) --- Inner Passage (เป็นเส้นทางเดินเรือลัดเลาะช่องแคบ) --- Juneau (ขึ้นฝั่งชมเมืองหลวงของ alaska) --- Ketchikan --- Vancouver สรุปว่าการเดินทางเจ็ดวัน ส่วนมากก็จะใช้ชีวิตอยู่บนเรือนั่นแล เรือจึงมีความสะดวกเพียบพร้อมมากมายอย่างที่เห็น

นั่งเรือชมน้ำแข็งไปแรกๆ ก็ตื่นเต้นดี ออกไปยืนตามกราบเรือให้ความเย็นมันค่อยๆ ฟรีซใบหน้า กะว่าหน้าตึงขนาดนี้ ขึ้นจากเรือจะได้หน้าอ่อนเยาว์ โฮะๆ แต่อย่างที่บอก เรือมันลำใหญ่มาก ทำให้บรรดาปลา และสัตว์ที่กะว่าจะเห็น มันว่ายหนีไปหมด เห็นเป็นตัวเล็กๆ หัวเท่าเข็มหมุด ยืนได้ไม่นานก็หมดความอดทน กลับไปอยู่ในเรืออุ่นๆ ดีกว่า อยู่ในเคบินนั่งชมวิว วิวที่เห็นจากวันแรกก็เป็น ฟ้า น้ำ น้ำแข็ง... ฟ้า น้ำ น้ำแข็ง... ฟ้า น้ำ น้ำแข็ง... สามวันผ่านไปก็ยังคงเป็น ฟ้า น้ำ น้ำแข็ง กรี๊ด รู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า น้ำแข็งสวยๆ ก็เฉยๆ แล้ว มันสวยจริงแหละ แต่มันก็คือน้ำแข็ง สงสัยเราจะไม่สามารถเข้าถึงความเป็นธรรมชาติได้เจรงๆ พอวันที่สี่ ทางเรือก็ประกาศว่าจะจอดแวะพักที่เมืองแรก Skagway มีเวลาให้ประมาณ 8 ชั่วโมง และต้องกลับมาลงเรือให้ทัน ... พอได้ยินดีใจมากกกก จะได้ลงไปเดินบนดินอีกแล้วซินะ นั่งอ่าน brochure ของเมือง คือว่าทุกอย่างที่จะทำต้องเสียเงินเพิ่มหมด นัยว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวนั่นแล ดูๆ ไปก็เฉยๆ มีนั่งรถไฟไปเหมือง นั่งเครื่องบินเล็กชม glacier แต่ที่อยากทำมากที่สุด และคิดไว้ตั้งแต่ก่อนมาว่าต้องโดนคือ นั่งเลื่อนลากด้วยน้องหมาไซบีเรียน!!! อันนี้แหละ ความใฝ่ฝัน ดูราคาแล้วแอบกลืนน้ำลาย อาจจะต้องตัดงบ shopping ออกไปส่วนนึงเลยเต็มๆ เอางัยดี แต่มาถึงนี่แล้วนี่นะ shopping ซื้อที่ไหนก็ได้ เลื่อนมันต้อง alaska ว่าแล้วก็รีบลงไปจองที่... จ๋อยฮ่ะ จ๋อย ไม่ใช่เต็มหรืออะไรนะ แต่เจ้าหน้าที่อธิบายว่า ถึงเราจะเห็นน้ำแข็งมากๆ แบบนี้ แต่ฤดูนี้ เค้าถือว่าเป็น spring ดังนั้น หิมะบนเขาส่วนใหญ่จะละลายไปหมดแล้ว โปรแกรมเลื่อนน่ะมี น้องหมาไซบีเรียนลากเลื่อนก็มี แต่ที่มีมากกว่าที่อยากได้คือ เลื่อนน่ะ มันติดล้อยาง งี้มันก็เหมือนน้องหมาลากซาเล้งน่ะซิ T^T ว่าแล้วก็ถอยทัพกลับไปด้วยความช้ำใจ วันหลังตรูมาหน้าหนาวก็ได้ (ถ้าไม่หนาวหงิกไปซะก่อน น้องหมาลากเลื่อน คราวหน้าเจอกัน!)

พอไม่ไปเล่นเลื่อนเลยไม่รู้จะทำอะไร หมดมุกว่างั้น ก็เลยกะว่าจะเดินเล่นๆ ในเมืองดูของชมวิว คุณพ่อกับคุณ dad ก็บอกว่าจะไป hiking ขึ้นไปดูทะเลสาบ คุณแม่ก็พลอยเห็นดีเห็นงาม ด้วยว่าขาคุณแม่ยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเท่าไหร่ และตัวเองก็ไม่มีโปรแกรมอะไรแน่นอน เลยเอาฟระ ไปปีนเขาก็ได้ ออกกำลังกายกับเค้าซะบ้าง ปกติอยู่สิงคโปร์ถ้าไม่องค์ลง shopping อย่างบ้าคลั่ง ไม่มีทางเดินเกินวันละกิโลอย่างแน่นอน แถมพอเห็นความสูงก็แอบหวั่นๆ นิดๆ รองเท้าก็ใส่มาก็ดันเป็นรองเท้าผ้าใบแฟชั่น onitsuka พื้นเกาะถนนมากกกก คนตดก็ล้มแล้ว แต่ก็นะ ดูแล้ว trail มันคงไม่ยากมากหรอก เห็นคนอายุห้าสิบหกสิบ เดินกันสบายๆ เราก็ต้องทำได้ซิ... เมื่อได้จุดมุ่งหมายคือไปดูทะเลสาบอะไรซักอย่างที่คนความจำสั้นย่อมจำไม่ได้ ก็เริ่มออกเดินทาง ระหว่างทาง มีทั้งนักท่องเที่ยวที่มาปีนเขาเหมือนกัน และมีชาวท้องถิ่นที่พาน้องหมามาออกกำลังกาย ถ้าเป็นบ้านเราก็คงอารมณ์พาหมาไปวิ่งในสวนลุมนั่นแหละ แต่นี่ขึ้นภูเขา ^^" มันช่างให้ฟีลที่ต่างกันเหลือเกิน

เดินๆ พอเหนื่อยหลายๆ เหนื่อย เดินไปก็กังวลไป เดินขึ้นไม่กลัวกลัวขาลง นี่แหละคน ตรงหน้ายังไม่สำเร็จก็กังวลถึงอนาคตแล้ว แต่เอาน่าถ้ามันต้องลงมันก็ต้องลงแหละ มีทางก็ค่อยๆ ไต่ไปละกัน เดินเพลินๆ เหงื่อเริ่มออก พอเริ่มรู้สึกว่าคิดผิดที่เอาโค้ทมาด้วยก็ถึงทะเลสาบซะที ลมเย็นๆ สดชื่นๆ ช่วยให้หายเหนื่อยได้ดี แถมบริเวณรอบทะเลสาบเป็นที่ราบ เดินแล้วไม่ค่อยทุลักทุเลนัก คล้ายๆ เป็นช่วง cool down เวลาไปออกกำลังกายเลย เจอนักท่องเที่ยวที่เดินสวนมาเตือนว่า อย่าเดินรอบทะเลสาบ เพราะตอนจะครบรอบทางจะแย่มาก ชันแคบลื่น ประมาณนั้น เค้าเดินไปแล้วต้องเดินย้อนกลับมาทางเดิม เพราะลุยต่อไม่ไหว

เลยมองหน้ากัน คุณพ่อน่ะไม่ต้องเดาไปแน่ๆ คุณ dad ก็เลยจะไปด้วย ส่วนคุณแม่เนี่ย เดินไม่ไหวชัวร์ เลยตกลงกันว่าแยกเป็นสองกลุ่มละกัน คุณพ่อไปต่อ คุณแม่กลับทางเดิม ตอนกลับรู้สึกเหมือนเป็น Hansel and Gretel ยังงัยไม่รู้ โดนพาเข้าทิ้งในป่าลึกๆ แล้วต้องหาทางออกมาเอง ดีว่ามีของที่สบายกว่าขนมปัง นั่นคือกล้อง digital ถ่ายรูปตามแยกไว้กันเหนียว ฮ่าๆ และก็แอบจำๆ ทางอยู่บ้าง เผลอ detour ไปนิดนึง แต่ทำนิ่งๆ เด๋วคุณแม่ panic ทำเป็นตั้งใจจะแวะมาถ่ายรูปตรงนี้ แล้วค่อยย้อนกลับมาทางเดิมเนียนๆ 55 (อย่ามีใครไปบอกคุณแม่นะคะ) สุดท้ายก็กลับออกมาได้อย่างปลอดภัย มานั่งรอก๊วนคุณพ่อด้วยความหิวโหย ก็ใช้กำลังไปเยอะอานะ สรุปเบ็ดเสร็จเดินไปเกือบสามชั่วโมง

Skagway เป็นเมืองเล็กๆ น่ารัก หน้าตาเหมือนเมืองที่ทำไว้ให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยว สะอาด เรียบร้อยไปซะทุกมุม มีรถม้าไว้บริการนักท่องเที่ยว คล้ายๆ ลำปาง (ทฤษฎีเหมารวม ถ้ามีรถม้า... ต้องลำปาง ฟันธง!) แล้วก็บังเอิญเจอสีสันของเมืองเป็นนักเขียนหนังสือที่เห็นแล้วอดนึกถึง Mimi จาก The Drew Carey Show ไม่ได้ ท่าทางเธอคงดังมาก ตอนเธอมาจอดรถเพื่อส่งหนังสือ มีเสียงทักทายเธอดังไปหมด และคงด้วยการแต่งตัวด้วยแหละ

พอใกล้ๆ ห้าโมงก็ต้องกลับขึ้นเรือ เพื่อจะเดินทางต่อ ผลของการเดินป่า (เดินแค่นี้เรียกเดินป่าแล้วนะ ฮ่าๆ) ทำเอาหลับเร็วแต่หัววันทีเดียวเชียว หลังจากนั้นก็เรือก็ล่องมาที่เมืองถัดไปซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐ Alaska นั่นคือ Juneau แอบหวังๆ ไว้ว่าเมืองหลวงเชียวนะ ต้องอลังการกว่า Skagway ซิ Skagway ออกจะน่ารักขนาดนั้น Juneau ก็ต้องน่ารักกว่า แต่ลืมไปว่า เป็นเมืองหลวง ความแตกต่างมันก็จะคล้ายๆ อืม กรุงเทพกับเขาใหญ่มั้ง ลักษณะเมืองก็ต้องมากกว่ากัน พอมาถึง มีเวลาให้น้อยกว่าตอนไป Skagway ตอนมาถึงแอบอึ้งๆ มันดูแห้งๆ เศร้าๆ นิดนึง ดูเป็นเมืองทำงาน มีโรงงาน มีออฟฟิสกระจายอยู่ บ้านเรือนส่วนใหญ่เป็นตึกคอนกรีตแล้ว แต่ก็ยังมีความน่ารักแบบดั้งเดิมแทรกๆ อยู่บ้าง นอกเหนือจากนักท่องเที่ยว แล้วก็คนขายของแล้ว ไม่ค่อยมีคนพื้นถิ่นเท่าไหร่ เค้าก็คงต้องไปทำงานกันอ่ะนะ

ที่ชอบมากของ Juneau คือมีกระเช้าขึ้นไปบนเขาชมวิวของอ่าว และเมืองทั้งหมด สวยมากๆ ขึ้นไปข้างบนอากาศดี ยังพอมีหิมะเล็กน้อย ระหว่างทางขึ้นเข้าได้เห็นลูกหมีสีน้ำตาล (Brown Bear Cub) ด้วย แต่ถ่ายรูปไม่ทัน ก็มันอยู่บนกระเช้า เลยได้มาเป็นภาพไหวๆ (อีกตามเคย) คุณไกด์ของกระเช้าเล่าว่ามีคนเห็นมาหลายวันแล้ว เดาว่าน่าจะพลัดกับคุณแม่หมี เลยต้องมาหาอาหารเอง เพราะยังไม่มีใครรายงานว่าเห็นคุณแม่หมี และน้องลูกหมีก็ยังเด็กเกินไปกว่าที่จะหาอาหารทานเอง เห็นเค้าว่ากันว่าตามหาคุณแม่หมีอยู่ จะได้เอาน้องลูกหมีไปคืน เพราะเค้าเกรงว่าถ้าน้องลูกหมีหาอาหารเองไม่ได้ อาจจะลงไปที่เมือง คือถึงจะชื่อน้องลูกหมี แต่น้องลูกหมีก็ตัวเกือบสองเมตร อาจก่อเหตุการณ์ไม่คาดฝันได้ ฟังแล้วก็แอบยิ้ม น่ารักดี เหมือนเด็กพลัดหลงในห้างเลย ดีว่าน้องลูกหมีหลงที่นี่ ถ้าหลงที่อื่นสงสัยได้แยกส่วนลงไปอาบน้ำอุ่นซะแล้ว ยังงัยก็ขอให้เจอคุณแม่หมีไวๆ นะจ๊ะ

เมืองสุดท้ายที่แวะก่อนไป Vancouver คือเมือง Ketchinkan เมืองออกแนวเป็นเมืองเล็กๆ ที่คนอยู่กันจริงๆ ไม่ได้เป็นเมืองท่องเที่ยวมากนัก มีร้านค้าประปราย ส่วนตัวค่อนข้างชอบเมืองนี้ที่สุดเพราะดูเป็นเมืองที่คนใช้ชีวิตกันจริงๆ (พูดซ้ำไปซ้ำมาทำไมเนี่ย) เราเลือกกันที่จะเดินตาม trail ขึ้นไปดูตรงต้นน้ำที่เค้าเขียนกันว่าเป็นแหล่งกำเนิดปลาแซลมอล ได้ยินก็สุดแสนจะดีใจ ถ้าต้องเกิดใหม่อยากจะเกิดเป็นหมี grizzly จะหม่ำแซลมอลดิบฟรีให้ถึงใจทีเดียว เดินไปจะหยุดแวะถ่ายรูป dad บอกว่าให้รีบเดินต่อ ย่านนี้ไม่ค่อยปลอดภัย ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอะไร หรือเป็นเพราะเราเดินไปเรื่อยๆ จนถึงย่านที่ค่อนข้างเสื่อมโทรมไม่รู้ แต่ที่เจ๋งจริงๆ คือพอเดินมาจนถึงบริเวณที่เป็น port ของเมือง ก็เจอร้านอาหารไทย! จำได้ว่าเพิ่งอ่านเจอในไหนไม่รู้ว่ามีคนไทยเปิดร้านอาหารไทยใน Alaska และเป็นคนใจบุญคือทำขายด้วย ช่วยเหลือคนจนด้วย เป็นผู้หญิงไทยใจสู้ว่างั้น ไม่แน่ใจว่าร้านนี้หรือเปล่าเพราะตอนเดินผ่านเค้าไม่ได้เปิดร้าน ความรู้สึกตอนนั้น คิดว่ามันน่าเป็นความรู้สึกของคนไกลบ้าน ที่ลึกๆ เวลาเห็นอะไรที่ relate สู่ถิ่นฐานเดิม จะเกิดอาการภูมิใจ และดีใจอย่างไม่ทราบสาเหตุ ยังงัยก็แอบเอาใจช่วยคนไทยไกลบ้านทุกคนนะคะ (มาได้งัย ^^")

จุดเด่นอีกอย่างของเมือง Ketchinkan คือเป็นเมืองแห่ง totem มีให้เห็นเต็มไปหมดทั้งเมือง ตื่นตาตื่นใจมาก มีตั้งแต่ไม้แกะสลัก original ไปจนปูนทาสี (อารมณ์ของใหม่ทำเลียนแบบว่างั้น) เดินๆ แล้วเลือดคณะพุ่งพล่าน ในใจร้องแต่ว่า totem tom tom... totem tom tom ไม่ใช่อะไร จำได้แค่นี้แหละ 555 ผ่านมานานนัก จำได้แต่ท่อนสร้อยอะนะ ดีใจมาก ได้มาเห็นของจริงตัวเป็นๆ

อีกอย่างที่น่ารักของเมืองนี้คือ ด้วยความที่เป็นเมืองที่มีคนอยู่คนใช้ชีวิต จะมีอะไรแปลกๆ ตามหน้าต่าง หรือตามต้นไม้เต็มไปหมด ต้องคอยมองซ้ายมองขวา เป็นกระเหรี่ยงเข้ากรุง ที่แอบฮาอีกอย่างก็คือ ตอนอยู่บนเรือเลือกทางเดินจากจุดหมายว่าจะไปไหนบ้าง พอมาถึงจริงๆ เห็นชื่อ trail แล้วแบบว่าฮากลิ้ง trail ชื่อว่า married man's trail... รูปนี้ได้คุณ dad เป็น presenter ให้กับหนุ่มโสดทุกท่านว่า ถ้าเป็นไปได้ ไปทางอื่นเต๊อะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า (ไม่จริงนะคะ คุณ mom น่ารักมากๆ ลูกๆ ก็น่ารักมาก เป็นครอบครัวแคนาเดียนที่อบอุ่นทีเดียวเลย)

และแล้ว alaska trip ก็กำลังจะปิดฉากลง แอบเหงาๆ นิดหน่อยตอนเดินกลับไปเรือ ได้แต่หวังว่าจะได้มีโอกาสมาที่นี่อีก

พบกับตอนจบของ alaska trip คราวหน้าค่ะ จะจบแล้วอ่า o(>x<~ ))o