สวัสดีค่ะ ขอเล่าหน่อยนะค่ะ มันโมโหจนเหลืออดจริงๆ
วันนี้เราออกไปพบลูกค้าข้างนอก เป็นลูกค้าเก่าค่ะ แต่เราไม่เคยเจอเค้าเพราะว่าเค้าจะติดต่อกับพี่อีกคนแต่วันนี้พี่เค้าไม่อยู่ เจ้านายเราเลยให้เราไปพบแทน เค้าก็ขอดูสินค้าที่เราเอามาด้วยจนหมดทุกอย่างแล้วก็ต่อราคาของ เราก็เลยโทรไปถามเจ้านายให้ว่าราคาพิเศษสำหรับพี่เค้าเนี๊ยได้เท่าไหร่ เจ้านายก็ให้ราคาเนทๆ มาเราก็แจ้งเค้า เค้าก็ไม่โอ.. กับราคานั้นต้องการที่จะลงอีกเราเลยตัดปัญหาด้วยการลดลงส่วนที่เราจะได้ลงไปอีก พอราคาโอเค เค้าก็ขอแถมโน่นแถมนี่แล้วต้องการประกันสินค้าแบบมากที่สุดอีกต่างหาก เราก็บอกเค้าไปว่า ถ้าสินค้าที่เราขายราคานี้เราไม่สามารถแถมอะไรให้ได้แล้วเพราะราคานี้ถือว่าต่ำที่สุดแล้ว เค้าก็ไม่พอใจ ถามเราว่า นี่คุณ คุณไม่ต้องการเก็บลูกค้าไว้ใช่ไม๊ เราก็พูดกลับเค้าดีๆ นะว่าไม่ใช่ค่ะ พี่ แต่สินค้าราคานี้แล้วมันแทบจะไม่เหลืออะไรแล้วค่ะ ทางเราคงให้อะไรเพิ่มอีกไม่ได้แล้วค่ะ เค้าตะคอกกลับใส่เราว่า ขายของอย่างนี้ใครจะไปซื้อ เราก็ไม่ไหวแล้ว เลยบอกเค้าไปว่า โอเคค่ะ ถ้าพี่ไม่เอาก็ไม่เป็นไรค่ะ เค้าตอบกลับทันทีค่ะ นี่...คุณขายของอย่างนี้ต้องใจเย็นๆ สิ อย่ามาทำไม่พอใจใส่ผม ตอนนี้เราโมโหสุดขีดแล้วค่ะ มือไม้สั่นไปหมด เพราะโดยปกติเราจะเป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้วด้วย กลัวจะเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่จะด่ามันกลับค่ะ เลยโทรหาเจ้านายอีกที เค้าว่า เอาเท่าที่ได้แล้วกัน เพราะเค้ารู้ว่าพี่คนนี้นิสัยเป็นยังไง เราเลยบอกเค้าอีกทีว่าสินค้าราคานี้ลดไม่ได้แล้วแถมไม่ได้แล้วประกันเพิ่มไม่ได้แล้วค่ะ...(กระแทกเสียงเหมือนกันค่ะ) สุดท้ายเค้าก็เอา เราออกใบสั่งของให้แบบมือไม้สั่นเขียนไม่ค่อยเป็นภาษาเท่าไหร่ พอส่งใบให้เค้ารับเงินสดมานับเสร็จ เค้าก็พูดกับเราอีกว่า ใจเย็นหน่อยคุณ นี่ลูกค้านะ (กระแทกเสียกลับมาค่ะ) แล้วก็เดินไปเลย เรานั่งสงบสติอารมณ์อยู่สักพัก แล้วถึงจะกลับออฟฟิตค่ะ
จากที่เล่ามามันเป็นลูกค้าส่วนน้อยค่ะที่จะเจอ แต่อยากได้เคล็ดลับจากทุกท่านค่ะ ใครพอจะมีวิธีระงับความโกรธ อย่างรวดเร็วเพราะนับ 1-10 แล้วค่ะ แต่ไม่ได้ผลเลย ตอนนี้อารมณ์ก็ยังขุ่นๆ อยู่เลยค่ะ เฮ้อ...เซ็ง....