คือ เคยโกรธมากๆถึงขั้นฟ้องร้องกันนะคะ แต่ว่าอยากบอกว่าเป็นเรื่องเสียเวลาอย่างมาก ฟ้องแล้วต้องรอศาลว่างมาฟังคดี นัดแต่ละครั้งก็เป็นเดือนๆ รอจนเบื่อเลยค่ะ สุดท้ายก็มาขอประนีประนอมยอมความ ซึ่งศาลก็จะอยากให้เป็นอย่างนั้นเสียเป็นส่วนมาก
คนบางคนก็ปาก(มือ)ไวจริง ทำแล้วไม่คิดถึงผลที่จะเกิดกับตัว พยายามเป็นผู้ใหญ่คิดซะว่าเขาเป็นเด็ก อย่าไปตอแยจะดีกว่าไหมคะ ไม่อยากให้ยิ่งโกรธไปกันใหญ่(หมายถึงเรื่องยิ่งนานยิ่งโมโหน่ะค่ะ บางทียิ่งนานก็อาจจะพบว่าคนคนนี้แย่อย่างที่สุด ไม่มีเหตุผลที่สุด แต่ก็เป็นจากการเลี้ยงดู จากประสบการณ์ จากแวดล้อมที่แย่ๆที่เขาอยู่มาค่ะ อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือเลยค่ะ ถ้าทนได้)
อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวค่ะ ต้องขอโทษด้วยถ้าจะทำให้ยิ่งอารมณ์ไม่ดีไปอีกค่ะ อยากให้ใจเย็นๆหน่อยน่ะค่ะ