เคยเป็นแบบน้องล่ะค่ะ ของพี่ประมาณว่าเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ฝากแฟนไว้กะเพื่อน เพื่อนก็เอาไปดูแลให้เลย ช่วยกันปกปิด แต่พอเราเจอเขาก็รุสึกแล้วว่ามีอะไรชอบกล คนคบกันนานๆมันจะมีเซนต์เองค่ะ (อย่างที่น้องรุสึก) พอตอนหลังรู้ความจริง ก็ตัดใจบอกเลิก คบกันมา 7 ปี เฮริท์มากๆ เรียนกำลังจะจบโท ก็เลยเปลี่ยนใจขอเรียนต่ออีกเมเจอร์นึง เพราะไม่อยากกลับมารับรู้รับเห็นอะไรที่เมืองไทย ที่สำคัญตอนนั้นเรารู้สึกเสียหน้าที่โดนเพื่อนแย่ง พออยู่ต่อที่เมืองนอกมันเหงาสุดๆ เพื่อนๆก็ไม่มี เรียนก้หนักมากกก รู้สึกสะใจดี เพราะได้รู้ซึ้งถึงคำว่าเจ็บมากกกก
พอสักพักนึงก็หาย ชีวิตใหม่รอเราอยู่ พ่อแม่พี่ๆ เพื่อนๆ (ที่ดีๆ) รอเราอยู่ เราก็กลับมาอย่างภาคภูมิใจกะปริญญาโท 3 เมเจอร์ (เมเจอร์สุดท้ายไปเรียนที่ HARVARD)
ทุกวันนี้รู้สึกขอบคุณที่เลิกกันได้ เพราะเราไม่ได้เป้นคนผิดคำพูด เราจะเหลือความภาคภูมิใจอยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้ มากๆ เพราะคบกันนานแบบนี้ความผูกพันมันเยอะ แต่อย่าลืมว่าเราต้องรักตัวเองให้มากกว่าคนอื่น