กว่าจะโตทุกลมหายใจที่พ่อ-แม่ เฝ้าเลี้ยงดูมา...
:arrow: นมทุกหยุดแม่บีบแทบตายกว่าจะได้มาทีละหยด เพื่อให้ลูกกิน
:arrow: มือที่คอยป้อนข้าว เก็บข้าวที่ลูกทำหกทุกมื้อ เช็ดอึด เช็ดอาเจียน
:arrow: ยุงบินอยู่แม่ไร่ตีแทบบ้านแตก ไม่ยอม..ให้กัดแม้แต่ตัวเดียว...
:arrow: ไฟดับ...หากระดาษมาคอยพัดให้...ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนขอให้ลูกนอนหลับสบาย

***หวังแค่วันหนึ่งเมื่อแม่ตักข้าวกินเองไม่ได้ลูกจะมาป้อนข้าวให้แม่กินจนกว่าจะหมดลมหายใจก้อพอ***

ops: รักเค้าแค่ไหน...แต่คนทีเสียใจทีสุดคือ พ่อ - แม่ นั่นเอง...