เรื่องของคุณเหมือนเรื่องเรากับแฟนเก่ามากๆๆๆๆ
แฟนเก่าเราเป็นหมอ อยู่ตจว. ก็ประมาณเนี้ย ไม่ยอมโทรยุ่ง อยู่ดีๆก็หายไป
ตลอดเวลาที่คบกัน เรารอโทรศัพท์ทุกคืน ไม่มีความสุขเลย
จุดพีคสุด พี่แกเล่นหายไป 3 วัน บอกไปราชการที่เมืองนอก ไม่โทรบอกเราซักคำ วันที่ 4 โทรไป เปิดเครื่อง ถึงรู้
โอ้ว...เลยจบด้วยการเลิก ตอนนั้นเศร้าสุดๆ คิดแต่ว่าเราคงไม่ดี ไปกวนเค้ามากไป เรียกร้องมากไป

ตอนนี้มีแฟนใหม่แระ กำลังจะแต่งงานกัน ถึงเพิ่งจะเข้าใจ
ว่าคนเรารักกัน มันต้องคิดถึงกัน จะกลับดึกดื่น ธุระยุ่งแค่ไหน ก็จะโทรหา โทรบอก จะไปกับเพื่อนนะ จะทำงานนะ ไม่ต้องรอ
ทั้งๆที่เราอยู่กันละจังหวัด เจอกันอาทิตย์ละครั้ง เค้าจะรีบตื่นแต่ตี 5 มาหาเรา บอกว่าอยากอยู่กับเราให้มากที่สุด เป็นงี้ตลอด 3 ปีที่คบกัน
ถ้ารักกันจริง จะไม่รู้สึกอย่างที่คุณเป็นอยู่ ทบทวนดีนะ เค้ารักเราจริงๆรึเปล่า

ถ้ายังไม่พีคถึงขั้นอยากเลิก
ก็ลองปรับใจตัวเองใหม่
อย่าคอย อยากโทรหาก็โทร ไม่ต้องเกรงใจ เป็นแฟนกันนี่นา ไม่ได้โทรไปเมาท์เป็นชม.ซะหน่อย โทรแค่นาทีเดียวเอง จะรบกวนอะไรมากมาย
แล้วก็หาอะไรที่ชอบทำ ให้วุ่นวายเข้าไว้ จะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน
ท่องไว้ เค้ารักเรา คือถ้ามันมีเรื่องนี้แค่เรื่องเดียวที่เค้าไม่ใส่ใจ นอกนั้นดีหมด แรกๆก็เป็นเงี้ย ก็เป็นนิสัยเค้าแล้วล่ะ อาจจะไม่ชินที่ต้องรายงานใคร เราก็ทำตัวชินๆไป
ท่องไว้อีก อย่าคิดมาก รักกันต้องไว้่ใจกัน อย่าเป็นห่วง (ผูกคอกัน)

แต่ถ้ามีเรื่องอื่นที่น่าสงสัยอีก ก็คอยสังเกตไว้่
โชคดีนะคะ