บทความ ของคุณ ฐิตินาถ ณ พัทลุง บทนี้ ช่วยเตือนสติตัวเองได้เสมอ เลยอยากแบ่งปันให้เพื่อน ที่ นี่ เผื่อ ใคร สักคน กำลังต้องการ เปลี่ยนตัวเอง
รัก...โดยไม่เอากิเลส เราเป็นตัววัด
![]()
ตั้งแต่เกิด มนุษย์ต้องการความรัก ความรักทำให้เรามีความสุข
แต่การรักไม่เป็น ก็ทำให้มีความทุกข์ ตัวปัญหาคือตัวเดิม
คือใจของเราที่มีความอยากให้สิ่งต่างๆ เป็นอย่างใจเรานั่นเอง
เมื่อไหร่ที่เรารักคนด้วยใจที่มีหลุม
เราทำทุกอย่างให้เขา เพราะต้องการการสนองตอบมาเติมหลุมในใจเรา
เป็นความรักที่มีตัวเราเป็นศูนย์กลาง
ใช้กิเลสของเราเป็นตัววัด เมื่อไรที่การตอบสนองของเขาไม่ได้อย่างใจเรา
อย่างที่ความโหยหาในใจเราต้องการ เราก็น้อยใจ หงุดหงิด ขุ่นเคือง
หนักเข้าก็แสดงออกเป็นการกระทำคำพูดที่ไม่เอื้อให้ชีวิตรักของเรางอกงามเลย
ในทางตรงกันข้าม หากเราสังเกตเห็นหลุมเห็นความอยากในใจเรา
แล้วเราดับได้ด้วยตัวเอง การกระทำของเรา ก็จะมาจากความปรารถนาดีจริงๆ
เป็นความรัก เป็นอิสระ ไม่เห็นแก่ตัวเอง ไม่ทำให้เป็นทุกข์
และไม่เป็นภาระให้คนที่เรารักต้องแบก
เป็นความปรารถนาดีด้วยใจที่อิ่มเต็ม
เป็นการแสดงความรักโดยไม่มีความอยากกำกับ
มีกระแสของความสุขที่คนอื่นรับรู้ได้
ความรักที่เต็มไปด้วยความอยาก
เป็นความรู้สึกที่แข็ง มีความขุ่น ความโกรธ ความไม่พอใจ
และความคาดหมายเจือปนอยู่ตลอดเวลา
เหมือนเราสร้างกรงของความทุกข์ไว้ขังตัวเอง
แล้วเราก็เฝ้าสงสัยว่าทำไมความรักของเราจึงไม่ทำให้เรารู้สึกมั่นคงอย่างแท้จริง
จาก เข็มทิศชีวิต โดย ฐิตินาถ ณ พัทลุง