บทความ ของคุณ ฐิตินาถ ณ พัทลุง บทนี้ ช่วยเตือนสติตัวเองได้เสมอ เลยอยากแบ่งปันให้เพื่อน ที่ นี่ เผื่อ ใคร สักคน กำลังต้องการ เปลี่ยนตัวเอง

รัก...โดยไม่เอากิเลส เราเป็นตัววัด



ตั้งแต่เกิด มนุษย์ต้องการความรัก ความรักทำให้เรามีความสุข


แต่การรักไม่เป็น ก็ทำให้มีความทุกข์ ตัวปัญหาคือตัวเดิม


คือใจของเราที่มีความอยากให้สิ่งต่างๆ เป็นอย่างใจเรานั่นเอง
เมื่อไหร่ที่เรารักคนด้วยใจที่มีหลุม

เราทำทุกอย่างให้เขา เพราะต้องการการสนองตอบมาเติมหลุมในใจเรา


เป็นความรักที่มีตัวเราเป็นศูนย์กลาง
ใช้กิเลสของเราเป็นตัววัด เมื่อไรที่การตอบสนองของเขาไม่ได้อย่างใจเรา
อย่างที่ความโหยหาในใจเราต้องการ เราก็น้อยใจ หงุดหงิด ขุ่นเคือง

หนักเข้าก็แสดงออกเป็นการกระทำคำพูดที่ไม่เอื้อให้ชีวิตรักของเรางอกงามเลย


ในทางตรงกันข้าม หากเราสังเกตเห็นหลุมเห็นความอยากในใจเรา


แล้วเราดับได้ด้วยตัวเอง การกระทำของเรา ก็จะมาจากความปรารถนาดีจริงๆ


เป็นความรัก เป็นอิสระ ไม่เห็นแก่ตัวเอง ไม่ทำให้เป็นทุกข์


และไม่เป็นภาระให้คนที่เรารักต้องแบก


เป็นความปรารถนาดีด้วยใจที่อิ่มเต็ม


เป็นการแสดงความรักโดยไม่มีความอยากกำกับ


มีกระแสของความสุขที่คนอื่นรับรู้ได้


ความรักที่เต็มไปด้วยความอยาก
เป็นความรู้สึกที่แข็ง มีความขุ่น ความโกรธ ความไม่พอใจ


และความคาดหมายเจือปนอยู่ตลอดเวลา


เหมือนเราสร้างกรงของความทุกข์ไว้ขังตัวเอง


แล้วเราก็เฝ้าสงสัยว่าทำไมความรักของเราจึงไม่ทำให้เรารู้สึกมั่นคงอย่างแท้จริง



จาก เข็มทิศชีวิต โดย ฐิตินาถ ณ พัทลุง