การเลี้ยงสัตว์เป็นภาระแน่นอนค่ะ ฟันธง 555
เพราะเมื่อเรานำเค้าเข้ามาในชีวิตเราแล้ว นอกจากเค้าจะเป็นลูกน้องเราแล้ว
เราก็คือ"ลูกพี่" คนสำคัญของเค้าล่ะค่ะ

*เวลาหิว...เค้าก็จะรออาหารจากเรา จ๊อก จ๊อก ท้องร้องละก๊า....
*เวลาอยากจะซน...เค้าก็จะอยากเล่นกับเรา ...โยนบอลให้หน่อยก๊าบบบ
*เวลาเราออกไปช๊อปปิ้งข้างนอก...
พอเรากลับมาเค้าก็จะแสดงท่าทางว่ารอเรา แล้วก็คิดถึงมากมายยยยย อี๊ด.. อี๊ด

*เวลาเค้าป่วย T-T จะใจดำไม่พาไปหาหมอได้มั้ยคะ?

ฯลฯ

ถ้าคิดว่าเราสามารถทำทุกๆข้อให้เค้าได้ทั้งหมด และอาจจะมากกว่านี้
เราก็จะไม่คิดว่าเค้าเป็นภาระ แล้วเค้ายังคืนความสุขกลับมาให้เราได้อีกด้วยค่ะ
สัตว์เลี้ยงไม่ใช่ตุ๊กตาน่ะค่ะ...ไม่อยากให้ใครเอามาเลี้ยงแค่เพราะความน่ารัก
พอโตแล้ว เมื่อสัตว์แก่ลง อาจไม่เหลือความซุกซน น่ารักเหมือนตอนเด็กๆ
แต่ที่แน่ๆ ความรักที่เค้ามีให้เราไม่ลดลงเลยค่ะ

***ที่บ้านเลี้ยงแมว 3 ตัวค่ะ มีแมวสาวแก่อ้วนๆ อายุ 13 ปี ทุกวันนี้หูตาฝ้าฟาง
เดินก็ช้าลง พุงก็ห้อยๆ บางวันก็ไอค๊อกๆแค้กๆ บ้างตามสภาวะอากาศ
แต่เค้าก็ยังอยากให้เราเกาคางหรือนอนบนตักอุ่นๆของเจ้านายเหมือนตอนสาวๆนะคะ
เห็นมั้ยคะ...เค้ารักเราไม่เปลี่ยนไปเลย