ไม่เคยเลี้ยงสัตว์จนอายุแปดขวบ ตอนนั้นที่บ้านปลูกบ้านใหม่ ก็เลยต้องเลี้ยงหมาเอาไว้เฝ้าบ้าน แม่ไม่ชอบหมาเลยค่ะ ถึงขั้นเกลียด แต่ก็ต้องเลี้ยง เพราะกลัวขโมยขึ้นบ้าน ตอนนั้นบ้านห่างไกลความเจริญมากมีคลองล้อมรอบบ้านสามฝั่ง เลี้ยงไปเลี้ยงมา จำนวนหมาเยอะขึ้นเป็นหกตัว มีกระต่ายอีกสอง มีไก่อีกสอง หนักๆเข้าเคยเลี้ยงห่านด้วย หมากระเจิงหมดเลย
แต่ตอนนั้นมีเด็กที่บ้านคอยดูแลให้อาหารมัน แล้วก็คุณตาคุณยายยังอยู่ ท่านก็คอยดูแลด้วย เพราะว่าพี่ชายกับบุ๋มก็เรียน น้ากับแม่ทำงานกลับดึก พ่อก็ว่างบ้างไม่ว่างบ้าง แต่ตอนเย็นเลิกเรียนมาก็ให้อาหารมันบ้าง ชวนมันวิ่งเล่นบ้าง แต่ก็ทำได้แค่นี้เพราะเรายังเด็ก ไม่ค่อยรับผิดชอบอะไรมาก ดีแต่เล่นอย่างเดียว
โตมาอยากเลี้ยงหมาเองก็เลี้ยงไม่ได้ แต่แม่แฟนก็เอาหมาวัดสองตัวมาให้เลี้ยงกันเอง น่ารักมากๆ คอยดูแลมัน อาบน้ำมัน มันก็รักเรามาก เรานั่งปุ๊บมันก็มานั่งตัก นอนหลับบนตัก เหมือนคิดว่าเราเป็นแม่มัน แต่แม่แฟนบุ๋มเค้าก็ไม่ได้อะไรกับมันมากนะคะ แค่ให้ข้าวมันตอนเย็น แล้วก็ปล่อยมันตามยถากรรม มีแต่บุ๋มกับแฟนที่ประคบประหงมมันมาก
สรุปคือมีภาระค่ะ แต่ถ้าเต็มใจจะมี แล้วมีเวลาให้มัน ก็จะดีมากค่ะ สัตว์เลี้ยงไม่เคยโกรธเราค่ะ เราดุแป๊บเดียวมันก็ลืมค่ะ แล้วมันก็รักเราที่สุดในชีวิตของมันเลยค่ะ
[SIGPIC][/SIGPIC]
My Lovely Singh