คนที่เข้ามาเจอะเจอกันในชีวิต ก็จะมีทั้ง "เพื่อน" และ "คนรู้จัก"
"เพื่อน" ไม่ต่อก็ติด ลองสังเกตดูเพื่อนที่มีมิตรภาพดีๆ ถึงไม่เจอกันหลายๆ ปี ถ้ามีโอกาสเจอกันอีกที ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ คุยกันสนุก รู้สึกดีทุกครั้งที่เจอกัน
แต่ "คนรู้จัก" ก็เป็นแค่คนรู้จักค่ะ เมื่อห่างหายการติดต่อไป หรือหมดธุระแล้วก็จบกันแค่นั้น หรือถ้าเจอกันอีก ก็อึกๆอักๆ ไม่รู้จะพูดอะไรกัน ทักทายกันตามมารยาทแค่นั้น
ไม่ใช่แค่ในโลกอินเตอร์เนตหรอกค่ะ ในสังคมทั่วๆ ไปก็เป็นอย่างนี้ค่ะ แต่ในอินเตอร์เนตจะเป็นมากหน่อย เพราะเริ่มรู้จักกัน "โดยที่ไม่ได้รู้จักกันจริงๆ" คือในอินเตอร์เนต ตัวตนที่ได้อ่านนั้น ขึ้นอยู่กับคนเขียน ว่าจะเขียนยังไง
Meesook เข้ามาในสังคม SBN ตั้งแต่ยังเป็นเวปเก่าอยู่เลย เป็นเวปไซต์เดียวที่เข้ามาพูดคุย แต่ก็ได้เห็นเรื่องทำนองนี้เยอะค่ะ ที่ร้ายแรงกว่าที่คุณ prezzo เล่ามาก็มีเยอะ แม้จะยังไม่เจอกับตัวเอง แต่ก็เห็นจากเพื่อนรอบข้าง มีช่วงที่ SBN ยังมีสมาชิกไม่เยอะเท่าไหร่ เราก็ค่อนข้างให้ใจกับเพื่อนใน SBN กันเยอะ มีอะไรก็มาคุยกับเพื่อน SBN ทางหน้ากระทู้หลายๆ เรื่อง ลงรูปเปิดเผยหน้าตากันเต็มที่ เพราะ "คิดว่า" เป็นเพื่อนๆ กันทั้งนั้น แต่ไปๆ มาๆ มันไม่ใช่อย่างนั้น คนที่คิดว่าเป็นเพื่อน กลับเป็นแค่ "เพื่อนหน้าจอ" ก็มีค่ะ หลังจอด่าเราซะงั้น บางคนมีหลายตัวตน ไปหลอกคุยกับคนโน้นที คนนี้ที ป่วนให้คนเข้าใจกันผิดก็มี เอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น น้ำเน่าๆ ก็เยอะ
เมื่อเห็นมาหลายๆ เคส ก็พอจะรู้แนวทาง ก็ไม่เอาใจไปใส่กับคนเหล่านั้น เพราะคนเหล่านั้นเป็นเพียง "คนรู้จัก" เท่านั้น ไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตของเรา และก็พยายามระวังตัวเอง ไม่เปิดเผยตัวเองมากเกินไป
เรื่องที่คุณ prezzo ได้พบมา ก็อาจจะทำให้หงุดหงิดผิดหวังไปบ้าง แต่ก็ทำให้ได้เรียนรู้ว่า การ"ให้ไป" ไม่ได้ทำให้"ได้คืนมา"เท่าๆ กัน เพราะเราไม่สามารถทำให้ใครคิด/ทำเหมือนเราได้ ที่เราผิดหวังก็เพราะไปตั้งความหวังไว้เองค่ะ ว่าเค้าจะเป็นเหมือนเรา เพราะฉะนั้น เราก็ให้ความจริงใจ open-minded ไปอย่างที่เราเป็น เราก็ได้ภูมิใจว่าเราได้ให้ความจริงใจต่อผู้อื่น สบายใจแค่นั้นก็น่าจะดีค่ะ ไม่ต้องไปหวังว่าจะได้กลับคืนมาเท่าที่เราให้ไปค่ะ
และถึงจะ open-minded ยังไง ก็ต้องระมัดระวังในการคบเพื่อนในโลกไซเบอร์ด้วยนะคะ
เห็นคุณศึกษาธรรมะมาบ้าง คิดว่าคุณคงจะเข้าใจ และหายหงุดหงิดได้ไม่ยากค่ะ