วันนี้มีความสุขจังค่ะ

[cottonchef]

ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากแชร์ความสุขเล็ก น้อย ๆ ที่เรามอบให้คนอื่น
และที่เราไม่เคยนึกถึงแค่นั้นเองค่ะ

วันนี้ พาลูกไปส่งโรงเรียนอย่างทุกวัน คุณแฟน เพิ่งกลับจากเหนือ หอบ โมจินครสวรรค์ แค๊ปหมูเชียงใหม่ มาให้เต็มตู้
เราเลยหยิบอย่างละ 3-4 กล่อง เอาไปฝากคุณครูของลูกสาวเช่นเคย พอเลี้ยวรถเข้าไปโรงเรียนเราเห็น รปภ. หรือ ยาม
ทำหน้าที่กันอย่างขยันขันแข็ง เพื่อต่อสู้และแก้ไขกับปัญหาจราจรในโรงเรียน (ซึ่งปวดหัวมากในเวลาเร่งด่วนช่วงเช้า)

เราไม่เคยขอบคุณ หรือแม้นแต่จะยิ้มให้พี่ รปภ. ที่คอยโบกรถ
วิ่ง ๆๆๆ หาที่จอดรถให้เราทุกเช้า ทุกบ่าย หน้าตาเราบู้ตู้ ตลอด มีแต่อารมณ์เสีย กับเสีย เพราะหาที่จอดรถไม่ได้บ้างหล่ะ ร้อนบ้างหล่ะ
ยุ่งกับตัวเล็กในรถก็จะตายอยู่แล้ว .......... บลา บลา บลา
แต่เช้าวันนี้เราได้สังเกตค่ะ ......... ได้มีเวลามอง ........ เช้านี้เราเห็นใบหน้าเค้า ก้มศรีษะ คำนับเรา
โบกรถให้เราเหมือนอย่างเคย เป่านกหวีดหน้าแดง ......ทำให้เราคิดขึ้นได้ว่า พวกเค้า สมควรได้รับอะไรตอบแทนบ้างเนอะ

ขนม แค๊ปหมูซองใหญ่ ของคุณครูลูกสาว ถือไว้ในมือ เปิดกระจกยื่นให้พี่ รปภ. ทันที พร้อมกล่าวคำว่าขอบคุณมากนะคะพี่ แถมยิ้มกว้าง ๆ ให้อีก 1 ที

พี่เค้ารับไปยกมือไหว้ พร้อมกล่าว ขอบคุณมากครับ ยิ้มกว้างกว่าเราอีก แล้ววิ่งๆๆๆๆ โบกรถให้เราใหญ่เลย เป่านกหวีดดัง
ปิ๊ด ปี๊ด ..... (เราตะโกนแซว กินให้เจ็บคอไปเลยนะพี่)

ช่วง วนรถ เห็นพี่ รปภ.คนที่ 2 ยืนหน้ามุ่ย โบกรถคงเมื่อย เราเปิดกระจกส่งโมจินครสวรรค์ให้ 1 กล่อง ..... (ยิ้มซะหน้าบานเลยคุงพี่)
ตานี่ รีบวิ่งเอาโมจิไปเก็บในป้อมยาม แล้ววิ่งกลับมาเป่านกหวีดต่อ อิอิ ขยันดีจริง ๆ

ออกหน้าประตูโรงเรียน เจอพี่ รปภ. อีกคน ยืนตรงถนน คอยโบกให้รถหน้าถนนใหญ่ที่วิ่งเร็วมากมาก ชะลอรถ ให้รถเราไป อันตรายดีแท้
(จะบอกว่ารถคนกรุงนี่ขับเร็วมากก ไม่มีเบรค ค่ะ น่ากลัวมาก ถ้าไม่มีพี่ รปภ. คนนี้
จอมเปิ่น เอ๋อ เป๋อ อย่างเราคงโดนเฉี่ยวหลายรอบ)
เราเปิดกระจกยื่นให้เอาไปเลย ชุดใหญ่ โมจิไส้ทุเรียนไข่เค็มแสนอร่อย พร้อมกล่าว หวัดดีปีใหม่ค่าพี่ .......
(เจ้านั้นรับไป ไม่รู้จะเก็บไว้ไหน เพราะต้องรีบโบกรถให้คันต่อไป
คริคริ เรามองทางกระจกหลัง ขำดี
พี่เค้าเอาหนีบไว้ข้างรักแร้ อมยิ้มนิดนึง
เสร็จแล้วก็ตั้งหน้า ตั้งตาเป่านกหวีด โบกรถต่อไป)

แค่นี้ก็ทำให้เรายิ้มได้ ทำไมเรารู้สึกอิ่มเอมใจจัง แค่นี้เราก็มีความสุขในเช้าเริ่มต้นของสัปดาห์วันนี้จังเลยค่ะ ^__^

เราพูดกับพี่เลี้ยงในรถว่า สงสารพี่เค้าเนอะ ปีใหม่ จะมีใครนึกถึงพวกเค้ามั๊ยน๊อ ให้กันแต่ครู ครู ครู
พี้เลี้ยงบอก แฮ่ วันนี้พี่ฝ้ายมาแปลก (เอ้า ก็เพิ่งสังเกตุเห็นนี่นา)

อ้าว ว่าแล้ว ลืมของคุณครูเสียสนิท แหะ แหะ
ไม่เป็นไรเนอะ ครูได้แยะแล้ว

แล้วเพื่อน ๆ หล่ะคะ วันนี้มอบความสุขให้ใครบ้างหรือยัง

[wawe]

แอบยินดีกับความสุขของคุณฝ้ายด้วยนะคะ

[noinoi5]

ดีใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ....

เข้าใจค่ะน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่เรามีให้ต่อคนที่เราไม่รู้จัก และเขาเหน็ดเหนื่อยกับการตรากตรำ

ทำงานหนัก...เขายิ้มกว้างรับกับน้ำใจของเราแบบไม่มีปิดบัง

สมควรแล้วค่ะที่ได้รับแบบนั้น...และสมควรแล้วค่ะที่เจ้าของกระทู้จะได้รับความสุขแบบนั้นกลับมา

เชื่อเถอะค่ะ...ว่าเขาจะจำคุณได้และจะยิ้มให้คุณทุกครั้งที่ขับรถผ่าน

และก็เชื่อเถอะค่ะ....ขนม หรือ น้ำใจที่เราแสดงออกไป...เป็นกำลังใจให้กับเขาต่อสู้กับความเหนื่อย

ยากไปอีกนาน

แค่เข้ามาอ่านยังรู้สึกดีด้วยกับเจ้าของกระทู้เลยค่ะ

[Ohh]

ม่ะม้าฝ้ายน่ารักที่สุดเลยยยย.ยยยย

ดีใจแทนพี่ๆ รปภ. นะคะ ถ้าทุกคน มีน้ำใจกะพวกพีเค้าแบบนี้

พวกเค้าคงมีกำลังใจในการทำงานขึ้นอีกเยอะเชียววว

[Belinda]

น่ารักจังเลยค่ะ

สมัยบุ๋มเด็กๆซักห้าหกขวบ คุณแม่จะให้บุ๋มเอาคุกกี้หรือขนมไปให้คุณตำรวจจราจรตรงสี่แยกหนึ่งทุกปี ตอนนั้นบุ๋มอยู่ต่างจังหวัดค่ะ สี่แยกนั้นจะมีน้ำพุสวยๆตรงกลาง รถเยอะมากๆ แต่มีคุณจราจรใจดีคอยโบกรถให้ตลอด

บุ๋มให้ได้สี่ห้าปี แยกนั้นก็ไม่มีจราจรแล้วค่ะ ก็เลยไม่ได้ให้ ไปให้แยกอื่นแทน จนหลังๆเจอจราจรไม่น่ารักคุณแม่ก็ไม่ได้ให้อีกแล้ว

ยังจำภาพได้เลยนะคะ คุณแม่เปิดไฟเลี้ยวเข้าไปตรงที่คุณจราจรทำหน้าที่อยู่ ให้บุ๋มเปิดกระจก ยื่นคุกกี้ให้แล้วบอกว่า "หนูกับคุณแม่สวัสดีปีใหม่นะคะ" แล้วคุณจราจรก็จะตะเบ๊ะให้ค่ะ ปลื้มๆ

[greenpark]

เราก็สงสารคุณลุงยามที่ the mall บางแคนะคะ เหมือนแขนขวาแกใช้ไม่ได้ค่ะ วันก่อนเราพาแม่แฟนไปนวดเท้าที่ the mall แล้วขากลับเราก็แวะซื้อของ super ด้วย แม่แฟนเราก็เดินไม่ค่อยแข็งแรง ซีกซ้ายแกใช้งานไม่ค่อยได้เต็มที่อ่ะค่ะ เราก็ไหนจะของ ไหนจะแม่ พอลุงยามคนนี้เห็นเราทั้งสองคน แกก็รีบวิ่งมาโบกรถให้เราข้ามถนน แล้วก็คอยเดินตามอยู่ห่างๆ เผื่อเราต้องการความช่วยเหลือ พอเราเก็บของเสร็จจะขับรถออกแกก็คอยโบกให้ เราก็เปิดหน้าต่างยกมือไหว้แกไปสองที แล้วบอกว่า คุณลุงขาขอบพระคุณมากนะคะ แกก็ยิ้ม แล้วเราก็ให้สินน้ำใจแกไปนิดๆหน่อยๆ ตอนแกรับไหว้เรา แกต้องเอามือซ้ายมาจับมือขวาให้ขึ้นมารับไหว้เรา เห็นแล้วก็สงสารค่ะ แม่แฟนเราก็บอกว่า ลื้อนี่แจกเงินคนเก่งนะ แล้วแกก็ยิ้ม เราบอกว่าแบ่งๆกันใช้ เราพอมีก็ช่วยเหลือกันไป

ปล.ขอบคุณคุณ cottonchef นะคะที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันค่ะ

[titled]

อ่านแล้วมีความสุขจังเลยพี่ฝ้าย ขอบคุณนะครับ