เห็นบทกลอนที่เขียนแต่ละท่าน
ผมนึกหวั่นจริงๆนะน้องจ๋า
แต่ละท่านเยี่ยมยอดในปัญญา
หยิบออกมาซึ่งคําคมเป็นบทกลอน


ส่วนผมนั้นเขียนได้แค่กลอนสี่
เพราะผมมีความรู้ได้เท่านั้น
ถ้ากลอนแปดสมองผมคงต้องตัน
ถ้าความดันผมขึ้นว่ายังไร.



ความอิจฉาเป็นอะไรน่าแปลกนัก
อยากจะหักความคิดนี้เป็นไหนๆ
สิ่งต่างๆหากยั้งคิดและทําไป
ความเสียใจยากจะแก้นะครับคุณ



เกรง..กริ่งเกรง อยู่บ้าง เกรงทางขวาง
อีกยังเกรง คนข้าง ครวญไฉน
แล้วจะทํา วิธี ดียังไง
จึงจะให้ คลายอิจฉา หาวิธี




อิจฉาเขาเมามัวน่ากลัวว่า
จะเป็นบ้าไม่มียารักษาได้
จงข่มจิตคิดกุศลอาจดลกาย
ให้สมหมายในรักปักกมล



ถ้ายิ่งเขียนมันยิ่งเพี้ยนขอหยุดครับ
กลัวเพื่อนทักชักจะเลอะกระไรหนอ
มันยิ่งเขียนและยิ่งมันไม่เคยพอ
กลัวโดนท่อ pvc แพ่นหัวเอย.

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ......