
Originally Posted by
due
เลือก
"คนที่รักเรา"ค่ะ
เอาแบบพอดีๆนะคะ รักมากเดี๋ยวกลายเป็น พิษรักแรงหึง
พระท่านว่า ความรักเป็นทุกข์
รักมากทุกข์มาก รักน้อยทุกข์น้อย ไม่รักเลยไม่ทุกข์เลย
เพราะฉะนั้น รักน้อยๆ แต่พยายามเข้าใจให้มากๆดีกว่าค่ะ


เห็นด้วยกับพี่ดิวครับ
ยิ่งรักมาก ยิ่งคาดหวังมาก พอคาดหวังมากก็ยิ่งเจ็บ และตัวเราเองก็จะเหนื่อยเพราะทำยังไงก็จะไม่มีทางถูกใจอีกฝ่ายได้ ฉะนั่นรักกันควรรักแต่น้อยๆ ค่อยๆมั่นเติมความหวานให้กันอยู่ตลอด ไม่ใช่ว่า แต่ก่อนดี แล้วพอวันหนึ่งหมดก็หายไป...
แต่ถ้าถามประสบการณ์ส่วนตัว โอมขอเลือก คนที่เขารักโอมครับ...
เพราะคนที่เขารักเรา เขาจะพร้อมให้อภัยเราเสมอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาพร้อมอยู่เีคียงข้างเราเสมอ และเผชิญทุกอย่างไปพร้อมกับเราไงครับ
แต่ถ้าคนที่เรารักเขา.. เราคงต้องแทบไปกราบให้เขาไปไหนกับเรา หรืออ้อนว้อนให้เขาไปทานข้าวเย็นกับเราสักมื้อ ฟังแล้วมันก็เศร้านะครับ ไปรักคนที่เขาไม่มีใจให้
แต่ยังไงก็ตามต้องดูดีๆนะครับ ว่าเขารักหรือหลง เพราะแรกๆมันดูแทบไม่แตกต่างกันเลย ต้องค่อยๆดูไปและใช้เวลา่ตัดสิน
ปล. ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ยิ่งเราอยากได้มันเท่าไรมันไม่เคยจะมาหา แต่ถ้าเราอยู่นิ่งๆ มันมักจะมาหาเราเอง
ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้
อยากให้คืนที่โหดร้ายนี้ ผ่านไปเร็วๆ