ห้องทำงานนักการเมืองใหญ่ในสภา นักวิชาการ

14.30 ศ.ดร.รู้จริง เรื่องเมืองไทย ผู้บริหารมหาวิทยาลัย ต้องไปให้ข้อมูล เกี่ยวกับการศึกษาและเรื่องการพัฒนาอุตสาหกรรมของประเทศ ว่าต้องดำเนินการไปทางไหน นักการเมืองสงสัยว่าเหตุใดประเทศเราถึงไม่มีบริษัท ที่มี องค์ความรู้ของตนเอง และสามารถแข่งขันได้กับตลาดโลกเหมือน ดังประเทศเกาหลี หรือมาเลเชีย อะไร คือความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ในการสร้างนโยบายพัฒนาประเทศที่ผ่านมา และเป็นไปได้ไหมที่เราจะพึ่งตนเองได้ทางการผลิต นักการเมืองผู้มีวิสัยทัศน์ เชื่อว่า การผลิตได้เองคือความมั่นคงของชาติ

นักการเมืองใหญ่ ในสภา “เป็นไปได้ไหมที่เราจะสนับสนุนให้เกิดการสร้างงานเองของคนในชาติ”

ศ.ดร.รู้จริง เรื่องเมืองไทย “ได้ครับ แต่ การสร้างงานจะช้ากว่าการสนับสนุนให้ต่างชาติมาลงทุน”

นักการเมืองใหญ่ ในสภา “แล้วเราจะทำอย่างไรให้ เกิดบริษัทข้ามชาติด้านเทคโนโลยีของเราเองเหมือนอเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี ก็ได้ ผมยังจำได้ตอนผมเป็นนักการเมืองใหม่ๆ เกาหลียังตามหลังบ้านเราอยู่เลย”

นักการเมือง รำลึกความหลัง เมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้ว ที่ เกาหลีใต้ ยังส่งคนมาดูงานการเกษตรที่ประเทศไทย

ศ. ดร.รู้จริง เรื่องเมืองไทย “ได้ครับ เราทำทั้งสองทาง สนับสนุนโครงการบ่มเพาะธุรกิจในระดับอุดมศึกษาเพื่อให้ อาจารย์และนักศึกษานำองค์ความรู้มาสร้างธุรกิจ อันนี้เป็นการพัฒนาระยะยาว และเราก็สนับสนุนให้ต่างชาติมาลงทุน ในนิคมอุตสาหกรรมที่เราพัฒนา อันนี้เป็นระยะสั้น ทำให้เกิดการสร้างงานและการถ่ายทอดเทคโนโลยีไปในตัว”

ผู้บริหารมหาวิทยาลัยทางวิศวกรรมเสนอนักการเมือง ทั้งๆ ที่เขารู้ความจริงดีว่าหากทำเช่นนี้คงยากที่จะทำให้ อุตสาหกรรมไทย เติมโตขึ้นมาเป็นอุตสาหกรรมหลักของชาติได้ อย่างมากธุรกิจจากองค์ความรู้ที่บ่มเพาะในมหาวิทยาลัย ก็เป็นเพียงธุรกิจที่ ขนาดเล็กที่ต่างชาติ ไม่สนใจ ยากที่จะเกิดบริษัทชั้นนำในตลาดโลกได้ อย่างที่ อเมริกา ญี่ปุ่น หรือ เกาหลี

และเขาเองไม่เคยเชื่อเลยว่านักศึกษาไทยจะทำได้สำเร็จ ในเมื่อเขาที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยชั้นนำจากต่างประเทศ และผลการเรียนดีที่สุดในขณะนั้น ยังไม่รู้เลยว่าจะสร้างบริษัทชั้นนำของโลก ตามที่นักการเมืองต้องการได้อย่างไร

และที่สำคัญเขาเพิ่งตกลงรับเป็นที่ปรึกษาอย่างไม่เปิดเผยให้ บริษัทเอกชนที่ทำธุรกิจพัฒนาที่ดิน เพื่อสร้างนิคมอุตสาหกรรมให้บริษัทข้ามชาติ มาลงทุนตั้งโรงงานอุตสาหกรรมในประเทศไทย

“วันชัย ค่อยดูเถอะ ถึงคร่าวข้าแล้ว ที่จะรวยกว่าเอ็ง ในที่สุดฟ้าก็ให้โอกาสคนเรียนเก่งกว่า เช่นกู”