Previous
Next
Downtown
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก Downtown
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก
Page 1 of 3 1 2 3 LastLast
Results 1 to 10 of 24

Thread: ประเทศใคร.. ในหนึ่งวัน

  1. #1
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5


    สุดแผ่นดิน

    สุดดินคือถิ่นน้ำ เขตคามไทยสุดแนว
    เราถอยไปไม่ได้อีกแล้ว ผืนถิ่นสิ้นแนว ทะเลกว้างใหญ่
    ชาติไทยในเก่ากาล ถูกเขารานย่ำใจ
    เคยเสียน้ำตามากเพียงไหน เสียเนื้อเลือดเท่าไร ชาวไทยจำได้ดี

    เราถอยมาอยู่แสนไกล รวมเผ่าไทยอยู่อย่างเสรี
    พระสยามทรงนำโชคดี ผืนดินถิ่นนี้คือแผ่นดินทอง
    ไม่มีที่แห่งไหน ให้ไทยจับจอง
    เราถอยไปไม่ได้พี่น้อง ใครคิดมาแย่งครอง ผองไทยจงสู้ตาย

    วันหนึ่งช่วงกลางปี พุทธศักราช ๒๕๕๑




    สุดแผ่นดิน - ..
    Thanks bookerian, myzoc, Nakderntang ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้
    Like s ถูกใจ ข้อความนี้ ที่สุด

  2. #2
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    ห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งในมุมหนึ่งของประเทศไทย

    เวลา 21.00 น. ด.ช.วินัย ยังคงรักประเทศไทย เด็กชายที่เป็นเด็กหนุ่มวัย 14 เริ่มดูหนังจีนอิงประวัติศาสตร์ที่เช่าจากร้าน ซีดี หน้าปากซอย จากคำแนะนำว่าเป็นหนังที่ เทคนิคการสร้างสวย ฉากรบตระการตา และนางเอกน่ารัก คำแนะนำของเด็กเฝ้าร้านแนะนำทำให้เขาตัดสินใจเช่ามาดู

    การต่อสู้ของแม่ทัพที่กำลังก้าวไปเป็นกษัตริย์ของแผ่นดินจีน เมื่อรวมแผ่นดินได้แล้ว สิ่งที่น่ากลัวกว่า การต่อสู้ในสนามรบ การต่อสู้ ของคนที่ใช้ความรู้ความคิด เพื่อแย่งชิงสิ่งที่ตนต้องการ

    ในสนามรบแม่ทัพออกรบ พร้อมเพื่อนทหารที่ร่วมรบด้วยความเสียสละ ในพระราชวังเหล่า ผู้รู้ และนักคิดทั้งหลาย ที่ไม่เคยได้ตรากตรำร่วมรบกันมาต่างเสนอตน มาช่วยกันสร้างบ้านเมือง... ใครจะเข้าใจความเสียสละที่แท้จริง…

    หนังจบไปแล้วแต่ ด.ช.ยังสงสัย กับข้อความตอนหนึ่งในหนังที่ได้ชม “เมื่อแม่ทัพเดินทางไปข้างหน้าทุกก้าวที่เดินไปข้างหน้าสิ่งที่แม่ทัพกลัว หาใช่แค่ศัตรูที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม หาก คือผู้ร่วมรบที่เดินตามมาข้างหลัง”

    ...เดินหลงทาง หรือแอบยิงธนูใส่แม่ทัพของตน...

    22.30 หนังจบแล้วเด็กชายเปิดทีวี ไล่กดรีโมทคอนโทรลไปตามช่องต่างๆ เพื่อหารายการทีวีดู เด็กชายเจอรายการถ่ายทอดสดการประกาศรางวัล ในวงการบันเทิงเห็นดาราวัยรุ่นสาวหน้าตาสวยหลายคน

    เด็กชายวัย 14 ตัดสินใจดูรายการต่อไป
    Thanks Karen C, Nakderntang, bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  3. #3
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    ห้องประชุมสุดหรูโรงแรมแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง

    เวลา 22.30 ผู้คนมากหน้าหลายตาในห้องประชุมที่อากาศเย็นฉ่ำจากการเปิดเครื่องปรับอากาศ เต็มกำลัง วันนี้มีผู้หลักผู้ใหญ่มากมาย ในวงสังคมเพื่อมาเป็นสักขีพยานการประกาศรางวัลในวงการบันเทิงประจำปี

    นักแสดงหนุ่มสาว ในเสื้อผ้าสุดสวย แขกผู้ร่วมงาน ที่ต่างแต่งตัวอวดความร่ำรวย ความดีใจของผู้คน ที่ได้รับความสำเร็จในหน้าที่การงานของตน และ การได้แสดงให้ คนอื่นได้ เห็น ว่า ตน มีมากกว่า
    ชีวิตที่แสนสวยงามของวงการบันเทิง ภาพที่คนทั้ง ชาติ มีโอกาส พบเห็นได้ทุกวัน ในข่าวบันเทิง ทาง โทรทัศน์ ทุกช่อง

    เครื่องเพชรมากมาย ที่ผู้สวมใส่ ในงานตั้งใจใส่มาประชันกัน โดยพยายามเก็บอาการ ที่อยาก แสดงว่าตน มี

    คุณหญิงลำดวนเมียของข้าราชการผู้ใหญ่ในกระทรวงที่ดูแลด้านภาษีศุลกากรและ ลำไยคุณนายเมีย อธิการบดีมหาวิทยาลัยชั้นนำแห่งหนึ่ง ก็มาในงานนี้เช่นกัน ทั้งสองเป็นเพื่อนกัน สมัย มหาวิทยาลัย และสามีของทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันตอนเรียนหนังสือชั้นมัธยม คุณหญิงและคุณนายเป็นแขกรับเชิญนั่งใกล้กัน ในงานดังกล่าว
    Thanks bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  4. #4
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    เต็นท์ผ้าใบในฐานปฏิบัติการณ์ตำรวจตระเวนชายแดน

    เวลา 23.30 ผู้หมวดหนุ่มเพิ่งจบจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ กำลังเขียนบันทึกประจำวันลงในอินเตอร์เน็ต โดยใช้ คอมพิวเตอร์ โน้ตบุ๊ก ที่ใช้เงินส่วนตัวซื้อหา มาเพื่อเป็นเครื่องมือส่วนหนึ่งในการทำงานราชการ เหมือนดังเช่นเครื่องมืออีกหลายอย่างที่เขาต้องซื้อหามาด้วยเงินตัวเองด้วยเช่นกัน

    ผู้หมวดเขียนบันทึกเป็นประจำเพื่อบอกเล่าเรื่องราวชีวิตและการทำงานที่ชายแดน พร้อมบอกเล่าเรื่องราวส่วนตัว วันนี้ต่างจากบันทึกของทุกวันเพราะวันพรุ่งนี้วันเกิดของเขา คำสัญญาที่ให้กับตนเอง จะไปฉลองวันเกิดกับแม่ หากว่า พรุ่งนี้ ยังมีชีวิตรอดกลับไปได้...

    หลังจากอัพข้อมูลลงเว็บที่ใช้บันทึกเป็นประจำวันทุกวันเรียบร้อย ผู้หมวดหนุ่มก็เตรียมเข้านอนพรุ่งนี้มีงานต้องทำแต่เช้า เช้าของวันใหม่ในวันแรกที่ผู้หมวดหนุ่ม มีอายุ 24 ปี

    พักผ่อน นอนหลับ และมองโลกให้สวยงามอยู่เสมอ โลกที่เด็กหนุ่มวัย 24 แบกไว้...

    งานที่เขาทำ เขารู้ว่ามันทุกข์ เขารู้ว่าทุกครั้งที่ กำลังรู้สึกเสียสละมันทุกข์แค่ไหน หลายคนถามว่าทำไมเขาต้องทำไม่เลือกที่จะทำอย่างอื่น แต่ภาพที่เขาเห็นประเทศชาติที่กำลังเจ็บป่วย บ้านเมืองเดียวกันแตกต่างกันมากมาย เขาไม่อาจละเลยจากสิ่งที่หัวใจตนรู้สึกได้ คนที่ลำบากกว่าเขาคนที่ยังเสียสละ ทำให้เขาต้องเดินทางตามหัวใจตนเองต่อไป... เขาเคยเขียนเล่าเรื่องราวหลายครั้งในบันทึกส่วนตัวของเขา เรื่องราวที่เพื่อนร่วม ชะตาชีวิต อาชีพเดียวกันก็ยากจะเข้าใจ...
    งานของตำรวจ... ตำรวจ ตระแวนชายแดน
    Thanks bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  5. #5
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    ในห้องvipสถานบันเทิงที่ผู้ชายนิยมเที่ยวในเมืองหลวง

    24.00 น. นายเจริญ เก่งการค้า ยังไม่ได้กลับบ้าน เพราะงานที่ทำที่เขาต้องรับผิดชอบ ความสนุกในงานของเขา เจริญ หนุ่มวัยกลางคนที่กำลังทำงานสร้างฐานะเพื่อความสำเร็จของตน เขามีเจ้านายนักธุรกิจที่เก่งกาจ เขารู้ว่าจะเจรจากับชาวต่างชาติอย่างไรให้ทำธุรกรรมกับบริษัทของเขา งานที่เขาต้องทำ รับรอง ลูกค้าเหล่านี้ด้วยความสุขที่ชาวต่างชาติต่างรู้กันดี ทุกครั้งที่มาเยียนเมืองไทย

    ชายหนุ่มกลัดมันทั้งหลาย รู้ดีว่าเมืองหลวงของไทย ให้ความสุขเขาได้อย่างไร และ จะดีเพียงไหนหากว่า การท่องเที่ยวหาความสุขจากหญิงไทยเหล่านี้ ได้รับคำแนะนำจากผู้รู้จริง ชายไทยที่กำลังทำหน้าที่ดูแลคู่ค้าของตนด้วยหญิงชาติเดียวกัน

    เจริญ หวังอยากเป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจ เขาเสียดายที่ไม่ได้เกิดในยุคอดีต ยุคที่แค่ตัดต้นไม้ขายก็กลายเป็นเศรษฐีได้ หรือแค่นำสินค้าเข้ามาขายในประเทศก็กลายเป็นคนมีเงิน เขาเกิดไม่ทันยุคสมัยเหล่านั้น แต่เขาก็เจอช่องทางทำรายได้ไม่แพ้กัน จากประวัตินักธุรกิจไทยที่เขาได้อ่าน เขารู้ว่า เขาสามารถรวยได้

    วิธีการคล้ายๆ กัน ตัดทรัพยากรใกล้ตัวขายต่างชาติ หรือนำความฟุ่มเฟือย ศิวิไลซ์จากต่างแดนมาขายให้คนไทย

    เขาเจอวิธีที่ดีกว่า จากเจ้านายของเขา เชิญชวนชาวต่างชาตินักลงทุน มาลงทุนในที่ดินของไทย เปิดโรงงานที่คนไทย ทำเองไม่ได้ แค่เจรจาหาที่ดิน ชวนคนมาลงทุน ดูเหมือนได้สร้างงาน ไม่ต้องไปสนใจว่า คนในชาติเราจะผลิตอะไรเองไม่เป็น

    เขายังหนุ่มเรียนรู้และทำงานหนัก วันหนึ่ง เขาจะได้เป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจเช่นเจ้านายของเขาเอง เขารู้ดีว่าโอกาสต้องเป็นของเขา

    เขามีญาติที่ต่างจังหวัดมีที่ดินมากมาย รอแค่โอกาสที่กฎหมายจะอนุญาตให้ต่างชาติมาลงทุนทำเกษตรกรรมในไทย เขาก็จะเป็นนักธุรกิจใหญ่ได้แน่นอน

    เพราะเขาเองจะเป็น นายหน้า รับรอง หาที่ดินที่เหมาะสม ให้ต่างชาติ ร่วมลงทุนในที่ดินของบรรพบุรุษ และ อาชีพ ที่ ปู่ ย่า ตา ยาย เราสร้างไว้ให้

    จะดีแค่ไหน สำหรับ นักลงทุนต่างชาิติ หาก การได้ลงทุนด้านการเกษตรในแผ่นดินไทยเหล่านี้ ได้รับคำแนะนำจากผู้รู้จริง ลูกหลาน เกษตรกร ชายไทยที่กำลังทำหน้าที่ดูแลคู่ค้าของตนด้วย...

    แผ่นดิน แม่ ของตน
    Thanks Karen C, bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  6. #6
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    คอนโดของหญิงสาววัยทำงาน

    00.40 น. วันนี้ก็เหมือนทุกๆวันของ อิงอร หลังจากดูประกวดร้องเพลงจบ ก็โทรไปโหวตอิงอร มักจะใช้เวลาส่วนใหญ่รับฟังข่าวสาร ไม่ว่าจากจอทีวี หรือคอมพิวเตอร์ หากว่าวันไหนไม่ออกไปเที่ยวกลางคืน ก็ใช้ชีวิตเช่นนี้ตลอดมา ตั้งแต่จบจากมหาวิทยาลัยมาจะ 10 ปี อิงอรไม่เคยคิดกลับไปทำงานที่บ้านต่างจังหวัดเลย ได้งานเป็นพนักงานบัญชีในบริษัทข้ามชาติ การศึกษาทำให้อิงอร ไม่ต้องทำงานหนักเหมือนบรรพบุรุษ ที่นาที่บ้านไม่ต้องดูแล เงินเดือนที่ได้จากการทำงานทำให้อิงอรใช้ชีวิตในเมืองหลวงได้อย่างสบาย การเป็นคนเรียนเก่งเรียนดีทำให้เธอมีวันนี้ได้ เงินรายได้เดือนหนึ่งของเธอมากกว่าที่พ่อแม่ต้องทำนากันทั้งปี

    วันนี้ก็เหมือนทุกวันไม่ได้ออกไปไหน เพราะวันพรุ่งนี้ต้องทำงาน อิงอร จึงใช้เวลาส่วนใหญ่ กับการ ดูทีวี เล่นอินเตอร์เน็ต วันนี้มีการประกาศผลรางวัลวงการบันเทิง อิงอร ชอบที่จะดูรายการข่าววงการบันเทิง เพราะเธอชอบที่จะดู ข้าวของเครื่องใช้ของดาราในจอทีวีเหล่านั้น กระเป๋าแบรนแนมราคาแพงที่เธอเห็นในทีวี เธอสามารถหาข้อมูลและสั่งซื้อได้ทางอินเตอร์เน็ตหรือในห้างหรูที่มีคนนำเข้ามาให้หาซื้อได้ง่ายกว่าเมื่อก่อนมากมาย วันนี้อิงอรนอนดึกกว่าทุกวันเพราะเธอต้องอัพรูปที่เพิ่งถ่าย ลง Hi5 เพื่อให้เพื่อนชายชาวต่างชาติได้ดู คืนนี้เธอเข้าไปคุยในห้องพูดคุยในชุมชนออนไลน์ที่มีอยู่มากมายในอินเตอร์เน็ต

    เธอคุยเพื่อหาคนถูกใจพอที่คิดจะสร้างครอบครัวร่วมกับเธอเช่นทุกคืน
    Thanks bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  7. #7
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    ห้องทำงาน ของบริษัทเล็กๆ แห่งหนึ่งในศูนย์บ่มเพาะธุรกิจของมหาวิทยาลัย

    01.15 น. กลุ่มเด็กหนุ่มที่เพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำงานทางวิศวกรรมของตนเพื่อพัฒนาเทคโนโลยี และสร้างบริษัททางเทคโนโลยีของตนขึ้นมาเอง เป็นปกติเหลือเกินที่จะทำงานกันดึกดื่น พวกเขาวิ่งตามความใฝ่ฝัน เป้าหมาย ของตน

    เรื่องเล่าที่เกิดขึ้นในต่างแดน เด็กหนุ่มที่สำเร็จจากธุรกิจดอทคอม พวกเขาฝันเช่นนั้นหากทำธุรกิจได้ เขาจะกลายเป็นบุคคลที่ร่ำรวยตั้งแต่อายุยังน้อยและมีชื่อเสียง

    เขาไม่สนใจงานราชการเหมือนดังที่พ่อแม่เคยทำ การศึกษาทางวิศวกรรมสมัยใหม่ และการให้โอกาสของมหาวิทยาลัยทำให้พวกเขาได้ตั้งบริษัททางเทคโนโลยีขึ้นมา พวกเขาใช้อินเตอร์เน็ตเป็นเครื่องมือหลักในการหาข้อมูลเพื่อมาพัฒนาธุรกิจ ของตน ต้องติดต่อกับกลุ่มคนสาขาวิชาชีพเดียวกันในต่างแดน มหาวิทยาลัยที่พวกเขาศึกษา มีความร่วมมือการพัฒนาวิสาหกิจร่วมกันกับมหาวิทยาลัยในต่างแดน ที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนา วิสาหกิจจากองค์ความรู้ในมหาวิทยาลัยของตน

    ตาม นโยบายที่ประเทศไทยต้องการ พัฒนาชาติจากองค์ความรู้ของคนในชาติตนเอง ในยุคที่นิคมอุตสาหกรรมต่างๆ เชิญชวนให้บริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติมาลงทุน
    Thanks Karen C, bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  8. #8
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    ในห้องนอนของผู้นำครอบครัวที่เป็นผู้บริหารมหาวิทยาลัย

    01.25 น. ลำไยกลับจากงานประกาศรางวัล ยังนอนไม่หลับเพราะความอยากได้เครื่องเพชรใหม่ เครื่องเพชร ที่ ตนรู้สึก ว่า มีน้อยกว่า คนอื่น ในงานที่ตนได้ไปร่วมตอนหัวค่ำ

    ...

    ลำไย “ทำไมจะซื้อไม่ได้ ออกงานแต่ละที่ฉันทนไม่ได้แล้วนะที่จะต้องใช้เครื่องเพชรเก่าๆนี้”

    สามีลำไย “จะไปเอาเงินมาจากไหน เราเป็นแค่ราชการเธอก็รู้ว่าเงินเดือนเราสองคนไม่เท่าไร”

    ลำไย “ไม่ได้อย่างไรก็ดู คุณหญิงลำดวนสิ คุณวันชัยเพื่อนพี่ตอนเรียนมัธยม ที่เป็นสามีของคุณหญิงลำดวนยังซื้อเครื่องเพชรใหม่ให้เมียเขาได้เลย ทำไมพี่ซื้อให้ไม่ได้ แต่งงานกันมาจะ 30ปี พี่ยังไม่เคยซื้อเครื่องเพชรให้ฉันเลย”

    สามี ลำไย “ก็ได้สิ วันชัยเงินนอกมันมีเยอะ พี่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยจะไปหาเงินเยอะๆ เหมือนวันชัยเขาได้อย่างไร หน่วยงานเขาเงินนอกเยอะแยะไหนจะเงินที่เอกชนจะต้องจ่าย ให้เวลานำสินค้าเข้าประเทศ หรือ จะลงทุน ในประเทศของเรา”

    ลำไย “ก็จริงอย่างพี่ว่า น่าเสียดายตอนเด็กๆ พี่เรียนเก่งกว่าคุณวันชัย ไม่น่าเลือกเส้นทางอาชีพผิดเลย”

    สามีลำไย “ผิดตรงไหนเป็นอาจารย์มันผิดตรงไหน ที่เรามีบ้านอยู่มีเงินส่งลูกเรียนไม่ใช่เพราะอาชีพพี่หรือ”

    ลำไย “แต่มันไม่พอนิ ถ้าฉันไม่ทำงานหาเงินด้วยจะพอไหม ลองคิดดู พี่ วันชัยไม่ได้ฉลาดอะไรกว่าพี่เลย เงินทองมีมากกว่า ครอบครัวเราก็หลายเท่าทั้งๆ ที่เริ่มต้นคล้ายๆ กัน พี่เรียนหนังสือเก่งกว่าสะอีก”

    ...
    Thanks bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  9. #9
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    บนถนนสายหลักในเมืองหลวง

    02.20 น.ปาริชาติ ชอบมาที่ชุมนุมประท้วงเพื่อมาถ่ายรูปบรรยากาศสวยๆ และเข้ามาพูดคุยกับลุงป้าน้าอาที่มาชุมนุม คืนนี้ก็เช่นกันปาริชาติมาชุมนุมรับฟังข้อมูล แล้วก็ถ่ายภาพ ไปลงเว็บบล็อกของตนเอง

    ปาริชาติไม่รู้ว่าประชาธิปไตย ที่ดีควรเป็นแบบไหน แต่เขาเบื่อรายการทีวี ที่มีอยู่เกือบทุกช่อง รายการส่วนใหญ่ที่คิดว่า คนดูไม่มีทางเลือกในการรับชม รายการที่นิยมทำให้คนดูมองทุกเรื่องเป็นเรื่องไร้สาระ รายการที่ต้องมีตลกแทรกตลอดเวลา ไม่ก็รายการดาราหน้าสวย

    ปาริชาตินิยมดูข้อมูลในอินเตอร์เน็ต และเข้าไปพูดคุยกับเพื่อนในอินเตอร์เน็ตที่ชอบถ่ายรูปเหมือนๆกัน

    ปาริชาติชอบเข้าไปดูรูปถ่าย ในเว็บบล็อกของผู้คนที่อยู่ในสามจังหวัดชายแดนใต้ ภาพเหล่านั้นทำให้ปาริชาติรู้สึกว่า "ทำไม ประเทศไทยเหมือนกันแต่ต่างกันเหลือเกิน"

    ปาริชาติต้องการให้ประเทศไทยที่อาศัยอยู่เหมือนๆกัน ไม่รู้อะไรที่ปาริชาติจะทำได้บ้าง แต่ การนั่งดูทีวี อย่างเดียวที่บ้านไม่สามารถทำให้ประเทศไทยที่ต่างกัน เหมือนกันได้แน่นอน
    Thanks bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

  10. #10
    Join Date
    Jul 2011
    Posts
    541
    Blog Entries
    37
    Warning Points:
    0/5
    ในรถ แท็กซี่สีชมพู

    03.50 น. ดาริณี ต้องเดินทางกลับบ้านแล้ว หลังจากทำงานมาทั้งคืน คืนนี้ เธอได้เงินมากกว่าทุกวัน มีกลุ่มลูกค้าประจำ เรียกให้เธอไปบริการให้กับเพื่อนธุรกิจชาวต่างชาติ งานที่ทำแม้คนอื่นมองว่าเป็นงานที่ไม่ีถูกต้อง แต่ก็ให้เงินเธอมากพอที่จะใช้ชื้อหาอะไรก็ได้ที่เธออยากมี

    เธอเรียกแท็กซี่ สีชมพู เจ้าประจำเวลาจะเดินทางกลับห้องพัก

    เธอตั้งใจว่าวันหนึ่งหากเธอเก็บเงินได้มากพอ
    เธอจะหาซื้อรถสีชมพู่คันเล็กๆ สักคัน เป็นความฝันของเธอ
    Thanks Karen C, bookerian, myzoc ขอบคุณ ผู้โพสต์ข้อความนี้

Page 1 of 3 1 2 3 LastLast

Comments from Facebook

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •