Confession of a Bagaholic!!!

[chananant]

ถ้าจะตอบเอาขำ ก้ต้องบอกว่าเป็นปกติค่ะ เข้าเวบนี้ต้องได้เสียตังค์เกือบทุกวัน

แต่ถ้าจะตอบเอาซีเรียส ตามที่คุณ จขกท บอกว่ากลุ้มใจมาก กลัวว่าอนาคตต้องขายของมาใช้หนี้บัตรเครดิต ความคิดนี้แวบเข้ามาแสดงว่าก็ต้องรู้ตัวแล้วใช่ไหมคะว่าเริ่มใช้เงินเกินตัวแล้ว...อาจจะแค่เริ่มต้น ดีที่รู้ตัวก่อนนะคะ

ตอบโดยใช้ประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ อยากฝากให้ระวังเรื่องการใช้เงินไว้หน่อยถ้าคุณติดซื้อกระเป๋าจริง ๆ หากอยากหาทางแก้ มันก็ไม่ถึงขั้นว่าจะต้องเลิกเข้าเวบนี้หรอกนะคะ เพียงแค่ว่าพอเห็นกระเป๋าแต่ละใบให้คุณคิดอยู่เสมอว่า หากวันหนึ่งคุณไม่สามารถเข้าเวบนี้ได้ อาจจะเพราะตกงาน ไม่มีอินเตอร์เน็ตใช้และเงินหมด ถามว่ากระเป๋าที่คุณซื้อมาในราคา 5000 บาท เอาไปขายคนทั่ว ๆ ไปที่อาจจะรู้จักหรือไม่รู้จักยี่ห้อนั้น กระเป๋าจะขายได้รึเปล่าเพราะบางทีที่เราติดซื้อของแพงหรือของมียี่ห้อ เราคิดไปเองค่ะว่ามันสวย เห็นเป็นยี่ห้อนี้ก็สวยไปหมดเลย ทั้ง ๆ ที่ชาวบ้านทั่ว ๆ ไปเค้าไม่เห็นเหมือนเราอะค่ะ

ขอยกตัวอย่างชัด ๆ ที่เจอมากับตัวนะคะ เดือนที่แล้วแฟนโอนที่ดินริมแม่น้ำที่ จ.ชุมพร ให้ เราเองคิดว่าค่าโอนไม่เท่าไหร่เพราะเห็นเป็นที่ต่างจังหวัด ปรากฏว่าต้องเสียค่าโอนถึง 75,000 บาท ตอนนั้นขาดเงินอยู่ประมาณ 17,000 บาท เราเอากระเป๋า LV Denim Pleaty กับเดรสเอี๊ยมลายดอกไม้ Kloset ที่ตามหากัน บอกขายญาติและลูกพี่ลูกน้องของแฟน (เผื่อว่าจะได้ซื้อคืนทีหลังได้) กระเป๋าเราบอกขายแค่ 12,000 บาท (ทั้ง ๆ ที่รุ่นนี้ตอนซื้อมา ห้าหมื่นกว่าค่ะ) กับเดรสเอี๊ยม 5,000 บาท เชื่อไหมคะว่าไม่มีใครซื้อเลย เค้าบอกว่ากระเป๋าอะไร เหี่ยว ๆ ไม่เห็นสวยเลย ส่วนเดรสหลาน ๆ ก็เอาไปบอกขายเพื่อน ๆ วัยรุ่นให้ ก็ไม่มีใครซื้อเลยค่ะ เค้าบอกว่าเดรสอะไรไม่เห็นสวย พันเดียวยังไม่ซื้อเลย (ทำร้ายจิตใจมากกกก....) สุดท้ายต้องตามหากล้องถ่ายและลงขายในเวบนี้วันนั้นเลยค่ะเพราะไม่สามารถลางานไปติดต่อราชการได้บ่อย ๆ

จากวันนั้นมาได้คิดเลยค่ะว่า ของบางอย่างเราไปตั้งราคาให้มันเอง เราเห็นว่าสวยไปเอง (ไม่ได้เกี่ยวกับว่าคนต่างจังหวัดเค้าไม่มีรสนิยมนะคะ แต่ทุกคนลงความเห็นแล้วว่าทั้งกระเป๋าทั้งเดรสเอี๊ยม ไม่สวยซักอย่างอะค่ะ) นี่ถ้าไม่มีเวบนี้ ของที่เราซื้อมามันเอาไปวางขายตามตลาดไม่ได้หรอกค่ะ ไม่มีคนทั่ว ๆ ไปเค้ามาซื้อใช้หรอกกระเป๋าใบละเป็นหมื่น เดรสตัวละห้าพัน มันนิยมกันเฉพาะกลุ่มคนที่รู้จักเท่านั้น

ดังนั้นเวลาจะซื้อของ ต้องคิดเสมอค่ะว่าถ้าเดือดร้อนต้องใช้เงินหรือไม่มีเงินซื้อข้าว เอากระเป๋าที่ตุน ๆ ไว้ไปเร่ขายจะมีคนซื้อรึเปล่า เลือกซื้อเฉพาะที่ชอบจริง ๆ เท่านั้นดีกว่าค่ะ

[greenpark]

อ่านcommentของคุณ 69 แล้ว เห็นสัจธรรมเลยค่ะ เราก็พยายามข่มจิต ข่มใจ มาตลอด เวลาเห็นกระเป๋าสวยๆ นะ พยายามคิดว่าพอแล้ว พอแล้ว ไม่มีตังแล้ว

[organ_kaviya]

ขอบคุณค่ะ คุณ69 ที่มาบอกกัน เราก้อใช้วิธีจำศีลค่ะ หรือถ้าหมดงบ ก้อจะทำใจ ตัดใจ ไม่เอาก้อได้ เดี๋ยวก้อมีมาอีกเเหล่ะ เห็นสัจธรรมเลยค่ะ ที่คุณ69 เล่ามา สรุป ก้อคือ เราทุกๆคนต้องมี "สติ" ค่ะ

[wnonach]

โอ้โอ กระทู้นี้แทงใจจริงๆ หนึ่งเห็นด้วยกับคุณ 69 ค่ะกระเป๋าเหล่าหนี้คนที่ไม่รู้จักเขามองไม่เห็นความงามของมันเลยจริงๆ เพราะว่ามีเพื่อนที่ไม่ใช้ แบรนด์ เขาบอกว่า alma damier ยังกะกระเป๋าใส่หมากของคุณยายเขาเลย เป็นลายหมากลุกอีกต่างหาก หลับหูหลับตาซื้อเข้าไปได้ยังไงเนี้ย!!! ตั้งหลายหมื่น เจอมาแล้วค่ะ

แต่ก็ยังไม่สามารถ ที่จะหยุดมันได้จริงๆ สักทีอยากอยู่ตลอดเวลาค่ะแล้วก็เป็นคนที่ไม่ขายกระเป๋านะคะ เพราะว่ารักมากชอบทุก แบรนด์ ซื้ออย่างเดียวเคยคิดว่าปีหนึงซื้อสัก 2 ใบก็พอแต่มันไม่ได้ค่ะ หนึ่งเป็นเหมือน จขกท เลยค่ะถ้าอยากได้แล้วจะต้องเอาให้ได้ จะว่าคนอายุมากแล้วคิดได้ หนึ่งคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะใช่ เพราะว่าตัวเองก็ไม่ใชเด็กๆ แต่คิดไม่ได้สักทีเบื่อตัวเองเหมือนกันอะค่ะ

[Meesook]

ฮ่า ฮ่า ฮ่า... กระทู้นี้คงโดนใจกันหลายคน

Meesook เป็นหนักๆ ตอนที่เข้ามาเวปนี้ปีแรกๆ ค่ะ ตอนนี้ก็ค่อยตั้งสติได้บ้างแล้ว (เพราะเงินหมด เหอ เหอ...) เริ่มรู้จักเวปนี้ ตั้งแต่ยังเป็นเวปเก่า (mylvshop) ตอนนั้นซื้อเยอะกว่านี้อีกค่ะ เพราะมีแต่ของมือสองสภาพมือหนึ่ง เจ้าของขายเองทั้งนั้น ก็เลยคุยกันง่ายๆ เพราะเรื่องเงินไม่ใช่ประเด็นหลัก ตอนนั้นสมาชิกยังน้อยอยู่ ก็เลยเหมือนเป็นการแลกเปลี่ยนกระเป๋ากันมากกว่า และขอเล่าให้สมาชิกที่เพิ่งเข้ามาได้อิจฉาเล่นว่า ตอนนั้นราคาดีกว่าสมัยนี้มากๆ ค่ะ ซื้อกันแบบไม่ต้องต่อ ไม่ต้องคิดมากเลยค่ะ ซื้อแทบจะทุกยี่ห้อ มาลองใช้ ไม่ชอบก็ขายไป ขายง่ายด้วยค่ะ แต่ไม่ได้คิดเลยว่าที่ซื้อแล้วไม่ได้ขายก็ยังอยู่อีกเยอะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า...

เคยพยายามจะแก้ไขหลายทีแล้ว ตั้งงบก็แล้ว ก็ยังหลุดๆ ไป คิด(เอาเอง) ว่าเดี๋ยวเงินเดือนเข้าก็โอเคหน่า... เคยสาบานตนไว้ใน facebook ว่าจะหยุดซื้อของแบรนด์เนม ปรากฏว่ามีแต่เพื่อนมาปรามาส... แล้วมันก็เป็นไปตามที่เค้าปรามาสกันซะด้วยสิ...

ตอนนี้ตั้งสติได้บ้างแล้วค่ะ ซื้อแต่ใบที่จะใช้ พวกที่ซื้อมาเก็บไว้สวยๆ ขายออกไปหมดแล้ว... เหลือแต่สีและแบบเบสิคๆ ขาว ดำ น้ำตาล เบจ แดง เทา ประมาณนี้ พวกสีแฟชั่น แบบแฟชั่นต่างๆ ขายไปหมดเลยค่ะ แต่พอเห็นอีกก็อยากจะได้อีก ต้องระงับใจอย่างแรง...

[Tasanee]

โดนใจจริงๆ เลยค่ะกระทู้นี้ เฮ่อ.......

[yamroll]

ได้ใจมากค่ะ เป็นอยู่ สรุปว่าซื้อทุกเดือน แถมเปลี่ยนจากบ้า lv เป็นชาแนลแทน -*-

[PrimmRose]

เป็นความโชคดีอย่างหนึ่งล่ะค่ะ คือพิมไม่ได้คลั่งไคล้ Brand ก็เลยรู้สึกเหมือนที่บ้านคุณ 69 นะแหละค่ะ แต่เป็นคนบ้า shop ชอบแบบ ชอบสไตล์ ราคาใช้ได้ก็ซื้อ โดยที่ตัวเองไม่ได้คิดว่าก็มีเยอะอยู่แล้ว เอามาก็มาเก็บไว้ไม่ได้ใช้ แต่เงินเก็บไม่ค่อยมี

แต่พี่สาวที่พิมรู้จักคนหนึ่ง (คนที่ฝากของพิมขายนะแหละ ฮิ ฮิ) ตอนสมัยเศรษฐกิจดีๆ เธอช็อปปิ้งแต่แบลนด์เนมจาก shop ต้องมือหนึ่งเท่านั้นค่ะ เธอเป็นเจ้าแม่ GUCCI & MOCHINO แต่พอเศรษฐกิจซบ เงินไม่คล่องมือ ตอนเอาของมาขาย กระเป๋าราคาใบละสามหมื่นที่เธอซื้อมา มีค่าเหลือไม่กี่พัน เธอแถบร้องไห้ ว่าคนไม่เห็นค่า ของพวกนี้เป็นความชอบเฉพาะกลุ่มจริงๆค่ะ

น้องอีกคนรู้จักกันใน SBN นี้แหละค่ะ เธอบ้า Balen เห็นแล้วจะต้องซื้อให้ได้ แล้วช็อป ตั้งแต่ Hi End ยัน Local อาทิตย์หนึ่งซื้อเสื้อผ้าประมาณ 20-30 ตัว คือโรคจิตนิดๆ ว่าวันนี้ต้องซื้ออะไรสักอย่าง บ้างทีก่อนซื้อ มันต้องโทรมาให้พิมด่าก่อน จะได้หยุดซื้อ เรื่องนี้ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาหน้าจะมีการรักษาโรคบ้าช็อป แบบรักษาคนติดยานะ ใครรู้จักที่แนะนำหน่อยค่ะ