สามีเปนไรไม่รู้ค่ะ เหนื่อยใจจิง

[organ_kaviya]

พี่ดอริสที่น่ารัก อย่าเพิ่งท้อแท้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ นู๋ก้อเพิ่งแต่งงานมาแค่2ปี เลยยังไม่กล้าเเนะนำอะไรค่ะ แต่ นู๋กับสามี ถ้ามีอะไรไม่พอใจกัน จะต้องมาเคลียร์กันค่ะ จะไม่ปล่อยไว้แบบมาคุ คู่นู๋ไม่สวีทจี๋จ๋า ไม่เดินจูงมือเท่าไหร่ค่ะ แต่จะอยู่แบบเพื่อนซี้กันมากกว่าอยากให้พี่ดอริส หาจังหวะดีๆ คุยกับสามีค่ะ ยอมรับซึ่งกันและกัน ชอบหรือไม่ชอบอะไรให้บอกกัน นะคะ นู๋จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วจะเเวะเข้ามาหาเรื่อยๆค่ะ พี่ดอริสที่น่ารัก เลิกเศร้าน๊าพี่สาว

[KAN]

แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ เรื่องครอบครัวนี่เป็นเรื่องที่ต้องคุยกันจริงๆค่ะ
อาจมีปัจจัยหลายๆอย่างที่ทำให้เค้าเปลี่ยนไป ชีวิตครอบครัวต้องใช้ความรักนำทาง
ความเข้าใจเป็นที่ตั้ง เราเองช่วงสองปีหลังจากอยู่กินกับสามีมาขอบอกว่าเป็นช่วงที่ทรมาณที่สุด
มีครบทุกรส มันเป็นช่วงที่เราต้องปรับตัวเข้าหากัน ลองค่อยๆคุยกันอย่างมีสติ อย่างใช้อารมณ์
ถ้าเรามั่นใจว่าเรารักกัน มันต้องผ่านพ้นไปได้แน่นอนค่ะ

...................
เป็นกำลังใจให้นะคะ...

[yainong]

ลองเปิดอกคุยดูนะคะ ไม่ชอบใจอะไรยังไง จะได้ปรับตัวกัน เป็นกำลังใจให้มากๆค่ะ

[PaNgiE]

อย่างที่เพื่อนๆว่ากันแหละค่ะ ทางออกที่ดีที่สุด คือต้องหันหน้าเข้าคุยกันค่ะ ไม่งั้นฉากที่กันตรงกลางมันจะหนาขึ้นๆนะคะ หาจังหวะที่อยู่กันสองคนคุยกันไปเลยค่ะ ระบายความรู้สึกออกไปให้หมด แล้วก็ถามคุณสามีนะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น ความรู้สึกต่างๆ ปัญหาต่างๆ เค้าอาจจะหมกมุ่นอยู่กับปัญหาที่ทำงาน แต่ไม่อยากให้เราเครียด เลยไม่บอก รึเปล่าคะ ยังไงรีบคุยกันเถอะค่ะ ก่อนที่จะเครียดไปมากกว่านี้ แล้วอะไรๆจะแย่ไปกว่านี้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

[amm]

ต้องคุยกันค่ะ คุยแบบเปิดใจเลยนะคะ อย่าไปนึกเอาเอง เพราะไม่มีใครรู้ใจใครไปซะทุกอย่างค่ะ อย่าปล่อยให้เนิ่นนาน เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Doris]

ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนค่ะ เหตุการณ์ยังไม่สู้ดีขึ้น
ตอนนี้ก้อจิตตกน้อยลง จิตจะตกมากๆตอนดวงอาทิตตกดินค่ะ
พยายามจะทำให้ดีที่สุด แต่อดคิดมากไม่ได้ ขอบคุณนะคะ^^

[wckook]

ลองเปลี่ยนบรรยากาศดูมั้ยคะ
เหมือนไปฮันนีมูนอีกรอบ เติมความหวานให้ชีวิต ในบรรยากาศใหม่ๆ
อะไร อะไร อาจจะดีขึ้นนะคะ

เป็นกำลังใจใ้ห้นะคะ

[Doris]

พี่ดอริสที่น่ารัก อย่าเพิ่งท้อแท้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ นู๋ก้อเพิ่งแต่งงานมาแค่2ปี เลยยังไม่กล้าเเนะนำอะไรค่ะ แต่ นู๋กับสามี ถ้ามีอะไรไม่พอใจกัน จะต้องมาเคลียร์กันค่ะ จะไม่ปล่อยไว้แบบมาคุ คู่นู๋ไม่สวีทจี๋จ๋า ไม่เดินจูงมือเท่าไหร่ค่ะ แต่จะอยู่แบบเพื่อนซี้กันมากกว่าอยากให้พี่ดอริส หาจังหวะดีๆ คุยกับสามีค่ะ ยอมรับซึ่งกันและกัน ชอบหรือไม่ชอบอะไรให้บอกกัน นะคะ นู๋จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วจะเเวะเข้ามาหาเรื่อยๆค่ะ พี่ดอริสที่น่ารัก เลิกเศร้าน๊าพี่สาว

ขอบคุณมากค่ะ คู่พี่ดอริสก้อไม่สวีทเท่าไหร่เหมือนกันอะค่ะ เขาทำงานหนักแล้วก้อเครียดมากๆ ไม่มีเวลาไปเที่ยวแน่ๆค่ะ พยายามคิดในแง่ดีไว้ว่า แค่เครียดเฉยๆ ไม่มีเรื่องผู้หญิงหรืออื่นๆ หรือถ้่ามีก้อ ยิ่งจิตตกไปใหญ่เลยแน่ๆ

[AnnAnnAntz]

ใจเย็นๆค่ะ ..

ช่วงสองปีแรกหลังการแต่งงาน เป็นช่วงการปรับตัวให้เข้ากับชีวิตใหม่อย่างมโหฬารทั้งเค้าและเราและครอบครัว(สามี/ภรรยา)
มันเหมือนสะสมค่ะแล้วต่างก็คิดว่าอีกฝ่ายก็น่าจะรู้จนกลายเป็นเก็บและกดมันไว้ พอเห็นอะไรที่ตัวเองไม่ชอบซ้ำๆเข้าเรื่อยๆก็กลายเป็นเงียบเพื่อเลี่ยงปัญหา
แล้วก็หาอะไรทำเพื่อหลีกเลี่ยงที่จะต้องพูดคุยหรือมีปฏิสัมพันธ์กัน
นานวันเข้ากลายเป็นทำอะไรก็ผิดไปหมด..ขัดหูขัดตา

อีกอย่างคือ..พอแต่งงานแล้วกลายเป็นเราและเค้าดูแลและเอาใจใส่กันน้อยลง
ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าทำไมแต่งแล้วมันไม่เหมือนตอนเป็นแฟน

ลองปรับมาเป็นดูแลตัวเองให้มากขึ้น มีความสุขกับตัวเองให้ร่าเริงแจ่มใส
อะไรที่เคยทำตอนเป็นแฟน..เช่น SMSข้อความบอกรัก ทำอาหารโปรดให้ทาน
พอให้บรรยากาศอึดอัดลดลง แล้วก็เปิดอกคุยกันค่ะ..หลังจากนั้นก็ไปฮันนีมูนอีกรอบ

เป็นกำลังใจให้
และขอให้เรื่องอึดอัดผ่านพ้นไปแล้วหวานกันเหมือนเดิมนะคะ .. เอาใจช่วยค่ะ

[Jellyfish]

แมงเข้าใจในจุดนี้คะ เป็นอีกหนึ่งปัญหาที่หลาย ๆ คู่สมรสมีนะคะ ไม่ใช่แค่คุณdoris คนเดียวหรอกคะ กับแมงเองก็เคย ด้วยความเคยชินที่เราอยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกันกับสามีมานาน บางสิ่งบางอย่างอาจหายไป เค้าอาจเหนื่อยกับการงาน กลับมาอาจเฉยชาเพราะเหนื่อยที่จะพูดคุย แล้วก็อย่าไปเปรียบเทียบกับสมัยก่อนแต่งงานนะคะ เพราะอย่างที่หลายคนเคยบอกไว้ว่า จะเลือกแต่งงานกับผู้ชายสักคน ให้ดูสิ่งที่เค้าทำกับครอบครัวพ่อแม่ เพราะนั่นคือคนที่เค้าใกล้ชิดคุ้นเคย เค้าก็อาจจะปฎิบัติกับเราตามความที่เป็นคนใกล้ชิด ไม่เหมือนสมัยเป็นแฟนที่ต้องมีความเกรงใจ ต่อให้เหนื่อยยังไงก็ต้องมีพูดคุยฉอเลาะ เพราะความแตกต่างมันอยู่ที่ตรงนี้คะ พอเป็นสามีภรรยากันแล้ว ความเกรงใจก็จะหายไป เพราะความคุ้นเคย และ เคยชิน

แมงเข้าใจในความเหนื่อยของคุณdoris คะ ทั้งในเรื่องสามีและคุณพ่อสามี แต่ด้วยความที่แมงเป็นคนตรง เคยมีปัญหานี้กับสามีคะ คือเราอยู่กันด้วยความเคยชิน กลับมาต่างคนต่างไม่ค่อยพูดกัน แยกย้ายมีกิจกรรมของตัวเอง ทำอะไรกันไปตามหน้าที่ (โทรหาถามเรื่องกินข้าว หรือไปจับจ่ายของวันอาทิตย์) จนมันมีความเย็นหลังมาสะกิดใจเรา แมงก็มุ่งหน้าพูดคุยกับสามีเลยคะ
ว่าอะไรมันเป็นอะไร อย่าใช้อารมณ์นะคะ ใช้วิธีพูดคุยกันว่า เรามีอะไรต้องคุยกันนะ วันนั้นอาจจะไปทานอาหารนอกบ้านกัน เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศไม่ให้มันเป็นบรรยากาศในบ้าน จะอ้างว่าได้ วอเช่อฟรี หรืออะไรก็ได้คะ ในกรณีที่ถ้าคุณสามีเป็นคนประหยัด (เช่นสามีแมงเป็นต้น) แล้วก็คุยปรับความเข้าใจ ว่ามันเกิดอะไร อย่างน้อย ๆ ถึงเราจะไม่หวานแหววกุกกิ๊กกัน แต่เราก็เป็นสามีภรรยากัน ให้มีความรู้สึกต่อกันบ้าง เมื่อเราเปิดใจคุยกับเค้า เค้าก็จะเปิดใจคุยกับเรา เช่นอย่างสามีแมง ซึ่งเป็นคนพูดน้อย พอเราเคลียว่า ทำไมนะ เรารู้สึกมันเย็นชาและใกล้เหมือนไกล เค้าก็บอกว่า เค้าก็รู้สึกนะ แต่เค้าเหนื่อย กลับมาบ้านก็เหนื่อย ไม่อยากทำอะไร กลับมาก็ผ่อนคลาย อ่านหนังสือ ทำกิจกรรมส่วนตัว (ดูทีวี ดูบอล สารคดีอะไรไปตามเรื่อง) แล้วก็นอน เค้าก็ยอมรับว่าเค้าผิดที่เหมือนเห็นเราเป็นตุ๊กตาตั้งโชว์ เผอเรอและลืมไป แต่เค้าเองก็มีรู้สึกบ้างว่าเราก็เหมือนกันนะ เราก็เหมือนมีโลกของเราที่เค้าเข้าไปหาเราไม่ได้เหมือนกัน ทีนี้เราสองคนเลยคุยกันว่าเราเหนื่อย เราไปพักผ่อนกันดีกว่านะ ก็เริ่มสนุกคะ เริ่มคิดหากิจกรรมเที่ยว เริ่มกลับมาเป็นเหมือนสมัยเป็นแฟน (คือเราลุยกันมากคะสมัยก่อน) เริ่มคิดหากิจกรรม ไปพักผ่อน ก็เริ่มมีความสัมพันธ์ที่ดีกลับมา (รวมทั้งเรื่องเพศสัมพันธ์ อันนี้ไม่อายที่จะบอกเล่าว่ามันจำเป็นคะ) พอกลับมาจากพักผ่อน เราก็เริ่มดีขึ้น หากิจกรรมทำร่วมกัน เช่น เค้าเหนื่อยจากงาน ไอ้เราก้เหนือ่ยเหมือนกัน แต่ก็เข้าไปออดอ้อน นวด ๆ สามีเล็กน้อย เอาขนมให้เค้ากิน ชวนนั่งเล่นไพ่ วิพากวิจารกีฬา หรืออะไรร่วมกัน ก็เริ่มจูนหากันคะ หาอะไรที่มันเป็นความเคยชิน แต่ปรับแต่งให้มันมีชีวิตชีวา อย่างการไปซื้อของร่วมกันวันอาทิตย์ เราก็เปลี่ยนเป็น เธอ ไปดอนหวายกันมั้ย ซื้อกับข้าวที่นั่นก็น่าสนุกดี อะไรอย่างนี้น่ะคะ พิมพ์มาสะยาว แมงคิดว่าภรรยาทุกคนต้องเจอเหมือนกันคะ อยูที่กลเม็ดว่าเราจะแกไขปรับปรุให้มีชีวิตชีวาอย่างไร แมงเองก็ยังไม่มีลูกคะ เชื่อเถอะคะคุณ doris ตอนนี้ยิ่งโอกาศเหมาะเพราะไม่มีลูกเราก็สามารถไปเที่ยวกันได้ตัวปลิว ๆ ดีไม่ดี เที่ยวกลับมาอาจจะได้น้องนะคะ

ยังไงให้กำลังใจนะคะ ส่วนเรื่องคุณพ่อสามี เราก็ปรึกษาสามีด้วยก็ดีนะคะ หรือไม่ก็ทำแบบแมง คือเดินหน้าเข้าคุยกับท่านเลยคะ อย่างเช่นของแมงคือพ่อสามีจะเงียบ ๆ เงียบมาก เอาใจยาก แมงก็จะทำเข้าไปคุย พ่อคะ หนูได้ยินเสียงลม หวิว ๆ ผ่าน ๆ พ่อพูดอะไรบ้างก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็บอกหนู เพราะทุกวันนี้หนูได้ยินแต่เสียงลม เดี๋ยวหนูก็ทำกับข้าวลมให้พ่อสะหรอก แต่พูดแบบ ขำ ๆ คะ คือแล้วแต่ลักษณะนิสัยของพ่อสามีแต่ละคนด้วยนะคะ อย่างของแมงท่านเงียบ ๆ ท่านไม่ขำด้วยคะ แต่พอแมงพูดมาก ๆ ขำมาก ๆ ท่านก็ขำ แล้วก็พูดกับเราแบบ "อืม วันนี้อยากกินน้ำพริกนะ หวังว่าคงไม่มีเป็นลมตดมาให้นะ" อะไรแบบนี้คะ


อย่าท้อนะคะ สู้ ๆ คะ มีอะไรปรึกษากันได้คะ