นึกว่าหายซะแร้ว

[amm]

ดีใจด้วยค่ะ ที่เจอคนดี มีน้ำใจซึ่งหายากมากๆในสังคมปัจจุบัน

ของเราเคยทำโทรศัพท์หล่นบนรถไฟฟ้าใต้ดิน มันร่วงออกมาจากกระเป๋าอ่ะค่ะ ใช้ gucci tote ที่มันไม่มีซิปปิดอ่ะจ้ะ รู้ตัวอีกที โทรเข้าเครื่อง เค้าก็ปิดเครื่องไปแล้วอ่ะจ้ะ นี่ขนาดสุดทางของรถไฟฟ้าใต้ดิน มีพนักงานเดินตรวจนะคะ แต่ตอนลงคนมักจะรีบเข้ามานั่งก่อน ก็ได้แต่ทำใจค่ะ

เคยลืมร่มไว้เหมือนกัน ไปแ้จ้งพนักงานที่สถานีให้เช็คว่ายังอยู่หรือเปล่า ก็...หายอีกอ่ะค่ะ เซ็ง....

[ladykaty]

ขอต่ออีกหน่อยนะคะ ทั้งชีวิตนี้เนี่ย ลืมของสำคัญ 2-3ครั้ง แล้วได้คืนแบบไม่น่าเชื่อเลย
ครั้งนึงที่ มหาลัย จะไปจ่ายค่าหน่วยกิต เอาตังไป เกือบสามหมื่น แล้ว ไปเข้าห้องน้ำ สมัยเป็นนักศึกษาก็ไม่ได้ใช้กระเป๋าแต่อย่างใด มีแต่เป๋าตังค์อย่างเดียว ก็ถือเป๋าตังค์เข้าไป แล้วก็ลืมเอาเป๋าตังค์ออกมาด้วยจากห้องน้ำ ไว้ตรงช่องลม กว่าจะคิดออก ก็สอบเสร็จแล้วอ่ะค่ะ ขอเค้ามาเข้าห้องน้ำระหว่างสอบ เชื่อไหมว่า ได้คืน...เค้าโทรมาที่operator ที่คอนโดตามที่อยู่ในเป๋าตังค์ แล้วคนที่เก็บได้ ไม่ต้องการแจ้งชิ่อด้วยค่ะ เป็นนักศึกษาเหมือนกัน สุดยอดแล้ว. อีกทีนึง ตอนไปต่างประเทศ ทำกระเป๋าสตางค์หายบนเครื่องบิน รู้ตัวก็ตอนจะลงจากเครื่องแล้ว ก็แจ้งกับพนักงานไว้ ตอนเครื่องถึงที่ไต้หวัน แต่ก็คิดในใจ ไม่ได้คืนแน่ ๆ กระเป๋าตังค์หลุยส์ใบยาว สวยด้วย เงินข้างในเพียบ เงินไทย เงินดอลล่าร์ รวม ๆกันแล้วหลายหมื่น แต่ก็ได้คืน ไม่อยากจะเชื่อเลย...เรื่องจริง ๆ ค่ะ แต่ครั้งนี้ คิดว่า โทรศัพท์ถ้าหาย ก็คงต้องทำใจ เราไม่ดีเอง วางของเอาไว้แล้วลืม ต้องซื้อใหม่ แต่มันก็คงวุ่นวาย เบอร์โทรข้างในเอย
แล้วก็ไม่อยากซื้อด้วยนะคะ ไปส่งของ ไกลก็ไกล ได้เงินก็ไม่ได้มากมายอะไร แต่ต้องซื้อโทรศัพท์ใหม่ แพงกว่าหลายเท่าค่ะ ขอบคุณ คุณ คนดีทั้งหลายนะคะ ที่ทำให้สังคมเรามันน่าอยู่ค่ะ ( แต่ต่อไปนี้จะระวัง ระวังมากกๆ ขึ้นค่ะ คนมันขี้ลืมนะ จะให้ทำงัยดี )