ชอบกระทู้ของคุณpepsiมากเลยค่ะ มีประสบการณ์มากมายมาให้อ่านเสมอๆ บรรยายเห็นภาพมากๆ
ขอบคุณนะค้า
ชอบกระทู้ของคุณpepsiมากเลยค่ะ มีประสบการณ์มากมายมาให้อ่านเสมอๆ บรรยายเห็นภาพมากๆ
ขอบคุณนะค้า
รอดมาได้นี่บุณรักษานะคะ
อ่านแล้วน่ากลัวมากเลย ต้องบอกว่าฝีมือ+ดวงด้วยนะเนี่ย
เสียดายระหว่างทางไม่มีโอกาศเก็บภาพมาฝากกันเนอะ(แค่ประคองรถก็ตายแล้ว)เพราะซ้ายก็เหว ขวาก็เหวเนี่ยวิวน่าจะดีเหมือนกัน อิอิ
กรุณางดเล่นBBในโรงหนัง ขณะขับ เดินกลางที่ชุมชน สังสรรค์กับเพื่อน ส่วนนอกนั้นช่วยเงยหน้ามองความเป็นไปของโลกบ้าง คุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวกับBB ยังมีคนอื่นใช้ชีวิตอยู่รอบๆตัวคุณด้วยโปรดอย่าสร้างความรำคาญหรือเดือนร้อนให้ผู้อื่นจากความไร้มารยาทของคุณ
ก็...อ่านไป..ลุ้นไป....มารู้ตัวอีกที(ก็อ่านใกล้จบแล้ว)
ขาเกร็ง...มือเกร็ง....แบบ อ่านแล้วนึกภาพตามตลอด
เสมือนว่าตัวไปอยู่ตรงหล่มเก่า...อิ...อิ...
ชื่อก็บอกอยู่แล้ว..ว่าหล่มเก่า.....ยังอุ สา หะ.... 555+++
อ่านแล้วสนุกมากค่ะ...ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ..ถ้ามีโอกาสได้เจอกัน
จะขอลายเซ็นต์..เก็บไว้เป็นที่ระทึก..อุ..อุ..อุ
" ความรู้สึกอิจฉาริษยาเป็นเรื่องเสียเวลาเปล่า คิดให้ดีก็จะรู้ว่า.....คุณมีทุกอย่างที่คุณจำเป็นต้องมีแล้ว "
ไปมาเมื่อหน้าหนาวปีก่อน
แฟนชอบขับรถอยู่แล้วเลยชิวกันเรื่อย
แค่ขนาดทางธรรมดาเราว่าชัน คดเคี้ยวแล้ว ทางลัดของคุณ PEPSI นี่น่ากลัวกว่าหลายเท่า
ดีนะคะ ที่ยังมีสติขับต่อมาได้เป็นเราคงเลี้ยวกลับทางเดิมแล้วค่ะ
ตื่นเต้นอ่ะ อ่านไป ลุ้นไป กลัวจะเจอ "ช้างป่า" จัง
แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดีนะคะ ต้องบอกว่า จขกท. มีสติ + สมาธิ มากๆ เยี่ยมไปเลยค่ะ
*¤°•°• --» (¯`v´¯) «-- •°•°¤*
ท่องไว้ ....เก่าไม่ไป ใหม่ก็ต้องไม่มา ....
![]()
อ่านแล้วนึกถึงตอนแม่ขับพาไปลำพูน...ขึ้นเขาไปวัดชื่อกระไรจำไม่ได้ ทางวกวนไปเรื่อยขึ้นเขาด้านขวามือเป็นเหว ด้านซ้ายเป็นเขาชัน นานๆจะมีรถกระบะชาวเขาเก่าๆสวนลงมาสักคัน โค้งขนาดสวยมากด้วยแต่ก็นั่งแล้วเสียวสันหลังวาบๆ นึกในใจตกลงไปตายหยังเขียด แต่ไว้ใจแม่ แม่เป็นคนชอบขับรถ...แม่ว่ายังน้องๆโค้งที่แม่ฮ่องสอนแต่เราก็ปากเสียพูดซะเกือบตลอดทาง แม่หันมาว๊ากหุบปากซะทีเดี๋ยวก็ถึงแล้ว มีทางมันก็ไปถึง ถ้าไม่หุบปากเดี๋ยวจอดให้ปีนขึ้นเขาซะให้เข็ด แหะ..แหะ
แต่ทางนี้ของคุณ pepsi คงแบบป่าชัฏสุดๆ ดีนะเนี่ยไปคนเดียวไม่งั้นจะกดดันกว่านี้ เหอ...เหอ![]()
"อย่าแตะต้องอดีตมาริยงของพ่อ ให้สายน้ำดำเนินต่อไป
มาริยงจะสมรักแต่แผ่นดินจะสูญสิ้น มาริยงจะสูญเสียแต่แผ่นดินจะสมดุล
ไปกับอนาคตได้แต่ต้องไม่ลืมอดีต... อดีตต้องเป็นมิตรกับปัจจุบัน... ปัจจุบันต้องเป็นฉันท์มิตรกับอนาคต
หากเรารู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอย่างไร จะจบอย่างไร แล้วชีวิตเราจะมีความหมายอะไร"_____________________________________________________________________
บทภาพยนตร์ทวิภพ ฉบับสุรพงษ์ พินิจค้า พ.ศ.๒๕๔๗
ตื่นเต้นจัง