Previous
Next
Downtown
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก Downtown
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก
Page 1 of 4 1 2 3 ... LastLast
Results 1 to 10 of 33

Thread: (เค้า)อยู่ข้างหลังเรา แต่ทำไมเราไม่เห็น..ทำไมคนอื่นเห็น..เราเกี่ยวอะไรด้วย??

  1. #1
    pavla's Avatar
    pavla is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    11

    Exclamation (เค้า)อยู่ข้างหลังเรา แต่ทำไมเราไม่เห็น..ทำไมคนอื่นเห็น..เราเกี่ยวอะไรด้วย??

    แต่ก็เป็นเรื่องของตัวเองกับเพื่อนซี้ทั้งสิ้นเหมือนกัน
    เริ่มเลยแล้วกันค่ะ..
    เรื่องมีอยู่ว่า ส้มมีเพื่อนที่สนิทในที่ทำงานเดียวกัน
    ซึ่งเคยร่วมงาน(ทำสารคดี หนังสือ)ด้วยกันมาสิบกว่าปี และแยกย้ายไปเป็น Freelance ให้กับบริษัทสารคดีต่างประเทศ
    จนเมื่อปลายเดือนมีนาคม52ที่ผ่าน ได้รับการติดต่อกับเพื่อนคนนี้ สมมุติว่าชื่อ ก. ..
    ก.บอกว่าตอนนี้มีโปรเจ็กต์หนึ่งซึ่งต้องการให้ส้มช่วยเรื่องบทความ
    แต่ตอนนี้ ก.กำลังภาพรวบรวมเรื่องราวอยู่ที่จังหวัดหนึ่ง บริเวณภาคใต้ตอนบน
    ส้มจึงออกปากชวน ก.ให้มาพักที่บ้านเมื่อถึงกรุงเทพฯจะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย
    ก.ตกปากรับคำ หลังจากนั้น 2-3 วัน ก.เดินทางโดยรถไฟมาถึงกรุงเทพฯโดยที่ส้มเองก็ไม่ได้ไปรับ
    เพียงแต่รออยู่ที่บ้าน(ชานเมือง)พี่เชอรี่K.Brandname Lover ทราบดีว่าอยู่ตรงไหน??
    ระหว่างที่รอเป็นช่วงเกือบหกโมงเย็น
    ได้ยินเสียงรถ ไอ้เราก็รีบวิ่งไปดู แต่ก็ไม่ใช่กลายเป็นบรรดาลูกศิษย์ลูกหาคุณแม่กับคุณตา
    ซึ่งมาทานข้าวเย็นกันอยู่เนืองๆ หลังจากนั้นไม่เกิน 5 นาที แท็กซี่เทียบจอดหน้าบ้าน เพื่อนโซซัดโซเซลงมา
    ส้มเองตกกะใจไม่น้อยกับภาพที่เห็น
    ก.มีพันเฝือกที่แขนซ้ายโดยสะพายแล่งกับบ่าได้ความว่า
    วิ่งสวนรถไฟที่กำลังออกจากชานชาลาแล้วไหล่กับแขนซ้ายกระแทกกับราวเหล็กอย่างจัง
    จนมีผู้ชาย-ผู้หญิงวัยกลางคนช่วยปฐมพยาบาล
    ถามไปถามมาถึงเล่าต่อว่า ลงชานชาลาหน้าเพื่อหาหมอที่อนามัย.........จังหวัด......จนถึงกรุงเทพฯนี่แหละ..
    จากที่ไม่เจอกันนาน ค่ำนั้นเราเลยนั่งคุยกันท่ามกลางฝูงยุง
    ระหว่างคุยอยู่นั่น ส้มได้ยินเสียงลูกศิษย์คุณแม่คนหนึ่งเรียกให้ส้มเข้าไปในบ้าน
    พร้อมกับถามคำถามประหลาดๆปนงงๆว่า
    "ส้ม??เพื่อนน่ะทำบุญมั่งนะ..บอกเพื่อนด้วยว่าทำบุญมั่ง"
    ????..งง ค่ะพี่น้อง??
    แต่จนแล้วจนรอดเกือบตี1ก็ไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟัง
    จนอาบน้ำเข้านอน (นึกภาพตามนะคะ) ห้องนอนไม่ใหญ่โตอะไร
    มีหน้าต่าง4บาน (2คู่)
    ปิดม่านหมด กำลังจะเคลิ้มหลับ เจ้าก.ผงะลุกขึ้นอย่างแรงและเร็ว
    ย้ำนะคะ เร็วมาก เร็วจนเรารู้สึกโมโห
    เพราะเป็นคนหลับยาก เลยถามว่า"เป็นไรอ่ะแก" ....เงียบ ...
    แต่ไอ้เราก็เพ่งมองไปที่เพื่อน
    ด้วยไม่คิดว่ามีอะไรสลักสำคัญถึงกับต้องเปิดไฟหัวนอนหรือลุกไปเปิดสวิทช์ไฟ
    เห็นจนภาพชัดเจนว่าก.ยื่นมือเหมือนชี้อะไรซักอย่างบนเพดานห้องตรงช่วงมุมแหลม(นึกภาพออกไม๊คะ)
    และทราบไม๊คะ ก.บอกว่ายังไง "แกเห็นเปล่าวะ..นั่นมันอะไรอ่ะ"
    น้ำเสียงเบาแต่สั่นๆ ขอโทษค่ะพี่น้อง
    ส้มไม่เห็นหรือได้ยินอะไรทั้งสิ้นจริงๆ เลยบอกว่า "เปิดไฟไม๊ล่ะ"
    ก.รีบสวนกลับทันทีว่า "อย่า อย่า อย่า ไม่ต้องเลยแก" แล้วก็คลุมโปงนอน
    วินาทีนั้น ต่อให้ไม่รุ้ก็พอเดาได้ว่าเรื่องมันจะเป็นอีหรอบไหน??
    แต่จะกลัวก็ยังไม่เห็นอะไรซักกะหน่อย
    (โดยปกติและธรรมชาติของส้ม เป็นคนกลัวผีมากถึงมากที่สุด)
    สุดท้ายต่างคนต่างหลับ และลุยไหนลุยนั่นด้วยกันมาสิบกว่าปี เพิ่งทราบว่า ก.นอนกัดฟัน!!
    ตื่นมาตอนเช้า ก.เล่าว่ากำลังจะเคลิ้มๆได้ยินเสียงเหมือนคนสลัดผ้าดัง พรึ่บบ!! เลยหรี่ตา
    แล้วก็เอนตัวมองมาที่ส้ม แต่หางตาเห็นอะไรไหวๆบนเพดาน จึงเพ่งมองจนชินกับความมืด
    มันเข้ามาใกล้ มาใกล้จนเริ่มรู้เค้าโครงร่าง ลักษณะคล้ายคน
    หุ่นไม่ใช่ผู้หญิง
    ไม่เห็นผมแต่เป็นรูปทรงศรีษะมนุษย์ ไม่มีขา
    ลอยเข้ามาเรื่อยๆจนเพ่งแน่ชัดว่านั่นเป็นท่านั่งคล้ายขัดสมาธิแต่ไม่ติดพื้น
    นั่นคือเค้าลอยมา แต่มาหยุดตรงไหนรู้ไม๊คะ
    เค้ามาหยุดข้างๆตัวส้มซึ่งหันหน้าเข้าหาเค้าอยู่โดยขาก่ายหมอนข้างแล้วนอนหันหลังให้ก.
    (นึกภาพออกไม๊คะ)
    ได้ยินแค่นั้น ส้มก็รีบแกล้งหัวเราะและสวนกลับไปว่า
    "ถ้าคนอย่างแกกำลังเคลิ้ม ละคนอย่างชั้นจะหลับแล้วหรือไง
    เป็นไปได้เหรอ หลับยากอย่างชั้นน่ะ" ...
    "แล้วทำไมชั้นไม่เห็น อย่างน้อยก็รู้สึกเอ๊า..ทำไมไม่รุ้สึกอะไรเลย??"
    ก.ไม่ตอบอะไร แต่สีหน้าไม่ค่อยดี
    เวลาผ่านไปจนถึงบ่ายแก่ๆส้มวาดรูปประกอบให้ ก.ก่อนที่จะ
    เขียนบทความเนื่องจากรายละเอียดยังไม่เคลียร์
    ระหว่างหันข้างให้กับโต๊ะกินข้าวที่ ก.นั่งอยู่ ก.ก็ตะโกนโหวกเหวกโวยวายว่า
    "เฮ๊ย..มันมาอีกแล้วเว๊ย"..เท่านั้นแหละคนตาสีขาวอย่างเราก็กระโจนออกมาจากตรงนั้นทันที
    แล้วก็ถามว่ามันว่า "อะไรอีกอ่ะ ชั้นกลัวนะแก"
    ก.ยืนยันอีกครั้งว่า รูปร่างที่เห็นเมื่อคืนนั่งอยู่ข้างหลังพร้อมกับยืนยันเสียงหนักแน่น
    เพราะคราวนี้เห็นหน้าชัดมาก (นึกภาพตามนะคะ)
    เป็นผู้ชายคล้ายโกนหัว มีตอผมขึ้นพอสมควร
    มีผมขาวด้วย ผิว2สี ปากสีดำเหยียดตรงเหมือนยิ้มไม่เห็นฟัน(แต่ไม่ใช่) ย้ำปากดำจนเด่นชัด!!
    เค้านั่งขัดสมาธิ(ดูจากหน้าขาที่กว้างออกทำมุมกับผ้าถุง)จริงๆด้วย
    และผ้าถุงมันห้อยลงมาปิดถึงพื้น(ปราศจากเก้าอี้) สูงจากพื้นประมาณเกือบ1เมตร ท่าเดิม อยู่บริเวณข้างหลังส้มเหมือนเดิม .....
    พิมพ์ไปก็กลัวไปนะคะ
    ไม่เท่านั้น ลูกศิษย์ของคุณแม่ 1 ใน 6 คนเห็นเหมือนกัน
    แต่!!ไม่ได้อยู่ข้างหลังเราน่ะสิ
    แต่ผู้ชาย(คน)นั้นเอามือคล้องวงแขนที่พันเฝือกของเพื่อนอยู่ในคืนวันแรกที่ก.มาถึง
    หลังจากนั้นช่วง2ทุ่ม เพื่อนบ้านเยื้องๆกันเห็นผู้ชาย(คน)นั้นอยู่ข้างหลังส้มหมือนกัน
    เค้าได้แต่-งง เพราะส้มยืนแต่คนนั้นนั่งขัดสมาธิ
    โดยไม่มีขาเก้าอี้โผล่ เลยไปเรียกแม่ยาย(เค้าเป็นแม่ชี)ออกมาดูว่าทำไมเก้าอี้สามารถตั้งทับรั้วได้
    คุณยาย(แม่)ชียกมือขึ้นท่วมหัวแล้วก็รีบเข้าบ้าน...
    ทุกอย่างสับสน งง-งวย ไปกันใหญ่
    ไอ้เราน่ะไม่ต้องพูดแล้วกลัวจนไม่เป็นอันทำอะไร
    อีกใจก็ไม่เชื่อ จนเพื่อนคุณแม่อาสาพา ก.ไปหาพระท่านหนึ่งและกำชับไม่ให้ก.มาพักที่บ้านอีก
    ถามเหตุผลก็ได้แต่บอกว่าให้ก.ไปทำบุญก่อน
    ก.จะทำให้เราหรือคนในครอบครัวเดือดร้อนโดยไม่รุ้ตัว
    คราวนี้งงใหญ่เลยค่ะ ..
    เลยโทรหา ก.แล้วถามว่าเป็นไงบ้าง ก.บอกว่า
    "รุ้สึกกลัวผู้ชายคนนั้นก็ตรงที่หน้าเค้าคุ้นมากๆ
    คุ้นจนยิ่งนึกยิ่งเครียด เพราะมั่นใจว่าต้องเคยเจอมาก่อนแน่"
    แปลกค่ะ..ก.ไม่เจอเหตุการณ์อย่างนี้อีก
    แล้วส้มหรือใครก็ไม่เคยเจอแม้แต่คนเดียวในบ้าน
    ได้ความสั้นๆว่า
    พระท่านบอกว่า ก.พูดเชิญชวนใครเดินทางมาด้วยหรือเปล่า
    เพราะเท่าที่พระท่านบอก ก.ต้องหรืออาจรู้จักกับคนนั้น
    แต่ที่ต้องเห็นอยุ่ข้างหลังส้มนั้นก็เพราะว่า
    เค้าต้องการสื่อสารกับก.และต้องการให้ก.เห็นเค้าชัดๆ...
    นึกแล้วกลัวค่ะ
    ตอนนี้ก็ไม่ได้นอนห้องเดิมแล้วเปลี่ยนไปนอนอีกห้องแบบถาวรเลย..
    บอกตามตรง ยังไม่เคลียร์เลยค่ะ
    แต่เกรงใจเพื่อนๆพี่ๆน้องๆใน SBN เพราะพิมพ์มายาวยืด
    เมื่อยมือมากๆ คืบหน้ายังไงจะมาเล่าให้ฟังกันอีกค่ะ
    หมายเหตุ:ขออภัย(คน)ที่กล่าวถึง ไม่รุ้ว่าคุณคือใครจริงๆ ขอโทษดวงวิญญาณถ้าเราทำอะไรผิดพลาดไป
    รุ่งเรือง หรือ???...
    เจริญ ไหม???...
    แน่ใจ เหรอ???...

    ==Pavla==

  2. #2
    Amy-Thailand's Avatar
    Amy-Thailand is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    150
    บรื๋ยยยยยยยยยยยยย

    อ่านไปแล้วขนลุกขนพองขนชัน

    นี่มันเที่ยงคืนแล้วด้วยอ่า

    น่ากัวมากมายเลยอ่ะค่ะ

    ปล. ขอไปนอนคลุมโปงกอดสามีก่อนนะคะ เค้ากัววววววววว
    Bora Bora

  3. #3
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    581
    กรี๊ดดดดด อ่านทำไมเนี่ย ฮือๆๆๆๆๆๆๆ ช่วยด้วย ไปเอาน้องหมามานอนด้วยจะช่วยมั้ยเนี่ย T^T


    ช่วยรัยไม่ได้เลยน้องส้ม ช่วยกลัวด้วยได้อย่างเดียว สยองอ่ะ
    ----:: Brief Olive / Vert Fonce ... i'm !oving u ::----

  4. #4
    allthatfabulous is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0
    อ๊าคคคคคคคคคคคค ... ดิฉันจะกดเข้ามาอ่านตอนเที่ยงคืนทำไมเนี่ยยยยยย

    มือซนจิง ๆ เลยยยยยยยย....... แง.............

    โกรธคุณส้ม ... ว่าแต่ ๆ มีต่อมั๊ยคะ

  5. #5
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0

    Lightbulb

    กลั้นใจอ่านจนจบ อ่านไปลุ้นไป

    (แล้วตอนท้ายๆ ก่อนอ่านจบ คุณสามีนั่งพิมพ์งานอยู่อีกเครื่องนึง
    ดันเหยียดเท้าเตะขาโต๊ะดัง กึ๊ก.. โหย!!! ไอ้เราก็สะดุ้งโหยงเลยอ่ะ)

    ขอให้คุณส้มผ่านช่วงเวลานี้ไปด้วยดีนะคะ

    เชื่อหรือไม่เชื่อ ก็อย่าลบหลู่ค่ะ

    ------------------------

    นานนาน จะผ่านมาสักทีนะ ...

    ------------------------



  6. #6
    tatar_17 is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    1
    น่ากลัวที่สุด T_T

  7. #7
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    2

    Post

    หลอนได้อีกนะคะเนี่ย เราว่ารีบนอนแล้วพรุ่งนี้ตื่นแต่เช้าไปตักบาตรทำบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลให้เค้าดีกว่าเนอะ น่าจะช่วยได้บ้างดีกว่าไม่ทำอะไรเลย น่ากลัวจริงๆกับสิ่งที่มองไม่เห็น

  8. #8
    asiaticia's Avatar
    asiaticia is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    38

    Question

    แนะนำนะคะคุณส้ม ให้คุณก.ไปทำสังฆทาน อย่าทำแค่ครั้งเดียวเผื่อไม่มีกำลังพอส่งให้ไปในทันที ทำทั้งภัตตาหาร ถ้าคุณก.ทำอาหารไปประเคนเองจะดีกว่ามาก ถ้ารู้ด้วยว่าสิ่งที่เคยรู้จักชอบอะไรให้ทำอย่างนั้นไปประเคน จีวร อุปกรณ์การศึกษา เครื่องชำระทำความสะอาดร่างกายอย่าลืมมีดโกนแนะนำ gillette แบบที่โกนหนวดเคราหนะค่ะ

    เน้นให้เลือกของแบบที่ถ้าคุณ ก.ใช้คุณก.จะซื้อ ที่บอกแบบนี้เพราะหลักของการทำทานคือสละสิ่งที่เรามีหรือต้องการแก่ผู้อื่น เลือกไปวัดทุรกันดารหรือวัดป่าที่คนไปทำสัฆทานน้อยเพราะพระท่านจะต้องการปัจจัยนี้มากกว่าจึงส่งผลเร็วกว่า นิมนต์กล่าวแก่สงฆ์ท่านด้วยว่าช่วยสวดบอกกล่าวสิ่งที่ติดตามมาให้รับทานนี้ไปเป็นกำลังเป็นพาหนะไปสู่ที่พึงที่ชอบ อันนี้คุณส้มว่างควรไปด้วยเพราะอย่างน้อยเรารู้แล้วยังเคยมาบ้านเราด้วย

    อีกอย่างที่เจตสงสัยนะคะยังไงคุณส้มลองถามคุณก.ว่าเคยไปรับปากหรือสัญญากับใครอย่างไรที่ไหนเมื่อไหร่นึกให้ดี ให้ไปทำให้ลุล่วงหรือถ้าทำให้ไม่ได้แล้วเนื่องจากคู่สัญญาตายจากไปให้ไปพบกับครอบครัวเขาเพื่อไปบอกกล่าวให้เรียบร้อยค่ะ
    "อย่าแตะต้องอดีตมาริยงของพ่อ ให้สายน้ำดำเนินต่อไป

    มาริยงจะสมรักแต่แผ่นดินจะสูญสิ้น มาริยงจะสูญเสียแต่แผ่นดินจะสมดุล

    ไปกับอนาคตได้แต่ต้องไม่ลืมอดีต... อดีตต้องเป็นมิตรกับปัจจุบัน... ปัจจุบันต้องเป็นฉันท์มิตรกับอนาคต

    หากเรารู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอย่างไร จะจบอย่างไร แล้วชีวิตเราจะมีความหมายอะไร"
    _____________________________________________________________________
    บทภาพยนตร์ทวิภพ ฉบับสุรพงษ์ พินิจค้า พ.ศ.๒๕๔๗

  9. #9
    lek's Avatar
    lek is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    3

    Exclamation

    โอว มายบุดดาห์.....เค้ายิ่งกัวๆอยู่ ดั๊นมากดอ่านนน...คืนนี้ขออาบแห้งละกัน..บรึ๋ยยยย

  10. #10
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0

    Question

    เราเจอผีบ่อยมากเลย
    เริ่มเห็น เริ่มเจอมาตั้งแต่ตอน 14-15 ได้
    ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็เจอตลอด
    เราไม่ได้เป็นพุทธนะ เราเชื่อพระเจ้า
    theory ต่างๆก็เทียบไปทางนั้น
    ตอนที่เจอครั้งแรกๆกลัวมาก นอนเกือบไม่ได้ หลอนตลอด
    แต่เพราะเจอบ่อยจริงๆ เลยเริ่มชิน เดี๋ยวนี้ไม่กลัวแล้ว
    เจอก็แอบตกใจบ้าง (ถ้าไม่ทันได้ตั้งตัว)
    แต่เวลาเราไปไหน เราเหมือนจะรู้จะเห็นตลอด
    ที่มาให้เห็นเป็นตัวเป็นๆก็เยอะ ที่มาไม่เป็นตัวก็เยอะ
    ถ้าไปที่ไหนแล้วไม่เจอเป็นตัว เรากลัวมากกว่า
    เพราะไม่รู้ว่าเค้าจะจ๊ะเอ๋เราตอนไหน
    เคยไปสถานที่อยู่ที่นึง รู้สึกว่าเค้าตามตลอด
    เวลาเราไปที่ไหนที่มีวิญญาณ-ผี อยู่ แต่ไม่เอาตัวมาให้เราเห็นเราจะรู้สึกแย่มาก
    ผิวเราจะรู้สึกเย็นๆ แต่มีเหงื่อออก หายใจไม่ออกแล้วก็ใจสั่นๆ .. เป็นแบบนั้นจริงๆ

    แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอแล้ว ได้ยินแต่เสียง
    กระซิบข้างหูมั่ง ตะคอกมั่ง เราว่าเรื่องแบบนี้นะ ถ้าไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก
    คนที่ไม่เจอ ก็อาจจะไม่เชื่อ บอกว่าผีไม่มีจริง
    ลองเจอดูซักครั้งเหอะ แล้วจะรู้ว่ามันหลอนจริงๆนะ
    ʎɐqǝ uo pɹɐoqʎǝʞ ɐ ʎnq ı ǝɯıʇ ʇsɐן ǝɥʇ sı sıɥʇ

Page 1 of 4 1 2 3 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •