เพราะครอบครัวเป็นของใหญ่เห็นได้เด่นชัดอย่างลูกเทนนิส
มนุษย์ทั้งหลายจึงต้องให้ความสำคัญก่อนเป็นอันดับแรก
และเป็นบ่วงอันแข็งแรงมั่นคงที่จักผูกพันเขาเอาไว้ในเรือนกาม

เพราะทรัพย์ทั้งหลายที่มนุษย์เสาะแสวงหาและหวงแหน
แม้จะมีขนาดเท่าเม็ดกรวดก็ตาม
มนุษย์ยิ่งมีทรัพย์มากเท่าใด
ย่อมเติมเต็มอัดแน่นลูกเทนนิสให้ขยับไม่ได้
กลายเป็นบ่วงที่แข็งแรงมั่นคงยิ่งขึ้น

เม็ดทรายเป็นเสมือนการเสวยอารมณ์สุขทุกข์
อันเกิดจาการสัมผัสรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธัมมารมณ์
ด้วยตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ(สิ่งอำนวยความสะดวกและความบันเทิงในบ้านนอกบ้าน)
ที่มนุษย์ต่างเสาะแสวงหามาเติมเต็มให้ตนเองและสมาชิกในครอบครัว
ตลอดจนหมู่ญาติมิตร

น้ำใจผูกพันที่มีต่อครอบครัว ญาติสนิท มิตรสหาย
เหมือนน้ำที่เติมลงไปจนเต็มเหยือก
ย่อมรึงรัดอัดแน่นให้ทุกสิ่งทุกอย่างกระดิกกระเดี้ยไม่ได้
น้ำหนักของเหยือกย่อมถึงซึ่งที่สุดแห่งน้ำหนักเท่าที่จะแบกภาระนั้นได้

ถ้ามนุษย์คือเหยือกน้ำที่มีสิ่งต่าง ๆ บรรจุอยู่เต็ม
นั่นคือสัจจะธรรมที่ว่า " ขันธ์ทั้ง 5 เป็นภาระอย่างยิ่ง "
เป็นมนุษย์ที่แบกภาระทุกข์เอาไว้อย่างเต็มพิกัด

การพ้นจากความทุกข์ก็คือการวางภาระทั้งปวงลงให้ได้
เหลือแต่เหยือกเปล่า ๆ ที่รอวันแตกทำลายไป
คือดับขันธ์ปรินิพพาน

จะมีมนุษย์สักกี่คนกันเล่าที่สามารถเป็นเหยือกเปล่า ๆ ได้บ้าง ?????

เจริญในธรรมครับ

ความคิดเห็นจากคนจรจัด ผู้นามว่า ...รัฐบาล


ขอบคุณและอนุโมทนาบทความดี ๆ จาก
http://ecurriculum.mv.ac.th/dhamma/dhammathai/webboard/Wc980c62e1137c.htm