อย่าคิดมาก เชื่อไหม เวลาเราถือกระเป๋าเรา
เราจะคิดว่า ไม่มีคนรู้หรอกว่าของแท้
เพราะเมืองไทย ของก๊อปเกลี่อนนนนจริงๆ
อย่าคิดมาก เชื่อไหม เวลาเราถือกระเป๋าเรา
เราจะคิดว่า ไม่มีคนรู้หรอกว่าของแท้
เพราะเมืองไทย ของก๊อปเกลี่อนนนนจริงๆ
ปลูกต้นไม้ในดวงใจไว้ต้นหนึ่ง
ต้นกล้าซึ่ง ผลิบานช่อชูไสว
คือต้นไม้แห่งความรักในดวงใจ ... คือต้นรักแห่งสายใยความผูกพัน
[SIGPIC][/SIGPIC]
ไม่ต้องสนใจค่ะ เดี๋ยวน้องก็จบแล้ว ของเราเองอยู่ตจว. เข้า lotus เกือบทุกวัน(มีห้างเดียวแถมจำเป็นต้องไปด้วย) เดินผ่านแผงขายของก๊อปทุกครั้งเค้าก็เรียกเราซื้อเพราะคุ้นหน้า เราก็ แหะ แหะ ยิ้มเอา พอเจอยามเรียกเราฝากน้องเป๋าทุกที บางวันเราถือน้องดี้ 30 หรือบางที bucket ใหญ่ เราของเยอะน่ะ กระเป๋าเงินก็ 2 ใบ แยกของส่วนตัวกับเงิน บริษัทฯ โทรศัพท์ก็ 2 เครื่อง กระเป๋าบัตรอีก เราก็บอกฝากไม่ได้ของเยอะ เค้าก็ว่าเลยว่ายังไงก็ต้องฝาก ตอนหลังเลยบอกกระเป๋ามันแพงเพราะว่าเราสุดๆแล้ว เค้าทำสีหน้าไม่เชื่อ เราเลยบอกว่ารับผิดชอบได้ไหมล่ะ เค้าก็เลยยอมเรา แต่มองไม่ค่อยดีทุกครั้งเลย คงสงสัยตรงแผงขายของกอปก็มีจะแพงอะไรกัน แต่ยืนยันค่ะใช้แล้วมีความสุขมากๆ ใช้ไปเลย ไม่ต้องแคร์
ถ้าเราใช้ของเราเฉยๆ ไม่ได้ไปอวดใครให้หมั่นไส้...
ก็ไม่ต้องไปใส่ใจ....
กับบางคน.... ที่ปากไม่ค่อยดี
พี่ก็เคยบอก โอ๊ย...ของปลอม....
อย่าไปสนใจเลย....
เพื่อตัดปัญหาหมั่นไส้เรา...
เราใช้ของแท้.... เรารู้ก็พอแล้วหละ....
ตราบใดที่เราไม่ได้ไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ต้องแคร์ค่ะ
เคยครับเมื่อตอนเรียนม.ปลายอ่ะคับคือเราก็ถือTote Bottega กับ กระเป๋านักเรียนJacob ไปเรียนแล้ว รร.เก่า(ก่อนจาย้ายไปอยุ่รร.ที่ดีกว่าในภายหลัง อิอิ)เราก็แบบเด็กไม่ได้ดดีมากมีดีอยุ่ไม่กี่กลุ่มพวกกลุ่มที่ใช้ของปลอมเขาก็จะแบบมองแบบจิกๆๆๆพวกผมอ่ะ ถ้าเขาเข้ามาตบได้คงทำแล้วอ่ะดูจากสายตา ผมกับเพื่อนก็เลยแบบเจอพวกเค้าก็เลี่ยงไปเดินทางอื่นดีกว่าแบบไม่อยากเจอออ่ะแล้วก็เอาตัวรอดมาได้อ่ะคับ555![]()
เริ่มชอบกางเกงยีน BALMAIN แล้วอ่ะ
โชคดีสมัยเรียนไม่ได้สนใจของแบรนด์เลย
แล้วก็ไม่เคยสนใจว่าใครจะใช้อะไรด้วย
แต่มีเพื่อนคนนึงเค๊าจะชอบใช้ของแบรนด์
แล้วเค๊าก็รวยจริงๆ แต่ไม่ค่อยมีเพื่อน
เพื่อนไม่กล้าคุยด้วย เพราะความชอบมันต่างกัน
แล้วเค๊าทำตัวhisoบ้าง(ไม่มาก) เพื่อนๆไม่กล้าคบ
ส่วนนึงดิวว่าเค๊าก็คงมีความรู้สึกไม่อยากคบเพื่อนสไตล์นี้ด้วย
เค๊าก็เลยไม่ค่อยมาเรียน แบบน้ีเรียกว่ารสนิยมไม่เหมือนกัน
แต่มีเพื่อนอีกคนนึงก็รวยมากๆ ขับรถแพงๆมาเรียน
แต่งตัวดีน่ารัก(ตอนนั้นไม่ได้สังเกตุว่าใส่เสื้อผ้าย่ีห้ออะไร เพราะไม่ได้สนใจ)
ใส่นาฬิกาแพง ของใช้จะเป็นของดีมีราคาเป็นส่วนใหญ่
แต่เค๊าทำตัวง่ายๆสบายๆ ชอบใส่รองเท้าแตะมาเรียน
ก็จะเป็นคนมีเพื่อนหลายคน
สรุป ดิวว่านอกใช้ของแพงแล้วมันน่าจะขึ้นอยู่กับการวางตัวของเราด้วยค่ะ
เรารักอะไรก็จะทุกข์เพราะสิ่งนั้น
เพราะว่าสิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนทั้งสิ้น
ไม่มีอะไรคงที่อยู่ได้ตลอดเวลา
ไม่ต้องสนใจค่ะ ปล่อยให้เขาพูดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเราไปเลย
ลองดูว่า ตลอดวลาที่เรียนมาด้วยกันจนจะจบ เพื่อนจริงใจไหม
ถ้าจริงใจก็คบต่อ / ถ้าไม่จริงใจ เรียนจบแล้วก็จบกัน ไม่ต้องใส่ใจ ตัวใครตัวมัน
------------------------
นานนาน จะผ่านมาสักทีนะ ...
------------------------
สวัดีค่ะ อย่าซีเรียสกับสังคมเลยค่ะ เอาเป็นว่า ธรรมตัวให้มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเข้าไว้น่ะค่ะ
อีกไม่นานคนก้จะเข้าใจคุณเอง ว่า ถึงคุณจะใช้ของแพง คนบางคนเข้าใจว่าคุณอวดตัว
แต่คุณเป้นมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เข้ากับคนง่ายเป็นคนดี คนก็จะมองว่าคุณ ไม่หยิ่ง ไม่ถือตัว เดี๋ยวเวลาจะบอกพวกเค้าเองล่ะคะ
เข้าใจคุณจขกท.มากค่ะ เพราะเราก็เจอประจำ(ลับหลังค่ะ)
เราจะต่างจากคุณจขกท.หน่อยหนึ่ง ตรงที่สมัยเรียนหนังสือ แบนด์ไฮเอนด์เราไม่ได้ใช่ค่ะ เพราะคิดว่ายังไม่ถึงวัยที่จะใช้ แต่จะไม่ใช้ของก็อปค่ะ ไม่ใช่เพราะไม่มั่นใจที่จะใช้หรือว่าอาย แต่เพราะเราเคารพในภูมิปัญญาของผู้ผลิตค่ะ
แต่หลังจากจบ เราก็เริ่มใช้แบนด์ต่างๆที่เราคิดว่าสามารถซื้อได้โดยไม่เดือดร้อนใดๆ เราถือว่าให้รางวัลชีวิตตนเองค่ะ พอเจอเพื่อนเก่าๆเค้าก็จะงงๆว่าทำไมเราใช้แต่ของแพงๆ ถ้าคนที่เข้าใจก็ไม่มีปัญหา ส่วนบางคนเข้าใจแต่ไม่ชอบใจที่เราใช้
คนกลุ่มหลังนี้ เราไม่ใส่ใจค่ะ เพราะถ้าเค้าเอาเกณฑ์การใช้ของของเรามาตัดสินในความเป็นตัวตนของเรา นั้นแสดงว่าเค้าอิจฉาเราค่ะ
เราเลยถือคติที่ว่า เค้าอิจฉาเราก็ดีกว่าสมเพชเวทนาเราค่ะ คิดแค่เนี้ยไม่ปวดสมองดี หุหุ![]()
Love is life.
And if you miss love,
you miss life.
ความรักคือชีวิต
ถ้าคุณพลาดโอกาสที่จะรัก ก็เท่ากับ
คุณพลาดโอกาสที่จะใช้ชีวิต
Leo Buscaglia
เบื่อจังพวก"ขี้อิจฉา" ว่าไหมฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่าคิดมากคะ ไฮโซ มั่นใจคะ อิอิ
รักคัก...แม่แค้
@!@**"...HiSo ดิบๆๆ...."**@!@
อยากจะเป็น ดาราแห่งท้องทุ่ง[SIGPIC][/SIGPIC]
แล้วคุณจขกท.ไม่มีเพื่อนคนอื่นๆที่สนิทแล้วไม่ได้ใช้ของแพงพวกนี้และไม่ได้ตัดสินเราจากรสนิยมการใช้ของเลยหรือ ถ้ามีก็เป็นเรื่องปกติค่ะ คุณจขกท.ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าไม่ใช่ทุกคนจะมีใช้และยิ่งในวัยเรียนด้วยแล้ว แต่ถ้าไม่มีเลยอยากแนะนำให้คุณจขกท.มองกลับมาที่ตัวเราก่อนว่าเราปฏิบัติตัวต่อคนอื่นอย่างไรถึงทำให้เกิดความรู้สึกเช่นนี้กลับมาหาเราค่ะ
สุดท้ายคือเราไม่มองเขาหรือจะรู้ว่าเขามองเรา
"อย่าแตะต้องอดีตมาริยงของพ่อ ให้สายน้ำดำเนินต่อไป
มาริยงจะสมรักแต่แผ่นดินจะสูญสิ้น มาริยงจะสูญเสียแต่แผ่นดินจะสมดุล
ไปกับอนาคตได้แต่ต้องไม่ลืมอดีต... อดีตต้องเป็นมิตรกับปัจจุบัน... ปัจจุบันต้องเป็นฉันท์มิตรกับอนาคต
หากเรารู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอย่างไร จะจบอย่างไร แล้วชีวิตเราจะมีความหมายอะไร"_____________________________________________________________________
บทภาพยนตร์ทวิภพ ฉบับสุรพงษ์ พินิจค้า พ.ศ.๒๕๔๗