เป็นแบบนี้มานานแล้วละครับ ตั้งแต่เรียนทุกวันนี้ทำงานก็เป็นแบบนี้ คือส่วนตัวพอเข้าใจสังคมไทยหลายๆๆอย่าง บางทีเกิดจากการที่ประเทศเรารายได้โดยเฉลี่ยยต่ำเมื่อเทียบกับราคาของแบรนเนม ทำให้การที่คนใช้ของแบรนเนมเป็นอะไรที่ดูฟุ้งเฟ้อหน่อย

แต่สำหรับบางประเทศที่เค้ามีรายได้เฉลี่ยสูงของแบบนี้มันดูธรรมดา ไม่ถึงกับว่าทุกคนใช้ได้ หรือใครๆๆก็ใช้ แต่มันไม่ยากส์ที่จะได้มาครอบครอง

ทุกวันมาทำานก็เปลี่ยนกระเป๋าบ่อย สลับใช้บ่อย โน่นนี่นั้น ลูกน้อง เพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้าก็รู้ว่าของที่เราใช้ค่อนข้างแพง เพราะด้วยที่ชอบส่วนตัว และไม่ได้มีภาระอะไรที่ต้องรับผิดชอบมากมาย มีบ้างพวกที่ชอบถามราคา ประมาณซื้อมาเท่าไหร่ๆๆ บลาๆๆ แต่ริวจะหลีกเลี่ยงไม่พูดถึงราคา จะตอบไปว่าจำมได้ แม่ซื้อให้ พี่ซื้อมาฝาก ไม่ก็แพงนิดหน่อย อะไรทำนองนี้ละ แต่ส่วนมากเน้นยิ้มรับแล้วเดินจากไป อิอิอิ

ปล. แต่ไม่เคยเดินตัวลีบนะครับ ทุกวันนี้เวลาถือหรือสะพายบาลอง หรือยี่ห้ออื่นมาทำงาน แบบว่าภูมิใจอะ ไม่เหมือนใครในโรงงานซักกะคน 5555

แคร์สังคมแคร์ได้บ้าง เพราะคนเราเป็นสัตว์สังคม อยู่ในสังคม แต่ถ้ามากเกินไปจนเราไม่มีความสุข ก็อย่าได้แคร์ อิอิอิ