asiaticia
![]()
Trusted Member
Master Brandname
asiaticia's Bank Account![]()
asiaticia's Bank Account
ขอบคุณมากๆครับ
ที่แวะมาให้คําแนะนําดีๆ
![]()
asiaticia
![]()
Trusted Member
Master Brandname
asiaticia's Bank Account![]()
asiaticia's Bank Account
ขอบคุณมากๆครับ
ที่แวะมาให้คําแนะนําดีๆ
![]()
กาลเวลาเป็นเครื่องชี้ตัวตนแห่งคน.
ยินดีต้อนรับเพื่อนๆเข้ากลุ่ม Buddha Pra เพื่อเรียนรู้และถามปัญหาต่างๆเกี่ยวกับพระเครื่องที่คุณมี ด้วยความเต็มใจและจริงใจ การแบ่งปันความรู้ เป็นกุศลอันใหญ่หลวง.
http://siambrandname.com/forum/forumdisplay.php?f=72
การวิปัสนากรรมฐานนั้นมีนัยอยู่นะคะ
การกำหนดจิตด้วยการกำหนดลมหายใจโดยจดจ่อกับลมที่เข้าออกตรงปลายรูจมูก หรือการเคลือนไหวเข้าออกของช่องท้องตรงบริเวณสะดือ
เป็นการฝึกให้เรามีสติอยู่กับปัจจุบันตลอดเวลาค่ะ และการมีสติจะทำให้เรารู้ทันกรรมของเรา
กรรมในที่นี้ก็คือการกระทำ มโนกรรม กายกรรม และวจีกรรม
และเมื่อเรารู้ทันกรรมแล้วเราก็จะสามารถระงับกรรมได้ค่ะ งงมั้ยคะ..
ตัวอย่างเช่น
ขับรถอยู่ดีๆมีคนขับปาดหน้า คนธรรมดาคงด่าป้ามันในใจ อาจจะบีบแตรใส่ หรือขับปาดหน้ามันอีกสักทีใช่ไหมคะ ทำกรรมสำเร็จครบ 3กรรมเลย
แต่คนที่ฝึกกรรมฐานมาดีๆ เวลามีคนปาดหน้า เค้าก็จะรู้ทันเห็นการณ์และคิด(ภาวนา)เพียงว่า ปาดหน้าหนอ โกรธหนอ คือเป็นการกำหนดจิตให้ตรงกับภาวะปัจจุบัน(บอกให้ตัวเองรู้เท่านั้นว่าเกิดอะไรขึ้น)และไม่ทำให้จิตไหวไปตามเหตุการณ์ เพราะฉะนั้นคิดง่ายๆ ถ้าคุณภาวนะ ปาดหน้าหนอ โกรธหนอ คุณก็แค่บอกตัวเองให้รู้ถึงความเป็นจริงว่าเกิดเหตุการณ์ขึ้นและเกิดอารมณ์โกรธในใจคุณ ในขณะที่คุณภาวนะนั้นเองจิตคุณจดจ่อก็อยู่กับปัจจุบัน ไม่เหลือจิตให้หวั่นไหวให้อารมณ์โกรธเข้ามาครอบงำและทำกรรมได้นั่นเป็นการระงับกรรมค่ะ
ส่วนเรื่องนิมิตนั้นมีหลายขั้นค่ะ ถ้าวิปัสนาไปเรื่อยๆนิมิตก็จะเปลี่ยนไปตามขั้นกรรมฐานที่สูงขึ้น เช่น รูสึกคันตามเนื้อตัว รู้สึกร้อนหนาว เห็นแสง เห็นสีต่างๆ เห็นภาพเงา จนไปถึงขั้นสูงๆที่สามารถเห็นเหตุการณ์ เห็นอดีต อนาคต
ไม่รู้เขียนมากไปหรือเปล่านะคะ ตอบเท่าที่รู้ค่ะ^^ ลองไปฝึกวิปัสนาที่ถูกต้องดูนะคะ ดีมากๆจริงๆ^^ ที่ลำปางก็มีค่ะ ที่วัดทุ่งบ่อแป้นจ้ะ(เห็นว่าเคยบวชที่ลำปาง..เป็นคนลำปางหรือเปล่าคะ)
เคยลองฝึกนั่งสมาธิ...วันละ 5 นาที กำหนดจิต ธรรมดา
เข้า - ออก พุทธโท..แค่นี้ก็รู้สึกดี....
แต่ตอนนี้ไม่ได้ทำมาเป็นปีแล้ว...จากที่เคยสวดทุกวันติดต่อกันมา 2-3 ปี
เนื่องจาก ไม่มีสมาธิ เพราะไม่ได้นอนคนเดียวแล้ว..
....................................................................
แต่อยากจะบอกว่า..เวลาสวดมนต์ ชุดใหญ่และต่อด้วยคาถาชินบัญชร...
รู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง....เหมือนมีใครมาอยู่ด้วยเยอะมาก
แต่พอหันหลังไปดูก็ไม่เห็นมีใคร...มีแต่เราคนเดียว..(แอบกลัว)...
เพราะเวลาสวด..จะพูดเสียงดัง...ไม่สวดในใจ...แผ่เมตตาก็เสียงดัง..
...........เพื่อนๆๆรู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะ.....................
" ความรู้สึกอิจฉาริษยาเป็นเรื่องเสียเวลาเปล่า คิดให้ดีก็จะรู้ว่า.....คุณมีทุกอย่างที่คุณจำเป็นต้องมีแล้ว "
ผมเป็นคนกรุงเทพๆครับ...แต่ตอนบวชเณร ผมขอไปบวชที่ไกลๆ สงบๆ ก็เลยได้บวชที่วัดสวนดอกครับ...
และขอขอบคุณที่พี่ให้คําแนะนําและความรู้เพิ่มครับ...
พี่เขียนได้ขนาดนี้ สงสัย พี่ก็นั่งวิปัสนากรรมฐาน ด้วยใช่หรือเปล่าครับ....และยังมีอีกหลายๆอย่างที่แปลกๆ แต่ไม่กล้าเล่า กลัวเพื่อนๆจะหาว่าผม บ้า หรืออาจจะเพ้อเจ้อ...
![]()
กาลเวลาเป็นเครื่องชี้ตัวตนแห่งคน.
ยินดีต้อนรับเพื่อนๆเข้ากลุ่ม Buddha Pra เพื่อเรียนรู้และถามปัญหาต่างๆเกี่ยวกับพระเครื่องที่คุณมี ด้วยความเต็มใจและจริงใจ การแบ่งปันความรู้ เป็นกุศลอันใหญ่หลวง.
http://siambrandname.com/forum/forumdisplay.php?f=72
เรารักอะไรก็จะทุกข์เพราะสิ่งนั้น
เพราะว่าสิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนทั้งสิ้น
ไม่มีอะไรคงที่อยู่ได้ตลอดเวลา
อันนี้เห็นด้วยจังเลยค่ะ
แจนเองก็ปฏิบัติิ วิปัสสนากรรมฐานแบบนี้เหมือนกัน กำหนดจิต ทำสมาธิ กำหนดลมหายใจ เข้าออก มีสติตลอดเวลา
ปฏิบัติแรก ๆ กว่าจะผ่านขั้นทดสอบมาได้ ก็มีวอกแวกเหมือนกันค่ะ เหมือนมีมดร้อย ๆ ตัว มาไต่เป็นสาย ๆ ขึ้นลงอยู่ตามตัว แบบคันมาก ๆ อยากเกา คือไปนั่งสมาธิบนหญ้าในสวน ย่อมมีมด มีแมลงเป็นธรรมดา แต่เปล่าเลยค่ะ แรก ๆ หลุดสมาธิลืมตามาดู ไม่เห็นมีอะไรเลย คือเหมือนเป็นบททดสอบมากกว่า
แล้วต่อมาก็รู้สึก วูบวาบ เป็นดวง ๆ แผ่กระจายตามร่างกาย
อาจารย์บอกว่า มาถูกทางแล้ว ก็ฝึกไปเรื่อย ๆ ค่ะ แต่ยังต้องฝึกปฏิบัติอีกเยอะ
นั่งสมาธิเสร็จรู้สึกสดชื่น มีพลังดีจังเลย สมองมันโล่ง โปร่ง ทำให้ เรามีสติ และใจเย็นขึ้น แต่วิถีชีวิตคนเราก็ไม่วายมีเรื่องให้ต้องทำ ต้องคิดอีกเยอะ บางครั้งมีหลุดบ้าง ก็พยายามทำให้ได้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ค่ะ
แจนไปปฏิบัติที่วัดธรรมหรรษา จันทบุรี ค่ะ กับอาจารย์ ประทีป ไม่ทราบมีใครเคยไปมั้ยค่ะ
พักนี้ไม่่ค่อยได้ไปเลย อยากหาโอกาสไปอีกจัง
ขออนุโมทนากับ เจ้าของกระทู้ และทุกคนในที่นี้ด้วยค๊า
เคยไปของคุณแม่สิริ คะ เพื่อนกับน้องลากไป เค้าสอนให้ ยุบหนอ พองหนอ รู้เท่าทันปัจจุบัน ถ้าเผลอก็ เผลอหนอ คิดหนอ อะไรประมาณนี้
เเต่เรื่อญาณหรือนิมิต ไม่รู้คะ รู้แต่วันหลังๆตอนเดินจงกลมเสร็จก็นั่งสมาธิ ตอนนั่งไปได้สักพักคันมากๆ คันตามตัวนึกว่ายุงกัดแต่ก็ไม่ใช่ นั่งแทบไม่ได้เหมือนกับวันแรกๆที่ไม่รู้สึกว่ามีอะไร สัปะหงกอย่างเดียว แถมฝันอีกต่างหาก ^_^