อ่านทู้นี้แล้วนึกถึงวันก่อน มีเรื่องไม่เข้าใจกันกับคุณแม่ค่ะ
เรื่องที่เราให้แม่ไปฉีดยาไข้หวัดใหญ่ กับน้องชาย แล้วก็กับเบบี๋
(ตอนนั้นวัคซีนจะหมดประเทศแล้ว เราให้ไปที่คลีนิคเพื่อนเค้าเหลืออยู่ 3 หลอด เราจึงสละให้แม่ น้องชาย แล้วก็เจ้าตัวเล็ก
เราเลยหาเรื่องไปที่อื่น แม่กับน้องจะได้ไม่มีข้ออ้าง ที่จะไม่ฉีดยา
น้องโทรมาบอกว่า แม่ไม่ยอมฉีด เราว่าแม่ใหญ่เลย เราเป็นห่วงท่านมากแต่ไม่รู้จะพูดยังไง
เราเป็นคนพูดไม่หวาน เราก็เลยบอกไปว่า
"ถ้าแม่ติหวัดหล่ะทำไง นอนโรงพยาบาลอีกเรื่องใหญ่ วุ่นวาย โรคนี้มันอันตรายกว่าที่คิดนะ
แล้วแม่ก็ชอบออกไปซิ่งข้างนอกบ่อย ๆ แล้วแม่ก็ต้องเอาเชื้อมาติดลูก ๆ ติดหลานอีกนะ ทำไมไม่ฉีดยานะ (ทำเสียงสูง)
(เข้าหัวข้อกระทู้) คุณแม่พูดประโยคที่เกี่ยวกับตาย ๆ ว่า
"ไม่ต้องห่วงแม่ร๊อก ถ้าแม่ตาย ไม่ต้องห่วงเลย แม่ไม่ทิ้งภาระให้ลูกหลานต้องเดือดร้อน แม่บริจาค อวัยวะทุกอย่าง ร่างกายของแม่ แม่บริจาคหมดแล้ว แม้แต่กระดูก แม่ไม่ต้องการรบกวน ลูกของแม่ เป็นอะไรก็เป็น ให้มันตายไปเลย อย่าได้เจ็บป่วย จะได้ไม่เป็นภาระคนอื่น"
ฟังแล้วหดหู่มาก อยากร้องไห้ ทำไมแม่พูดแบบนี้อ่ะ เฮ่อ
ก่อนตายจะทำอะไร ไม่ต้องคิดเลยค่ะ แค่เราทำดีกับคนที่รักเรา ก็พอแล้ว
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ก่อนเราตายจะไม่เสียใจเลย
(น้ำเน่าไปมั๊ย แต่พูดจากใจนะคะ)
ทุกวันนี้ มีอะไรดีดี มีตังค์เยอะ ๆ นอกจากลูกแล้ว ก็จะซื้อให้แม่ กับ ยายหมด
จะบอกว่า (เรื่องจริงนะไม่ได้เว่อร์เลย ไม่ได้สร้างภาพด้วย)
เราอธิษฐานทุกวันเลยนะ ว่า
ขอให้มัจุราชเอาอายุเราไปเลย 20 ปี
แล้วบวกให้ยาย อีก 20 ปี เพราะยายเป็นที่รักของทุกคน
บวกกับยาย รักแม่ รักลูกเรามากด้วย
ตายไปก็ไม่เสียดายชีวิตแล้ว 