"อย่าแตะต้องอดีตมาริยงของพ่อ ให้สายน้ำดำเนินต่อไป
มาริยงจะสมรักแต่แผ่นดินจะสูญสิ้น มาริยงจะสูญเสียแต่แผ่นดินจะสมดุล
ไปกับอนาคตได้แต่ต้องไม่ลืมอดีต... อดีตต้องเป็นมิตรกับปัจจุบัน... ปัจจุบันต้องเป็นฉันท์มิตรกับอนาคต
หากเรารู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร จะไปอย่างไร จะจบอย่างไร แล้วชีวิตเราจะมีความหมายอะไร"_____________________________________________________________________
บทภาพยนตร์ทวิภพ ฉบับสุรพงษ์ พินิจค้า พ.ศ.๒๕๔๗
ไม่ต้องใกล้ตายก็ได้นะคะ แสดงความจำนงบริจาคมอบอวัยวะ ร่างกายให้กับสภากาชาดไทยเราก็ได้อานิสงฆ์ผลบุญแล้วค่ะ
ความง่ายอยู่ที่ปาก ความยากอยู่ที่ทำ
การรู้จักปล่อยวาง เป็นวิถีทางแห่งความสุขสงบ
มนุษย์ย่อมได้รับผลของการกระทำของตนเสมอ อาจจะเร็วหรือช้าเท่านั้น
ถ้ารู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย จะทำอะไร
ทำใจค่ะ................
คงจะไปอยู่ที่ที่มีแต่ ภูเขา สายน้ำ สุดท้ายชีวิต ก็กลับคืนสู่ธรรมชาติ
ถ้ารู้ตัวว่ากำลังจะตาย จะทำจิตใจให้สงบ อโหสิกรรม และขอขมา และปล่อยวางทุกอย่างให้ได้ค่ะ
เรื่องการบริจาคร่างกาย ไปทำเรื่องบริจาคได้เลย ที่สภากาชาดไทยค่ะ Meesook ก็บริจาคไปแล้วค่ะ บริจาคดวงตาด้วยค่ะ
....กรรมอยู่ที่เจตนา... ทำด้วยความตั้งใจดี แม้คิดเห็นไม่ตรงกัน ก็ไม่หวั่นไหว ไม่ต้องกลัวอะไร... ไม่ต้องดิ้นรนไปเรียกร้องอะไรด้วย...คนที่จิตใจพัฒนาแล้ว ย่อมแยกแยะได้ และในที่สุดคนพาลที่เจตนาไม่ดีก็ย่อมแพ้ภัยตัวเอง...
วิธีตั้งกระทู้ตรวจสอบที่ได้ผล เพื่อคำตอบที่รวดเร็ว และมั่นใจวิธีทำให้อ่านความเห็นได้เยอะๆ ต่อหนึ่งหน้า กระทู้นึงจะได้ไม่ต้องยาวเป็นยี่สิบหน้า อ่านได้ในกระทู้นี้ค่ะ http://siambrandname.com/forum/showthread.php?t=51805
ถ้ารู้ว่าตัวเองจะตาย เราก็จะเลิกทำงานแล้วทำในสิ่งที่เราอยากจะทำแต่ยังไม่ได้ทำคะ
คิดไว้นานมากแล้ว ตั้งใจจะบริจาคอวัยวะก่อนจะจากโลกนี้ไปเหมือนกันค่ะ
ได้ดูหนังเรื่อง Seven Pounds แล้วชอบมาก ๆ ค่ะ ซึ้งกินใจมาก
อยากให้ทุกคนได้ดูเรื่องนี้จัง ประทับใจมาก ท้ายเรื่องร้องไห้ไม่หยุดเลยอะค่ะ
เคยเข้าเวบอะไรไม่รู้ คำนวณวันตาย เค้าบอกว่าเราจะตายปี 2060 ก็รอๆอยู่เหมือนกันค่ะ
ก็พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะ live for today .. live to the fullest
แต่ที่รู้แน่ๆอยู่อย่างนึงก็คือ ก่อนจะตาย ต้องหยุดหายใจก่อน อิอิอิ
ʎɐqǝ uo pɹɐoqʎǝʞ ɐ ʎnq ı ǝɯıʇ ʇsɐן ǝɥʇ sı sıɥʇ
ก็ไปบอกรักพ่อแม่ และ คนที่เรารัก และคนที่รักเรา
ที่สำคัญจะเอาเงินไปบริจาค ค่ะ
Email :: phacharamon.p19@gmail.com
คิดว่าคงไม่ไปไหนไกลบ้าน ไม่ทำอะไรมาก แต่ถ้าช่วงเวลานั้นอยู่ใกล้คนที่บ้าน สิ่งแรกที่คิดจะทำก็คงกราบพ่อแม่ขอโทดกับทุกสิ่งที่เคยล่วงเกินท่านโดยไม่ได้ตั้งใจค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็แล้วแต่สถานการณ์ แต่ก็จะอยู่กับคนที่บ้าน เท่านั้นค่ะ คนนอกก็คือคนนอก แหะๆ![]()