ขอบพระคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่เป็นห่วงเรา จะมาบอกว่าตอนนี้เรายังไม่ตาย เพราะยังหาปืนไม่ได้ เปิดเน็ตทุกวัน
เซิร์ชหาแต่เรื่องบ้าๆ นี้ไม่จบ อายุขนาดนี้ เพิ่งจะรู้ว่าบางทีเราใช้ภาษาไทยพูดกะคนไทยบางคนไม่ได้ผล
ฟังไม่รู้เรื่อง เปลี่ยนความคิดไมได้ เราก็บอกตรงๆ อีกว่าเรารักเค้ามากพอๆกับที่แค้นเค้า ชีวิตจริงก็ยิ่งกว่าแค้นฝังหุ่น
วันนี้โทรคุยกัน มันบอกจะผ่อนเดือนละสองหมื่น เวลาเอาไปๆเป็นก้อน เวลาคืนมาเป็นแบบนี้ เราเปลี่ยนไปมากเลยสองสัปดาห์
สาวๆ อย่าเลียนแบบนะ กินข้าววันละมื้อๆละจึ๋งนึง ซูบลงไปเลย กินไม่ลงจริงๆ น้ำก็กินเฉพาะตอนกินข้าว หลังจากนั้นก็แทบไม่แตะ
กินแต่น้ำตาตัวเอง เราไม่สามารถพูดให้เค้าสำนึกได้อีกแล้ว วันนี้เราถามเค้าว่าเราไม่เคยมีความดีหลงเหลือบ้างเลยเหรอ
อย่าหักดิบเราได้ไหม เราทำใจไม่ได้ (ซึ่งจริงๆ ที่เรายื้อก็คือเรารอเวลาและรอเงินบางส่วน) เงินบางส่วนเราจะให้พ่อแม่
ส่วนที่รอเวลาด้านนึงก็คือเผื่อมันคิดได้ อีกด้านนึงก็คือเผื่อเราหาอาวุธทัน (เรายังไม่เลิกฟุ้งซ่าน) คนที่เป็น ญ ก็น่าจะเข้าใจ
บ้านที่เราอยู่เป็นบ้านเช่า ไม่ได้อยู่กะพ่อแม่ทั้งๆ ที่เป็นคนกทม เรามาเช่าอยู่ใกล้ๆ เค้า เพราะเราอยากอยู่ใกล้ๆ อยากกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ
ยอมเสียค่าเช่าบ้านเดือนละหกพัน ทั้งๆที่ตอนนี้ก็ไม่มีรายได้ กินเงินเก่าไปเรื่อยๆ วนๆ เวียนๆ กันไป ปกติบ่ายๆ โทรมา เด๋วอีกสิบนาทีมารับนะ
ลงมารอหน้าบ้านเลย สองสัปดาห์นี้มาน้อยลง บางทีโผล่มาห้าโมงเย็น จนข้าวเช้าเราต้องกินเวลานั้น พอดึกเราก็เลยไม่หิว
มันถามเราว่าหากินเองไม่เป็นเหรอ เรายังยื้อต่อ ถ้าไม่มาก็ไม่กิน แล้วถ้าเราไม่ได้กิน เราก็จะไม่ให้อาหารหมา (ดูเราพาล)
ทำไมเราเหี้ยมได้ขนาดนี้เนอะ ขนาดพูดแบบนี้มันยังไม่เห็นใจเลย ไม่มีแววว่าจะกลับตัวกลับใจด้วย เราอับอาย รู้บ้างไหม
ชาวบ้านเค้าเห็นกันหมดเวลาเอารถมาจอดรับเราไปไหนต่อไหน ตอนนี้ไม่โผล่ เราก็ไม่กล้าลงไปข้างล่าง กลัวคนอื่นถามถึง
เราอายมาก อยู่ดีๆ เดินต๊อกๆ ออกมาหาข้าวกิน มันจบโทมา แต่การศึกษาไม่ได้ช่วยพัฒนาความคิดของมันเลยซักนิด
คิดแต่เห็นแก่ตัว คิดแต่เรื่องตัวเอง ถ้าจ่ายเป็นก้อน จะเสียเปรียบอะไรอย่างนั้น
ตอนเย็นอารมณ์มันดีนิดนึง มันก็คุยว่าพี่สาวได้ออเดอร์ผ้าปิดจมูกมาจากเมืองจีน รับมาเท่านี้ๆ ขายไปเท่านี้ๆ เราฟังๆ ผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาไปงั้น
แต่ได้ยินชัดว่า ล็อตนี้กำไรแสนกว่า หูเราก็ผึ่ง ทำไมเงินคุณหาง่ายจัง หาง่ายขนาดนี้ ทำไมไม่ให้เรา ตอนหัวค่ำปกติก็มารับกินข้าวเย็น
ตอนนี้โทรมาบอกว่าไดเอต เลิกกินข้าวเย็นแล้ว เดี๋ยวจะรีบนอนด้วย ทำไปได้ สองทุ่มเมิงจะหลับได้ไง ปกติตีสองยังซัดเหล้าเบียร์อยู่เลย
ห้าทุ่มโทรกัดกันอีก มันก็บอกจะนอนแล้ว เราทำใจไม่ได้จริงๆ แอบขี่จักรยานไปดูที่จอดรถ รถไม่อยู่จริงๆ ด้วย โดนโกหกอีก
บอกว่าจะนอนแต่ก็ออกไปแ_ดต่อ ดูเราคิดสิ คิดถึงขนาดไหนต่อไหนแล้ว จวนจะบ้าแล้ว ออกไปทำบุญโลงศพไหว้พระมา ก็ไม่ได้มีไรดีขึ้น
ไม่มีใครที่เราจะคุยได้อย่างจริงใจ จริงจังเลยซักคนเดียว
ขอบคุณเพือนๆ ที่แนะนำเรื่องฟ้องต่างๆ หรือสัญญาเงินกู้ต่างๆ มันไม่สามารถทำได้หรอก ถ้ามันจะไม่จ่ายเลยก็ได้ แต่เรื่องสัญญามันคงไม่โง่เซ็น
เรื่องซื้อรถก็เหมือนกัน ใบสลิปเอทีเอ็มที่เก็บ มันออกจากบัญชีเราจริงๆ แต่เพื่อนบอกว่าตอนนั้นให้โดยเสน่หา ตอนนี้จะมาเรียกคืนยังไงกัน
เราทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว นอกจากรอมันสำนึก แต่วันนั้นคงไม่มาถึง
Citizen Member /
Trusted Member
เพื่ออ่านคู่มือ ของเครื่องมือใดๆ ที่มีเครื่องหมายนี้ 
Previous
Downtown
Reply With Quote
B.P.
cherry_k