เป็นเรา ลองรู้แบบนี้ สันนิษฐานไว้ก่อนเลยว่า เพื่อน โรคจิตแน่ๆ...รับของเค้าไป เรารึก็ให้ด้วยความปราถนาดี ยังจะมา..วินิจฉัยโรคให้ฉันอีก แน่ะ นอกจากจิตอกุศลแล้วยังเพี้ยนนนด้วยค่า (o_O)'
ห่างๆกันบ้าง (ก็น่าจะ) ดี เสียตังค์ตะ-หลอด เร๊ยยยยยยย (^^)'
อย่าไปใจเสีย หรือเสียใจกับสิ่งที่ได้ยินมาเลยค่ะ คุณทำดีแล้ว ก็อิ่มใจในการทำดี อย่าให้คำพูดของใครมาทำลายความสุขใจของคุณเลยค่ะ
อีกอย่าง คุณได้ยินเพื่อนคนที่รับเสื้อจากคุณ พูดต่อหน้าให้ได้ยินหรือเปล่าคะ? ถ้าเป็นคำที่มาจากบุคคลที่สาม ก็ไม่แน่นอน ว่าเพื่อนคนนั้นพูดว่าคุณจริงๆ หรือเปล่านี่คะ
....กรรมอยู่ที่เจตนา... ทำด้วยความตั้งใจดี แม้คิดเห็นไม่ตรงกัน ก็ไม่หวั่นไหว ไม่ต้องกลัวอะไร... ไม่ต้องดิ้นรนไปเรียกร้องอะไรด้วย...คนที่จิตใจพัฒนาแล้ว ย่อมแยกแยะได้ และในที่สุดคนพาลที่เจตนาไม่ดีก็ย่อมแพ้ภัยตัวเอง...
วิธีตั้งกระทู้ตรวจสอบที่ได้ผล เพื่อคำตอบที่รวดเร็ว และมั่นใจวิธีทำให้อ่านความเห็นได้เยอะๆ ต่อหนึ่งหน้า กระทู้นึงจะได้ไม่ต้องยาวเป็นยี่สิบหน้า อ่านได้ในกระทู้นี้ค่ะ http://siambrandname.com/forum/showthread.php?t=51805
เราว่าอย่าเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปให้เค้าอีกดีกว่านะคะ คราวหน้าเอาไปบริจาคให้หมดเลยนะคะ ถ้าเป็นเพื่อนเรา เราคิดว่าคงไม่ใช่เพื่อนแท้ค่ะ เป็นแค่เพื่อนแต่ไม่มีความสำคัญกับเราค่ะ เราคงไม่พูดว่าให้เลิกคบนะคะ เพราะการอยู่ในสังคมก็เหมือนกับการใส่หน้ากากเข้าหากันอยู่แล้วค่ะ เราก็แค่รู้ในใจก็พอค่ะว่าคนไหนจริงใจ ไม่จริงใจค่ะ เราก็เป็นคนซื้อเสื้อผ้าเยอะมากๆๆค่ะ เวลาไปฮ่องกงเราเล่นซื้อมาที 20 กว่าตัว เมื่อก่อนซื้อแต่ Brandname ทั้งนั้น แต่ตอนหลังมีคนแนะให้ไปแพตตินัม ถ้าเราไปทีหมดทีขั้นต่ำ 4,000 บาทแล้วค่ะ เสื้อผ้าเก่าบริจาค หรือไม่ก็ให้คนงานที่บ้านและแถวบ้านค่ะ อิ่มบุญค่ะ ส่วนตัวไหนมียี้ห้อ เอาไปเลหลังขายตัวละ 50 บาทค่ะ ที่บริษัทเพื่อน ( เอามาสมทบทุนซิ้อใหม่ค่ะ )
ลองมองอีกมุมนึง เพื่อนเค้าอาจจะพูกแก้เก้อก็ได้มั้งคะ คนที่มาเล่าให้คุณฟังน่ะอาจจะไปคุยเรื่องที่คุณให้เสื้อผ้ากับเพื่อนคนนั้น เหตุการณ์สมมติดังนี้
คนที่มาเล่า: อุ๊ย...ทำไมเสื้อเธอเหมือนของ metaporn อีกแล้ว เค้าให้มาอีกแล้วเหรอ
เพื่อนคุณ: อ๋อ...อือใช่ (นึก...มันรู้ได้ไงวะ ว่าเราใส่เสื้อผ้าที่คนอื่นให้มา เสียฟอร์มหมดเลย อายจัง)
คนที่มาเล่า: เหรอ...(อาจจะแอบอิจฉา) แหม...โชคดีจังนะ ได้เสื้อสวย ๆ ทั้งนั้นเลย เห็นได้มาหลายตัวแล้ว ทำไมเค้าให้เธอเยอะจัง ทำไงถึงจะได้บ้างละเนี่ย
เพื่อนคุณ: อืม...เราก็ไม่รู้เหมือนกัน เค้าก็มีทยอยมาให้เรื่อยเลย แต่บางตัว metaporn ก็ยังไม่ได้ใส่เลยน๊า (พยายาม present ทำเสื้อผ้าให้เป็นมือหนึ่งให้ได้) สงสัย metaporn โรคจิตละมั้ง ซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ มาแล้วไม่ใส่ เอามาให้เราซะงั้น อิอิ... (เชิด ๆ เริ่ด ๆ )
คนที่มาเล่า: (นึกในใจ...กรูเอาไปบอก metaporn ดีกว่า อีนี่จะได้ไม่ได้เสื้อผ้าอีก)
คือสถานการณ์มันอาจจะเป็นอย่างนี้ก็ได้นะคะ สุดท้ายแล้วตัวคุณเองเนี่ยต้องลองชั่งดูว่าที่ผ่านมาเพื่อนคุณคนนี้เค้าเป็นคนยังไง อย่าไปฟังคนอื่นมาก ถ้าคุณสนิทกับเพื่อนคนนี้คุณต้องรู้ค่ะว่าจริง ๆ เพื่อนเป็นคนยังไง แต่ถ้ารู้สึกว่าไม่สบายใจแล้วและไม่อยากขุดคุ้ยว่าเพื่อนพูดจริงหรือไม่จริงก็ไม่เป็นไร...เอาไปให้คนอื่นหรือญาติ ๆ ก็ได้ค่ะ เพื่อนก็คงได้แต่นึกในใจว่าเอ...ทำไมหมู่นี้มันไม่เอาเสื้อผ้ามาให้เราเหมือนเคยและเค้าก็คงไม่กล้าบ่นให้ใครฟังหรอกค่ะ ไม่งั้นมันจะดูเหมือนเค้าอยากได้ของเรา
เคยโดนเหมือนกันค่ะ แต่ไม่โกรธอ่ะ เพราะจริงๆก็เป็นอย่างเค๊าว่านั่นแหละค่ะ
คราวหน้าก็แบ่งให้เพื่อนเฉพาะสวยและคิดว่าเค๊าชอบไม่ต้องให้เยอะนะคะ
ไม่งั้นเค๊าก็จะหาว่าเราโรคจิต ชอบซื้อเสื้อมาเยอะๆใส่ไม่กี่ครั้งก็เบื่อ หรือ
ไม่ก็ว่าเป็นพวกใช้เงินฟุ่มเฟือย
ของแบบนี้ ต่างจิตต่างใจค่ะ
แล้วที่เหลือก็เอาไปบริจาคก็ดีกว่าค่ะ
เรารักอะไรก็จะทุกข์เพราะสิ่งนั้น
เพราะว่าสิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนทั้งสิ้น
ไม่มีอะไรคงที่อยู่ได้ตลอดเวลา