เข้าใจความรู้สึกค่ะว่าแบบนี้เป็นในลักษณะอยู่ไปก็ทนไม่ได้ เลิกก็อยู่ไม่ไหว
เมื่อหลายปีที่แล้ว เรารู้จักคนนึง ตอนแรกก็ทักทายกันธรรมดา
เค้าเป็นวิศวกร เป็นคนตลก เฮอา เพื่อนเยอะมากกกก
สังสรรค์กับเพื่อนๆเป็นกิจวัตร สูบบุหรี่ กินเหล้า
แต่เราก็ไม่ได้มองในแง่อื่น คิดแค่ว่าขำดี
จนวันนึงเค้าก็มาจีบ เราก็อืม ลองคุยดู
ถ้าจะว่านิสัยก็ใช้ได้ แต่เสียที่ว่าชอบไปกับเพื่อน
จนสักพัก ไปเที่ยวแล้วหายไปเลยทั้งวัน
กว่าจะติดต่อได้ก็หกโมงเย็นของวันถัดไป
ถามบอกว่ามีหญิงอื่นรึเปล่า ก็ตอบว่าไม่มี
ไม่เคยยอมรับอะไรเลย แต่ผู้หญิงบางทีก็มีเซ้นซ์นะ
และที่น่าคิดคือดันมีเพื่อนสนิทที่โคตรหล่อ(ปัจจุบันเป็นพระเอกชื่อดังช่องสาม)
คือเค้าไปเที่ยวกันประจำ บางทีไปไอ้ที่มีโคโยตี้ด้วยอ่ะ
เลยคิดว่าคนไม่หล่อไปเที่ยวกับคนหล่อๆ ยังไงสาวๆต้องมีมาถึงแน่ๆ
พอบ่อยๆเข้าเสียใจมากเหมือนกัน เพราะเราเป็นคนอ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้มาก
มันจะวนเวียนเข้ามาในความคิด รบกวนทั้งวัน ซึมๆเศร้าๆ
จนมาวันนึงได้รู้จักแฟนคนปัจจุบัน เค้าเป็นรุ่นพี่ของเพื่อนเรา
เราก็บอกไปตรงๆว่าเราคุยเราคบกับพี่ไม่ได้หรอกนะ เราเจอปัญหาแบบนี้อยู่
พี่เค้าโทรมาเราก็ไม่รับสายซะส่วนใหญ่
แต่เค้าก็จะส่งsmsมาให้เสมอ
แรกๆก็เข้มแข็ง บางทีเรารับสายกำลังเศร้าก็ร้องไห้กับพี่เค้าเลย เค้าก็จะให้กำลังใจเรา
เค้าบอกว่าชอบเรา แต่ไม่ต้องมาคบเค้าก็ได้ ให้เค้าเป็นเพื่อนที่ดีก็พอ
ตอนแรกฟังนึกว่าเค้าสร้างภาพ ก็แอบอคตินิดนึง เว่อร์จริงๆ
แล้วก็ไม่ได้คุยกันเลย เพราะโทรมาเราก็จะตัดสาย แล้วปิดมือถือไปเลยทุกครั้ง
จนมาปีใหม่ วันเคาท์ดาวน์
พี่วิศวกรบอกเราว่าไปต่างจังหวัดกับที่บ้าน แต่เราว่ามันแปลกๆ
เลยชวนเพื่อนไปดูที่ผับแถวทองหล่อ เจอจังๆซะงั้น
เล่นเอาเราเสียศูนย์เลย ตัดเลย จบทุกอย่าง
เค้าก็โทรมาง้อ มาขอโทษอ้างสารพัดสารเพ
เรามาคิดดูว่าแค่อยากไปสนุกกับเพื่อน ต้องโกหกกันเลยหรือนี่
แล้วเรื่องอื่นๆมีอะไรเค้าจะบอกเรามั้ย
หลังจากนั้นอยู่กับตัวเองเงียบๆคนเดียว จนวาเลนไทน์
พี่ที่ปัจจุบันเป็นแฟน เค้าก็smsมาให้ และตอนเย็นก็เอาช่อดอกไม้มาให้เรา
เล่นเอาเราอึ้งเลย เพราะไม่ได้คุยกันสองสามเดือน จู่ๆก็มา
หลังจากนั้นก็ได้คุยกันมากขึ้น จนพัฒนามาเรื่อยๆ
เกือบห้าปีแล้วที่เค้าเอาใจใส่เราตลอด แต่อาจมีโวยตอนเราเหวี่ยงใส่เค้าบ้าง
จริงๆแล้วเราว่าเจ้าของกระทู้สามารถอยู่ได้ค่ะ
เพียงแต่ว่าอาจจะกลัวว่าอะไรบางอย่างจะขาดหายไป
เราว่าอะไรไม่ดีแล้วเราตัดให้ขาดหายไป
ตอนแรกอาจจะเจ็บ แต่มันจะไม่ลุกลามเป็นเนื้อร้ายคอยทำลายเรานะคะ
ถ้าทนไม่ไหวกับสภาพนี้ ก็ลองตัดใจ แล้วก็เปิดรับสิ่งดีๆ คนดีๆ
ที่จะเข้ามา บางทีอนาคตอาจจะมีสิ่งดีๆที่รอเราอยู่นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ