มีใครไม่อยากแต่งงานบ้างคะ ^^"

[brandname_lover]

ว้ายยย เขิลลลจัง ....

เรามีความคิดเห็นไม่ตรงกะใครเลยอ่ะ

แต่ก่อนเฉยๆคะกับเรื่องนี้ แต่งก็ได้ ไม่แต่งก็ได้ เพราะยังไงก็ยังรักกันอยู่ดี

แต่ตอนนี้ไม่รู้เป็นไรคะ นับวันก็อยากจะแต่งงานเหมือนกับคนอื่นๆบ้าง

ทั้งๆ ที่ในใจตัวเองก็บอกตลอด ว่ายังไม่พร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่ และยังไม่พร้อมที่จะมานั่งดูแลใครมากมายย

แต่อีกใจลึกๆ ก็กลับอยากแต่งมากก.กกกกก ประมาณว่าไปขอคุณแฟนแต่งเองเลยคะ 55+ ( แบบนี้ผิดปกติป่าวววอ่า )

ปล. คบกันมา 10 ปีละ เลยแอบกลัวว่าจะไม่ได้แต่งคะ ตอนนี้ก็กำลังลุ้นอยู่อ่ะคะ

อันนี้พี่ขอให้ได้แต่งนะคะ น่าจะมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ของพี่
มันก็ไม่เชิงแบบนี้อ่ะค่ะ ก็ไม่ได้อยากดูแลอะไรกันมากมายเท่านี้อ่ะ

สำหรับพิ พิว่าการแต่งงานไม่ได้สำคัญเท่าไหร่นะคะ เพราะการแต่งงานหรือจดทะเบียนไม่ได้หมายความว่าเค้าคนนั้นจะซื่อสัตย์แลอยู่กับเราตลอดชีวิต....นี่ค่ะ??????

แต่ว่าประเพณีของคนไทย..ยังไงๆๆก็เห็นแก่หน้าตาในวงสังคมอยู่ดี เลยทำให้การแต่งงานก็ยังเป็นสิ่งที่ควรจะมีจะเล็กหรือใหญ่ไม่ได้สำคัญค่ะ

ที่สำคัญนั่นคือ เรารักกัน ซื่อสัตย์และให้เกียรติซึ่งกันและกันตลอดไป << อันนี้สำคัญที่สุดค่ะ !!!!!

เห็นด้วยค่ะ กลัวว่า พอแต่งงานแล้วการยอมรับนับถือกันมันจะน้อยลงค่ะ
แอบเครียดดดดดดด

อืมม.. ใหม่เองเมื่อก่อนก็อยากแต่งมากเลย ยิ่งดูหนังประเภทกุ๊กกิ๊ก แต่งงง แต่งงานอะไรแบบนี้ ยิ่งพาลคิดมาก แต่เดี๋ยวนี้กลับรู้สึกว่าอยู่แบบนี้ก้อสบายดีแล้ว ใหม่เองก้อมีแฟน แต่อยู่คนละที่ เดือนนึงเจอกันครั้งนึง ใหม่อยู่กับที่บ้าน มีหลาน มีพี่น้อง ก้อแฮปปี้ดีค่ะ ไม่มีคนคอยบ่นเวลาซื้อกระเป๋าด้วย อิอิ

เห็นด้วยค่ะ ตอนนี้ก็อยู่คนเดียว ซื้อของทำอะไรได้ทุกอย่างเลยค่ะ
กลัวว่า จะดูแลใครไม่ได้อ่ะ
เกิดมามีแต่คนดูแล ไม่เคยดูแลใครเลยค่ะ

มีโอกาสก็แต่งเถอะค่ะ
เดี๋ยวไปอยากแต่งเอาตอนแก่ ช่วยไม่ได้นะ

อยากแต่งค่ะ 555+ (ตอนนี้แต่งแล้วนะค่ะ) แต่คิดถึงตอนเป็นแฟนกัน คือ เราคงถูกเลี้ยงดูมาในกรอบที่คิดว่าการแต่งงานเป็นมาตรฐานส่วนหนึ่งของสังคมน่ะค่ะ
นอกเหนือจากนี้แล้ว เราอยากแต่งชุดเจ้าสาว อยากเตรียมงาน อยากขึ้นไปกล่าวขอบคุณคุณพ่อ คุณแม่ และครอบครัวรวมถึงคนที่รักเราค่ะ
การแต่งงานสำหรับเราถือว่าเป็น milestone อย่างหนึ่งในชีวิตค่ะ นอกเหนือไปจากวันเกิดในแต่ละปี วันจบปริญญา
ตอนเตรียมงาน ยอมรับเลยค่ะว่าเครียดและกดดันมาก เพราะคุณพ่อเป็นที่รู้จักของคนเยอะค่ะ คือทำให้ตัวเองแล้วก็อยากให้คุณพ่อแฮปปี้ด้วยเหมือนกัน

.. พอมาถึงวันนี้แต่งมาปีกว่า มองย้อนกลับไปแล้วก็เห็นและคิดถึงแต่สิ่งดีดีและประทับใจในวันงานค่ะ
ยังจำตอนที่คุณแฟนร้องเพลงได้เลย "ไม่ต้องรักเท่าฟ้า.. แต่ขอให้รักเท่าเดิม ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป"
ซึ้งๆๆๆๆ เราร้องไห้โฮๆ

ที่สำคัญคือ ตอนจัด เตรียมและแต่งงานแล้ว ทำให้เรารู้และเข้าใจมากขึ้นว่า พ่อ แม่ และน้องๆ คือคนที่รักเราที่สุดค่ะ
.. และเราก็รักพวกเค้าที่สุดเช่นกันค่ะ [[LOVE]]

ว่าแต่ ทำไมคุ้นจังเลย(หรือว่าใช้เพลงเดียวกับเพื่อนเรา) หุหุ อาการคงคล้ายกันค่ะ
คุณแม่แฟนเค้าเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนมีชื่อแห่งนึง
เครียดดดดด