พี่ดิวจ๋า โอ๊ดเองก็เป็นคนที่ชอบพูดจาแบบนิ่ง ๆ กับพ่อกับแม่ เพราะว่า คือเค้าไม่ได้อยู่ด้วยกันน่ะค่ะ แล้วโอ๊ดอยู่กับคุณย่ามาตั้งแต่เล็ก ย่าเลี้ยงมา เลยมีความรู้สึกเหมือนน้อยใจทำนองนี้ เวลาเจอพ่อกับแม่ ความรู้สึกเลยเป็นแบบเหมือนเด็กมีปัญหามั้ง (หมายถึงสมัยเด็ก ๆ นะ ตอนนี้แก่แล้วมีลูกแล้วด้วย ) อ่ะต่อ ๆ ดังนั้นเวลาพูดจากับเค้าก้จะแบบนิ่ง ๆ ย้อยยอกบ้าง ซึ่งมันไม่ดีเลย แต่โอ๊ดเหมือนเป็นคนที่แบบทำตัวไม่ออกนอกลู่นอกทาง ไม่เกเร ตั้งใจเรียน เรียนจบก็รีบหางานทำ จึงยิ่งคิดเหมือนว่า ชั้นแบบไม่เป็นภาระ ชั้นอย่างั้น ชั้นอย่างงี้ ( แต่คิดเองนะไม่ได้แสดงอาการใส่ใคร )
แต่พอตอนนี้แก่ คิดว่าคงเป็นวัยน่ะ บางทีมาคิด ๆ ดู เราเองก็ไม่รู้จะตายเมื่อรไ พ่อแม่ เค้าจะมีเหตุผลยังไงหรืออะไรก็ไม่เป็นไร ตอนนี้เรามีอะไรที่ทำให้เค้าได้ก็จะพยายามทำ เชื่อมั้ยโอ๊ดโทรหาพ่อกับแม่บ่อยชึ้น เหมือนแบบอยากให้เค้ารู้ว่าเรายังอยู่นะ เป็นห่วงเค้านะ เหมือนลดทิฐิ เพราะตอนนี้คุณย่าโอ๊ดก็เสียแล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยได้ตอนแทนบุญคุณท่านเลย เวลานี้เรามีกำลังแล้วเราก็จะทำให้กับคนที่ยังอยู่เพราะไม่อยากมานั่งเสียใจทีหลังค่ะ
ขอบคุณพี่ดิวที่นำเรื่องดี ๆ มาบอกนะค่ะ เพราะโอ๊ดเองก็ได้ขอขมาคุณแม่ไปแล้ว เหลือแต่พ่อคาดว่าจะต้องทำอย่างแน่นอน แต่ก็เคยเอาพวงมาลัยไปไหว้เค้านะตอนวันพ่อน่ะ เขินมากให้ลูกชายกับน้องสาวเป็นคนถือเพราะโอ๊ดเขินจ๊ะ สรุปทำแล้วรู้สึกดีมากเพราะถ้าไม่ได้ทำวันนึงท่านไม่อยูเราคงจะเสียใจเหมือนที่โอ๊ดคิดถึงคุณย่ามาก ๆ ที่ท่านไม่อยู่แล้ว
โทษทีที่เล่ายาวเลย อิ ๆๆ