อ่านไป ยิ้มไป.....ฮามากมายค่ะ
อ่านไป ยิ้มไป.....ฮามากมายค่ะ
ชีวิตเจ๊เค้า น่าสงสารจริง ๆ มีแต่เรื่องเครียด ๆ ทั้งนั้นเลย
ความง่ายอยู่ที่ปาก ความยากอยู่ที่ทำ
การรู้จักปล่อยวาง เป็นวิถีทางแห่งความสุขสงบ
มนุษย์ย่อมได้รับผลของการกระทำของตนเสมอ อาจจะเร็วหรือช้าเท่านั้น
ขำดีค่ะ คลายเครียดๆๆๆ
อยากได้ยินว่า รัก กัน
อยากเป็นแบบชีวิตของเจ๊อ่ะ แม้จะเครียดก็ตามทีเหอะ อิอิ
ไปเจอมาอีกเรื่องนึง พอๆ กัน....
ชีวิตประจำวันของผมช่างน่าเบื่อ พอลมร้อนมาอุณหภูิมิเท่าไรก็ไม่อยากรับทราบ เพราะไอ้พัดลมเจ้ากรรม ยี่ห้อเนชั่นแนล รุ่นเดียวกับที่ใช้ในร้านข้าวต้มแถวบ้าน มันดันหมุนไม่ครบรอบ
ฉันนอนเหงื่อแตกอยู่ในคอนโดรูหนู บนที่นอนใยมะพร้าวที่ได้มาจากโครงการ OTOP แถวฉะเชิงเทรา ส่วนชุดนอนตาห่านคู่ ขนาดเลือกอย่างบาง มีรูประปรายแล้ว ก็ไม่ได้ทำให้ฉันหายร้อนได้ ว่าแล้วเลยต้องถอดเสื้อแล้วเอาผ้าขาวม้า ที่ได้จาก อบต.อยุธยามาคลุมกาย ลมพัดผ่านหน้าต่างไม้ปุๆ ก็ขยับไปตามแรงลมจนแทบจะหลุดไม่หลุดแหล่ มาปะทะผิวกายอันมันเยิ้มไปด้วยเหงื่อของฉัน เลยต้องเปิดเพลงของ บิลลี่ เข้มตลอดกาล ซึ่งฟังผ่าน Transister ตัวเครื่องสังกะสีใช้พลังงานจากถ่ายไฟฉายตรากบก้อนใหญ่ เพื่อคลายความร้อน
อืม....กะว่าจะไปล้างหน้าที่ตุ่มลายมังกรครึ่งตัว ด้วยน้ำจากลำตะคองข้างบ้าน แล้วเช็ดด้วยผ้าขาวม้าผืนเดิม ก็ถือโอกาสปะแป้งเย็นม่องเล่ยะปะให้เต็มตัวเพื่อประเทืองผิว จากนั้นก็กะว่าจะใส่รองเท้าแตะแบบใช้หัวแม่ตรีนคีบ (ต้องคีบไว้ หูมันขาด) ออกไปเดินในที่ดินของคนอื่น ได้แต่เอาสุ่มไปด้วยเพื่อฝนตกปลาชุมจะได้เอาสุ่มดักปลา
เกิดขี้เกียจเปลี่ยนใจเพราะกลัวฟ้าผ่ากลางไร่ ก็กะจะเอารถเบนซ์ รุ่นหัวฉีด พวงมาลัย my power ซึ่งเป็นสมบัติที่พอจะไปอวดคนอื่นได้ ไปขับเล่น ก็เดินลงบันไดที่มีตะไคร่เขียวเกาะเป็นกระสัย จากห้องเอนกประสงค์ที่รวมห้องนอน ห้องครัว ห้องรับแขก ไว้ในห้องเดียว ออกแบบโดยลุงสมชาย ช่างไม้ประจำ อบต. ........เอ๊....วันนี้มีจดหมายไม่ติดแสตมป์ มาที่บ้าน แม่มบอกให้ไปจ่ายค่างวดรถ.... ก็รู้ว่าไม่มี ยังบากหน้ามาทวงอีก......ไว้มีก็ไปจ่ายเองอ่ะ เคืองสุดๆ
เลยตะโกนเรียกไอ้จ้อยข้างบ้าน ให้เอาเสื้อผ้าคอลเลกชั่นที่ตกรุ่นล่าสุดมาเลือกซื้อ เพื่อคลายเครียด ไม่มีอารมณ์ขับรถเล่น นั่งจิบน้ำชาตราม้า รอป่าป๊าตื่นดีกว่า
แดดเริ่มแรง ก็เลยต้องเอาผ้าข้าวม้าออก เหลือแต่อกเปลือยๆ เต็มไปด้วยเหงื่อ นี่กี่โมงแล้วชักไม่แน่ใจ นาฬิกาที่แขวนไว้ก็ไม่ยอมเดินไปข้างหน้า นาฬิกาตั้งโต๊ะก็เดินถอยหลัง แล้วจะรู้มั้ยนี่ หงุดหงิดมาก เคือง อยากทำลายข้าวของ แต่ห้องมันโล่ง
เหลือบไปเห็นตระกร้าหวาย สั่งจากโรงจำคลองเปรม ของมามี๊ ฉันฉุนเฉียว เลยโยนตระกร้าเข้าเตาถ่้านที่มีกาต้มน้ำร้อนตั้งอยู่ พอคิดได้ก็รีบเอามาดับแทบไม่ทัน เพราะกลัวแม่จะตีตาย เมื่อสบายใจขึ้นมาบ้าง ก็คิดจะอ่านหนังสือ ก็คงเป็นดาราภาพยนต์ หรือไม่งั้นก็คู่สร้างคู่สม อ่านแล้วเห็นว่าอรัญญานางเอกคนโปรดต้องไปซื้อดอกบัว เลยออกไปซื้อดอกบัว....
แต่....เอ เคยเดินผ่าน เห็นดอกบัวมันขึ้นหน้าป้ายทางเข้าบ้านนี่หว่า ......ก็เลยใช้ให้ไอ้จ้อย ไปแอบเก็บมา เลิกธุระก็เกือบ 11.00 โมง วันนึงมันช้าเหมือนโกหก ยุ่งยากเหลือเกิน อยากพยายามจะหาเรื่องใช้เงิน แต่มันไม่มีเงิน....ส่วนนางแจ๋วคนใช้ รู้ว่าไม่มี ยังมีหน้ามายกเค้าของในห้องอีก.....เคืองสุดๆ
วันนี้จะทำอะไรดี จะไปเที่ยวไกลสุดก็ Im สำโรง ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปเดินเซ็นทรัลบางนาก็ได้ ปวดหัวๆๆ หรือว่าจะเผาห้องเอาเงินประกัน แต่เบี้ยประกันก็ยังจ่ายไม่ครบเลย.....เซ็งวะ
....กรรมอยู่ที่เจตนา... ทำด้วยความตั้งใจดี แม้คิดเห็นไม่ตรงกัน ก็ไม่หวั่นไหว ไม่ต้องกลัวอะไร... ไม่ต้องดิ้นรนไปเรียกร้องอะไรด้วย...คนที่จิตใจพัฒนาแล้ว ย่อมแยกแยะได้ และในที่สุดคนพาลที่เจตนาไม่ดีก็ย่อมแพ้ภัยตัวเอง...
วิธีตั้งกระทู้ตรวจสอบที่ได้ผล เพื่อคำตอบที่รวดเร็ว และมั่นใจวิธีทำให้อ่านความเห็นได้เยอะๆ ต่อหนึ่งหน้า กระทู้นึงจะได้ไม่ต้องยาวเป็นยี่สิบหน้า อ่านได้ในกระทู้นี้ค่ะ http://siambrandname.com/forum/showthread.php?t=51805
ของคุณ จขกท. ขำแล้ว...เจอของคุณ meesook ขำหนักเข้าไปอีก แม๊ม๊ม๊ ช่างคอนทราสสส 555++
ห่างๆกันบ้าง (ก็น่าจะ) ดี เสียตังค์ตะ-หลอด เร๊ยยยยยยย (^^)'
คุณทินี มีกะเค้าด้วยตลกมาก ๆ ค่ะ ขัดแย้งกันจริง 2 ชีวิตนี้ 555
555555555555
ตืนๆๆๆๆ
ฮาทั้งคู่เลยค่ะ ชอบๆๆๆ![]()
I would rather hurt myself
Than to ever make you cry
There's nothing left to say but goodbye