ผมได้รู้ว่าในขณะที่ผมคิดว่าผมไม่มีใคร ผมมีพ่อแม่

และในขณะเดียวกัน เพื่อนสองคนที่ทิ้งเราไป(คือตอนนี้เค้าก็คบกันอะครับ) ก็มีเพื่อนแท้และเพื่อนรักที่รักเราจริงและเป็นห่วงเราจริง เพิ่มขึ้นเป็นสิบๆ คน

เรื่องธรรมะ ผมสวดมนต์ ตอนแรกๆ ก็คิดแค่ว่า ผมสวดเพื่อให้ลืมๆเรื่องนี้ไปซะ วันแรกที่ผมทำ ผมรู้สึกว่าเหมือนอ่านหนังสือเท่านั้นล่ะครับ ไม่ได้รู้สึกดีเลย เป็นเพราะใจผมยังไม่สงบพอ

ผมพยายามไปเรื่อยๆ จนคิดว่าผมสงบพอแล้ว เห็นผลจริงๆครับ ^^ (คือธรรมดาผมเป็นคนมี sixth sense อยู่แล้วนะครับ คือสามารถเห้นวิญญาณได้นั่นล่ะครับ)

ครั้งทีผมรู้สึกว่าผมสงบแล้วนั่นคือ ขณะที่ผมท่องบทแผ่เมตตา และชินบัญชร ผู้รู้สึกได้ครับ ว่ามีวิญญาณที่รอรับผลบุญจากผมอยู่ ผมสามารถสงบพอที่จะแบ่งปันให้คนอื่นได้แล้ว

ทุกอย่างที่ผมคิดเปลี่ยนไป

บอกตรงๆ ว่าตอนแรกผมโกรธพวกเค้ามากที่เค้าทำอย่างนี้กับผม ผมเคยคิดว่าต่อไปนี้จะไม่คุยไม่ติดต่อกะพวกเค้าอีกแล้ว

แต่สุดท้ายผมก็โทรไปขอโทษพวกเค้า ที่เคยพูดแรงๆ ออกไป ที่ผ่านมาผมก็สวดมนต์ให้เค้า อยากให้พวกเค้ามีความสุข

คบกันให้นานๆ เพราะอย่างที่แฟนผมบอกว่าทำไมเค้าถึงคบใครได้ไม่เกินเดือน

ผมคิดว่าเป็นเพราะกรรมรึเปล่า กรรมที่เค้าเคยทำ บันดาลให้เค้าจิตใจโลเล อยากเปลี่ยนคู่บ่อยๆ ทั้งๆที่ผมก็มั่นใจว่า เค้าคงไม่อยากทำหรอกครับ

ผมก็ได้แต่คอยอุทิศส่วนกุศลให้เค้า อยากให้เค้าหลุดพ้นซักที

แต่ถึงยังไงผมก็คงไม่กล้าบอกว่า ผมเลิกรักเค้าแล้ว

ผมก็บอกเค้าว่า ยังไงก็กลับมาหาเราได้นะ เราไม่ติดใจเอาความอะไร ระหว่างนี้ถ้ามีปัญหาอะไรก็ปรึกษาเราก็ได้

^^

ผมรู้แล้วครับว่าสิ่งที่ผมให้เค้าได้ตอนนี้คือความรัก รักอย่างมีสติ ไม่ใช่หลงอีกต่อไป

ผมมองเรื่องที่เค้าทำมา ว่าเป็นกรรมของผมเอง เค้าไม่ผิดหรอกครับ ^^

ผมโทรไปขอโทษทุกคนที่ผมเคยทำไม่ดีไว้กับพวกเค้า ตั้งแต่สมัยมัธยมเลยครับ

ทั้งที่พวกที่ผมเคยนินทาว่าร้าย เคยคิดไม่ดี เคยทำไม่ดี

ทุกคนให้อภัยผม ไม่มีใครติดใจเอาความกับผมเลย

ผมมีความสุขมากๆครับตอนนี้

คือ...ถ้าถามว่าทำไมผมต้องโทรไปขอโทษทุกขนาดนั้น เพราะผมคิดว่า อย่างน้อยเวลาเราเจอกันกลางถนน

แทนที่เราจะหลบตากันเพราะเรื่องในอดีต เรามายิ้มให้กันไม่ดีกว่าหรอครับ

ตอนนี้ผมคิดว่าผมโชคดีที่ผมคิดได้เร็วว

ผมใช้เวลาในการเสียใจเรื่องนี้เพียงสองวันเท่านั้นครับ

^^

ตอนนี้ผมมีความสุขมากๆ

รู้สึกโชคดีและพอใจมากๆที่ผมเป็นผมแบบนี้

ผมรักพ่อ รักแม่ รักเพื่อนๆ ทุกคน รักตัวเอง

ผมเชื่อในกรรม บาป บุญ คุณ โทษ

สัมผัสได้จริง

และสุดท้ายผมเชื่อว่าศาสนาทำให้ผมสงบได้จริงๆ

ตอนนี้ผมไม่ได้โกรธใครเลย ถ้าใครว่าเราหรือด่าเรา เราก็แค่ยิ้มให้เค้าแล้วบอกว่า ขอโทษครับ ^^

อีกไม่นานหรอกครับ คนเหล่านั้นจะเป็นฝ่ายมาพูดดีกับเราเอง

อีกอย่างคือ...ผมไม่โกรธสองคนนั้นเลย

ผมขอบคุณพวกเค้าด้วยซ้ำที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

ผมรู้สึกผมมีสติมากขึ้น ระมัดระวังมากขึ้น ใจเย็นขึ้น






คือ ที่ผมเล่าประสบการณ์นี้ของผม

จุดประสงค์คือ อยากให้ทุกคนคิดว่า

"ทุกปัญหามีทางแก้เสมอ"

ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกทางไหน เราเป็นเจ้าของร่างกายและจิตใจของเรา เรามีอำนาจเต็มในการควบคุมมัน

อย่าเอาสิ่งเหล่านี้ไปยึดติดกับใคร

อยากให้ทุกคนทำดีเข้าไว้เยอะๆ นะครับบ

ซักวันมันต้องสะท้อนกลับมาแน่ๆ ครับ ^^

และสุดท้ายผมก็คิดว่าเรื่องที่ผมเจอมันเล็กมากๆๆ

เล็กซะจนจริงๆ มันก็ไม่เห็นจำเป็นต้องมานั่งเสียใจอะไรเลย

ขอให้ทุกคนโชคดีครับ