ขอเล่าประสบการณ์แย่ๆ เกี่ยวกะ ผม เพื่อน และคนรัก ที่ผ่านมาครับ

[minnatabo]

ประโยคแรกที่เห็นคือ

เพื่อนผม "เฮ่ย อย่าลืมซ่อนแชทลอคล่ะ ถ้าซันเห็นแย่เลย"

แฟนผม "อื้อ ไม่ลืมหรอก ห่ะๆ"

เพื่อนผม "แล้ววันนี้บอกซันว่าไรอ่ะ"

แฟนผม "เออ โทรมาหาอยู่ได้ ก็เนียนๆไม่รับ พอถึงบ้านก็บอกว่าพึ่งตื่น"

เพื่อนผม "อื้อ ดีแล้ว"

แฟนผม "แล้ววันนี้ มีความสุขมั้ยล่ะ..."

เพื่อนผม "อื้อ แต่เราอยากหยุดความสัมพันธ์แบบนี้"

แฟนผม "อย่าเลย เราไม่อยากให้หยุดคิดเลย ตอนอยู่กะซันก็ไม่เป็นไร แต่ยังไงเราก็จะสม่ำเสมอให้กันและกันนะ"

ผมหยุดอ่านที่เท่านี้ล่ะครับ...

ทนไม่ได้จริงๆครับ

ผมเดินไปห้องที่เค้าอยู่

บอกกะเค้าคำแรกว่า เราเลิกกันเถอะ ผมตัวสั่น หน้าแดง แบบเหมือนช๊อค ผมสติแตกมากๆ

เค้าก็ไม่พูดอะไรเลย

เค้าก็บอกแค่ว่า ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้...

ผมโมโหมากๆ ผมโทรไปเคลียกะเพื่อนผม ตอนนั้นผมตัดสินใจว่า ผมจะเลิกคบกะเพื่อนคนนี้

เพื่อนผมก็ถามผมกลับว่า "เวลาที่เราคบกันมา แกให้เราได้เท่านี้หรอ?"

....พูดไม่ออกครับ

สืบไปสืบมา คือ เค้าแอบไปหากันถึงหอเลยครับ

คือเราสามคนเรียนกันคนละที่...ผมอยู่เอแบค แฟนผมเกษตร แต่บ้านอยู่นนทบุรี เพื่อนผมอยู่จุฬ่าก็อยู่คอนโดแถวๆนั้น

ตอนที่คบกันผมจะให้เค้ามาหาเค้ายังไม่มาเลย แต่นี่เค้าไปหาเพื่อนผมถึงหอ

...

ผมอยากให้เค้าเลือกว่าจะเอายังไง ผมถามเค้าว่ายังอยากคบกันต่อไปมั้ย เค้าก็พยักหน้า

เราถามว่า แล้วเรื่องของเพื่อนเราล่ะ จะเอายังไง

เค้าบอกว่า ขอร้องล่ะ ก็คบกันต่อ แต่ก็ให้ซันรู้ไว้ว่าเค้ากะเพื่อนเรามีความรู้สึกอย่างนั้นกันอยู่

ผมไม่ใช่พระเอกนะครับ ผมทำไม่ได้จริงๆ ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆๆๆ

เค้าเคยบ่นกะผมว่าทำไมนะ ชีวิตเราไม่เคยคบกับใครได้เกินเดือนเลย...

แต่ของผมเกินนะครับ ผมวางอนาคตให้เค้า ผมจริงจังกะเค้า เค้าก็บอกว่าผมคือคนที่ดีที่สุดตั้งแต่เค้าเจอมา...

ผมบอกเค้าว่าอย่างน้อยเนี่ย ไอ่อีโมหน้ายิ้มหลังชื่อเอ็มแกอะเอาออกได้มั้ยย

เค้าก็ถามผมกลับว่า "แล้วจะให้เราโกหกใจตัวเองหรอ?"

ตอนนั้นผมคิดว่า ผมคงไม่มีค่าอะไรแล้วล่ะครับ

ผมโทรไปคุยกะแม่ ผมร้องไห้ ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมไม่มีอะไรแล้ว ผมคุยกะแม่ บอกทุกอย่างที่เกิดขึ้น

จนทำให้ผมรู้ว่าผมยังมีแม่ แม่และพ่อที่รักผมเสมอ ผมตัดสินใจโทรเรียก taxi ตอนตีสามออกจากบ้านของเค้า เพื่อนั่งกลับบ้าน

แล้วผมก็บอกว่าจะไม่มีเยื่อใยอะไรอีกแล้ว นี่คือพูดไปด้วยอารมโมโห...

เค้าก็ถามผมด้วยอารมโมโหว่า 'นี่น่ะหรอคือคนที่มั่นคง'

ผมยิ้มให้เค้าแล้วก็ขึ้น taxi กลับบ้านไป

[minnatabo]

คืนนั้นผมนอนไม่ได้ คือนอนไม่หลับ มีแต่เรื่องนี้มาวนเวียนในสมอง

มันสบสน มันขยะขแยง มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานจัง

ตอนเช้าผมรอจนพ่อตื่น ลงไปกราบเท้าพ่อ ขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมา

ผมเคยคิดว่าผมเจ๋งแล้ว ผมอายุเท่านี้ผมหาเงินเองได้ ผมซื้อของแบรนเองได้

ไม่เห็นต้องแคร์อะไร แต่ตอนนั้นที่คิดได้เพิ่มคือ ถ้าสมมติ พ่อแม่ไม่ส่งให้เรียนสูงขนาดนี้

ไม่ทุ่มเทให้เราขนาดนี้ แล้วเราจะมีวันนี้หรอ

ผมถามแม่ว่า แม่ ทำไมเวลาแม่ทะเลาะกะพ่อทำไมแม่ยังทนอยู่ล่ะ แม่บอกสั้นๆแค่ว่า "ก็เพื่อลูกไง"

ผมรู้สึกได้ว่า ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่าความรักของพ่อและแม่อีกแล้วว

ผมเคยคิดว่า ผมรักคนนั้นมากๆ รักซะจนถ้าขาดเค้าไปชีวิตผมคงไม่เหลืออะไรแล้ว

ผมคิดผิดครับ

แบบนั้นมันคือหลง หลงคือรักแต่ไม่มีสติ

ตอนนี้สติผมกลับมาแล้วครับ

[dek_aus]

คืนนั้นผมนอนไม่ได้ คือนอนไม่หลับ มีแต่เรื่องนี้มาวนเวียนในสมอง

มันสบสน มันขยะขแยง มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานจัง

ตอนเช้าผมรอจนพ่อตื่น ลงไปกราบเท้าพ่อ ขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมา

ผมเคยคิดว่าผมเจ๋งแล้ว ผมอายุเท่านี้ผมหาเงินเองได้ ผมซื้อของแบรนเองได้

ไม่เห็นต้องแคร์อะไร แต่ตอนนั้นที่คิดได้เพิ่มคือ ถ้าสมมติ พ่อแม่ไม่ส่งให้เรียนสูงขนาดนี้

ไม่ทุ่มเทให้เราขนาดนี้ แล้วเราจะมีวันนี้หรอ

ผมถามแม่ว่า แม่ ทำไมเวลาแม่ทะเลาะกะพ่อทำไมแม่ยังทนอยู่ล่ะ แม่บอกสั้นๆแค่ว่า "ก็เพื่อลูกไง"

ผมรู้สึกได้ว่า ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่าความรักของพ่อและแม่อีกแล้วว

ผมเคยคิดว่า ผมรักคนนั้นมากๆ รักซะจนถ้าขาดเค้าไปชีวิตผมคงไม่เหลืออะไรแล้ว

ผมคิดผิดครับ

แบบนั้นมันคือหลง หลงคือรักแต่ไม่มีสติ

ตอนนี้สติผมกลับมาแล้วครับ

ทำเพื่อท่าน เป็ฯสิ่งที่ประเสริฐที่สุดแล้วครับ
เป็นกำลังใจให้ ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆ ได้แบบมีสติครับ

[mAy]

ขออนุญาตเรียกว่า "น้องทาโบะ" นะคะ...พี่เมว่าน้องไม่ได้ทำกรรมไว้หรอกค่ะ...น้องทำบุญไว้เยอะมากๆค่ะ....การที่น้องมีโอกาสได้สวดมนต์..และศรัทธาในพุทธศาสนาตั้งแต่อายุ 20 เนี่ย...ถือว่าโชคดีมากๆเลยค่ะ

พยายามทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ...แล้วชีวิตของน้องจะประสบแต่ความเจริญมากมายค่ะ....แล้วถ้าน้องทาโบะไม่ได้รักคุณแฟนเก่าแล้ว ก็อย่าไปบอกเลยค่ะว่ายินดีให้กลับมานะคะ...เพราะผิดข้อ "มุสา" น้าค้า...55555

ปล. น้องเริ่ดมากๆค่ะ ที่กล้าโทรไปขอโทษทุกๆคนที่น้องรู้สึกผิดค่ะ....พี่ขอคารวะค่ะ

[wann]

น้องเจ้าของกระทู้เป็นคนแรกเลยนะคะ ที่พิมพ์ยาว ๆ แล้วพี่อ่านจนจบ

นับถือ & ดีใจด้วยคะ ที่มีทางที่สดใส

เห็นด้วยกะคุณเม ว่าน้องมีบุญมากต่างหาก ที่คิดได้แบบนี้

พ่อแม่ เป็นผู้ประเสริฐของเราจริง ๆ คะ

[Lady Geordie]

พี่ว่าสิ่งที่สองคนนั้น(แฟนผู้โลเล + เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด)เค้าขาดหายไป คือ ความจริงใจและความซื่อสัตย์
มันทำให้เกิดความเห็นแก่ตัวขึ้นค่ะ สิ่งที่เค้าพูดกับน้องนั้นฟังดูแล้ว "เอาแต่ได้" มากๆ... พี่บอกน้องได้เลยค่ะว่า คนที่รักกันด้วยใจจริงจะไม่ทำแบบนี้แน่นอน

ยินดีด้วยนะคะที่ผ่านจุดเลวร้ายมาได้ น้องอายุยังน้อย ยังอาจต้องเจออะไรอีกในวันข้างหน้า แต่น้องเป็นคนที่จิตใจดีและมีสติ จะทำให้น้องผ่านเรื่องต่างๆไปได้ด้วยดีค่ะ

คุณพระคุ้มครองนะคะ ^^

[noinoi5]

ทำเพื่อท่าน เป็ฯสิ่งที่ประเสริฐที่สุดแล้วครับ
เป็นกำลังใจให้ ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆ ได้แบบมีสติครับ

เห็นด้วยอย่างยิ่ง...... 2 ท่านนี้....รักเราที่สุดแล้ว....เจ็บกว่าทุกครั้งที่เห็นเราเป็นทุกข์

สุขกว่าทุกครั้งที่เห็นเรามีความสุข

[delibotique]

น้องซันเก่งมากๆค่ะ อายุยังน้อยอยู่แต่คิดดีและมีสติ น่าชื่นชมจริงค่ะๆ

ไม่มีรักไหนยิ่งใหญ่เท่ารักที่พ่อแม่มีให้เราค่ะ กอดท่านทุกครั้งที่มีโอกาสนะคะ (เราทำอย่างงั้นตลอดเลยค่ะ)


ทำดีคิดดี และสิ่งดีๆจะตามมาค่ะ

[ratkatu]

ชีวิตเรามี 2 สิ่งที่ต้องนึกถึงเป็นอย่างแรกคือ พ่อกับแม่ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ

[KeRoRo]

ยาวมากกกกกกก

เอาใจช่วยนะจ้ะ

ดีจังที่คิดแบบน้อง ตาโบ้ะ ได้

ทุกปัญหามีทางออกจริงๆๆๆด้วย