เข้าใจ และเห็นใจทุกท่านที่มีปัญหานี้นะคะ ขอแนะนำอีกอย่างนึงละกัน คือว่านอกจากเราจะพยายามหาทางช่วยคุณพ่อให้ดีที่สุดแล้วนั้น เราต้องทำใจให้สบายๆ ด้วยค่ะ โดยวาง อุเบกขา ขอยกหลักพรหมวิหาร 4 อย่างง่ายๆ มาให้นะคะ (อ่านเจอในอินเตอร์เนต)

อุเบกขา ที่ใช้บ่อย จะมีอุเบกขา ในชุดของ พรหมวิหาร 4 คือเป็นกลุ่มความปรารถนาดี ต่อทุกชีวิต

เมตตา คือ อยากให้ เขามีความสุข
กรุณา คือ อยาก ให้ เขา ไม่ทุกข์
มุทิตา คือ ยินดีด้วยเมื่อเขามีความสุข
อุเบกขา คือ เมื่อพิจารณา ว่าอะไรที่พอจะช่วยได้ ก็ได้ทำครบถ้วน แล้ว ก็ ประคองใจคอยดูห่างๆด้วยปัญญา ไม่เข้าไปหลงทุกข์ด้วย อุเบกขา จึงต่างกับการวางเฉยแบบนิ่งดูดาย

นั่นคือ ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ช่วยคุณพ่อตามความเหมาะสม ตามกำลังความสามารถ แต่ผลที่ได้รับจะเป็นอย่างไร เป็นเรื่องของผล ไม่ต้องไปดีใจ เศร้าใจ กับผลนั้นเลย เพราะเราได้ทำดีที่สุดแล้ว

การวางอุเบกขา โดยเฉพาะกับคนที่เรารัก คนในครอบครัว นั้นทำได้ยากมากกกก.... ค่ะ แต่บางที ถ้าไม่มีอุเบกขา อาจทำให้เความครียดในครอบครัวเพิ่มมากขึ้นค่ะ

คุณพ่อนั้น คงจะไม่สบายใจกับเรื่องนี้อยู่แล้ว ท่านเองก็ทราบว่าการสูบบุหรี่มีผลอย่างไร แต่ท่านยังเอาชนะจิตใจของท่านไม่ได้ (ซึ่งการเอาชนะจิตใจอย่างนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆซะด้วยนะคะ) เพราะฉะนั้น การที่เราเครียดไปด้วย ก็จะยิ่งทำให้คุณพ่อเครียดมากขึ้นไปอีกค่ะ ท่านก็จะเสียใจเป็น 2 เท่า (ทั้งเสียใจที่ตัวเองเลิกไม่ได้ และเสียใจ ที่ทำให้ลูกต้องเครียด) และความเครียดนี้ ก็จะยิ่งทำให้ท่านเลิกบุหรี่ยากขึ้นไปอีกค่ะ

อีกวิธีนึงที่อาจจะช่วยให้วางอุเบกขาได้ ก็คือ เราไม่ควรเอามาตรฐานของเราไปวางให้กับคุณพ่อนะคะ คุณพ่ออาจจะคิดไม่เหมือนเราก็ได้ค่ะ สิ่งที่ท่านทำอยู่อาจเป็นสิ่งที่ท่านเลือกแล้ว และพอใจแล้วก็ได้ แม้ว่าสิ่งนั้น อาจไม่ตรงตามมาตรฐานของเราก็ตาม

ขอให้ทุกคนสบายใจ หายเครียดนะคะ ขอให้มีความสุขกันทุกๆ คนนะคะ

ป.ล. เราเองก็ไม่ใช่เซียนธรรมะนะคะ บางทีก็วางอุเบกขาไม่ได้ทั้งหมด แต่จากการที่พยายามวางอุเบกขา ครอบครัวหายเครียดลงเยอะค่ะ