เข้าใจคุณ จขกท เลยค่ะ เพราะพ่อแนทเองก้อสูบ อายุ 55 เหมือนกันด้วย
เคยพาพ่อไปหาหมอแล้วด้วยค่ะ เปนหมอโรคปอดโดยตรง
หมอก้อบอกเหมือนกันว่า ต้องเลิกแล้วนะ เพราะตอนนี้ถุงลมเริ่มโป่งพองแล้ว

ถ้าขืนยังสูบต่อไป เปนถุงลมโป่งพองและมะเร็งแน่ๆ
พ่อก้อให้สัญญาต่อหน้าหมอว่า จะเลิก .. แต่ก้อยังเลิกไม่ได้ค่ะ จะปีนึงละ

ตอนที่ฟังคุณหมอพูด แนทน้ำตาจะไหลเลยนะคะ ปริ่มๆแล้วอ่ะ
แล้วคุณหมอก้อพูดว่า

" เนี่ย เหนมั้ย ว่าลูกเอาสวรรค์มาให้ตรงหน้าแล้ว จะกลับไปหานรกอีกทำไม "

เพราะว่าแนทเปนคนโทรนัดหมอ ตื่นแต่เช้าขับรถพาพ่อไปหาหมอ
เข้าไปในห้องหมอด้วย ไปนั่งบรรยายอาการของพ่อทุกอย่างให้หมอฟัง
เพราะแนทรู้ว่า ถ้าแนทแค่นัดหมอ แล้วให้พ่อไปเอง
หมอจะไม่ได้รู้อาการจริงๆของพ่อแน่ๆ ว่าเค้าไอมากแค่ไหน

คุณย่าและคุณปู่แนทเอง ก้อเสียด้วยมะเร็งปอด แนทยังบอกพ่อเลยว่า
" พ่อจำความรู้สึกตอนที่คุณย่าเสียได้มั้ย ว่าพ่อเสียใจแค่ไหน
แล้วพ่ออยากให้หนูเสียใจแบบนั้นหรอ "

พูดทุกอย่างแล้วอ่ะค่ะ แต่ก้อไม่สำเร็จ
ท้อแท้มากๆและเสียน้ำตาให้กับเรื่องนี้ไปกี่ครั้งแล้วก้อไม่รู้

พิมพ์ไป ร้องไห้ไป เข้าใจความรู้สึกของคุณ จขกท มากอ่ะค่ะ
เพราะแนทเองก้อเปนคนที่รักพ่อมาก มากที่สุดในชีวิตแล้วค่ะ
บางทีแค่คิดว่า ถ้าวันนึงพ่อเปนอะไรไป แนทจะอยู่ยังไง
ก้อร้องไห้แล้วอ่ะค่ะ จนเคยคิดอยากตายก่อนพ่อแม่
เพราะไม่อยากเหนพ่อกับแม่ไปจากเรา

**สรุปว่าช่วยอะไรคุณจขกท ไม่ได้เลย
ขอโทดด้วยนะคะ แต่แนทเชื่อค่ะ ว่าถ้าลูกๆทำให้พ่อเหนว่าอยากให้พ่อเลิกมากแค่ไหน
ซักวันนึง พ่อต้องเลิกได้ค่ะ

เปนกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ