มันน่าโมโหอะค่ะ



เด็กแบบนี้ พ่อแม่ ไม่สั่งสอนค่ะ มักเป็นเด็กที่เหมือนจะดูดี ชอบเล่นอยู่ข้างถนน
เมื่อปีที่แล้วดิฉันเจอเหมือนกัน ทุกคนหน้าตาผิวพรรณดี ดูไม่ใช่เด็กสลัมไม่มีการศึกษาอะไรพวกนี้เลย ดิฉันเจอมา 5-6 คนได้ พอเดินผ่านเด็กกลุ่มนี้ มันเปิดกระโปรงดิฉันค่ะ แต่พ่อแม่และญาติมันก็มองอยู่แล้วก็ยิ้มๆ ไม่ทำอะไร คิดดูสิคะขนาดพ่อแม่มันยังไม่ทำไรเลย ลูกตัวเองไปทำทุเรศกับคนอื่นแบบนี้
จะว่าใครก็ไม่ได้เพราะถ้าพ่อแม่อบรมสั่งสอนมาดีคงไม่ทำแบบนี้หรอกค่ะ
เคยไปอ่านในพันธุ์ทิพย์ เหมือนกัน เป็นครอบครัวมากันซักสี่ห้าคนได้แล้วตะโกนกันลั่นโรงหนัง พ่อแม่ก็ไม่ว่าอะไรเลยค่ะ แล้วมีคนไปโยวาย พ่อเด็กจะไปชกกับคนที่โวยวายหาว่าคนที่โวยวายไม่ยอมเข้าใจว่า นี่มันลูกเค้า และลูกเค้ายังเป็นเด็กอยู่จึงมีสิทธิโวยวายในโรงหนังได้ โดยที่คนอื่นที่กำลังดูหนังนั้นต้องยอมรับทนฟังเสียงลูกเค้าโดยไมข้อแม้
นี่หละค่ะ สังคมไทยรู้สิทธิ แต่ไม่รู้หน้าที่
ไม่รู้ว่าเด็กพวกนี้โตขึ้นจะเป็นอย่างไร ต่อไปอีกหน่อยสังคมมันจะเละเทะมากขึ้นแน่ๆค่ะ
แต่ดิฉันตั้งปณิธาณเอาไว้ว่า ถ้าเจอเด็กเปรตพวกนี้อีก ดิฉันเอาเรื่องมันแน่ๆ ต้องมีการสั่งสอนกันให้รู้เรื่อง เพราะพ่อม่เค้าไม่ยอมสั่งสอนลูกเค้า ลูกเค้าจะต้องโดนสั่งสอนโดยสังคมเองค่ะ
โทษที ยาวไปหน่อยค่ะ
มาเพิ่มเติมค่ะ
เรื่องแจ้งความ ถ้าไม่สบายใจจริงๆ แม้สิ่งที่โดนมันอาจจะเล็กน้อย แต่เราอาจจะรู้สึกเจ็บใจและคิดว่ามันไม่แฟร์เลย ก็แจ้งความไปเลยค่ะ เก็บหลักฐานไว้ เด็กไม่ได้รับโทษอยู่แล้วค่ะ แต่แม่มันจะโดนเอง
(ก็เหมือนกับเวลาเราโดนสุนัขข้างบ้านกัดน่ะค่ะ ถ้าแจ้งความก็โทษใกล้เคียงโดนเจ้าของบ้านนั้นประทุษร้ายเลยค่ะ)