กลับมาแล้วเหรอจ้ะ โอมมี่ เอารูปมาให้ดูมั้งเร้ว
ทำให้นึกถึงเพื่อนพี่คนหนึ่งเลยอ่ะน้องทินีพึ่งไปทานข้าวกลางวันกับเค้ามาเมื่อวันพุธที่ผ่านมานี่เอง เค้าเป็นทุกอย่างที่ว่ามาข้างบนนี่เลย เค้าเป็นคนที่ "รวยมาก" มีสามีที่น่ารักและรักเค้ามาก แต่นิสัยตัวเค้าเองเป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง"สูงมากกก" เอาแต่ใจตัวเอง และคิดว่าชั้นนี่ สวย รวยเก่งกว่าคนอื่น ทุกคนมีแต่คนอิจฉาเค้า (อันนี้เค้าคิดไปเอง)![]()
วันที่นั่งคุยกันเค้าก็เอาแต่พูดโทษเพื่อนๆบ่นน้อยใจว่าไม่มีใครเข้าใจเค้า เพื่อนคงอิจฉาเค้าแน่ๆเพราะว่าเค้า รวยกว่า สวยกว่า และหาว่าเพื่อนๆเรื่องมาก (ทั้งๆที่ตัวเอง เรื่องมากกว่า) แต่เท่าที่ฟังๆดูตัวเค้าเองยังไม่พยายามจะเข้าใจเพื่อนเลย จากเมื่อก่อนเค้ามีเพื่อนเยอะ แต่เนื่องจากนิสัยชอบ "ยกตนข่มท่าน เอาแต่ใจตัวเอง" ตอนนี้เพื่อนเลยห่างๆไป เค้าก็มาพูดว่าที่จริงแล้วตัวเค้าเองนั้นแหล่ะที่เป็นคนที่ "ตีตัวออกห่างจากเพื่อนๆเอง" พี่ว่าเค้าเป็นคนที่ "น่าสงสารมาก เพราะเป็นคนที่มองแต่ตัวเองข้างเดียว เอาแต่ แค้นเคือง โกรธเกลียดคนอื่น ทั้งๆที่คนอื่นไม่ได้ โกรธเกลียดไปกับตัวเองด้วยเลย" พี่พยายามจะพูดบอกกับเค้าให้ปล่อยวาง อย่าคิดมาก "เอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้างและต้องเข้าใจคนอื่นด้วย" กลับมาพูดว่าพี่คล้ายๆว่า "เป็นลูกขุนพลอยพยัก ใครพูดอะไรก็คล้อยตาม ไม่มีสมองมั่วแต่คล้อยตามคนอื่น" ซึ่งเค้าทำอย่างพี่ไม่เป็นหรอกเพราะเค้าเป็น"คนตรงคิดยังงัยก็พูดยังงั้น" หรือพูดง่ายๆคือ "ว่าพี่ตอแหล" นั้นเอง เฮ้อ...ว่าไปโน้น คุยกับคนแบบนี้แล้วมีแต่ความ"ร้อนรุ่ม" ไม่เย็นช้ำชื่นใจ" หลังๆนี่ก้อไม่ค่อยได้เจอกับเค้าล่ะ ได้แต่คิดว่าเราได้ทำหน้าที่เพื่อนที่ดีที่สุดแล้ว คือ"ตักเตือน ให้สติ" แต่เค้าจะรับได้มากแค่ไหนก้อคง "ต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมที่เค้าทำมาก้แล้วกัน" "เป็นห่วงอยู่ห่างๆดีกว่า"
Citizen Member /
Trusted Member
เพื่ออ่านคู่มือ ของเครื่องมือใดๆ ที่มีเครื่องหมายนี้ 
Previous
Downtown


Reply With Quote
SUI
Ohh
