ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้

วันนี้ไปถึงสยามตั้งแต่บ่าย เอากระเป๋าออกกำลังกายไปฝากไว้ที่แคลิฟอร์เนีย แล้วเดินชอปปิ้งอย่างสบายใจที่ฝั่งสยาม (คิดว่าไม่น่ามีอะไร เพราะเห็นเพื่อนบอกว่า เค้าจะปิดถนนอีกทีวันจันทร์ วันนี้คนกลับบ้าน เลยไม่ได้คิดอะไร) ไปถึงสยามคนน้อยมาก แต่เหตุการณ์ก้อปกติดี ก็เดินเข้าร้านโน้นออกร้านนั้นไปเรื่อย และเลยข้ามฝั่งมาสยามพารากอน วันนี้ห้างคงไม่มาก แต่ชั้นล่างสุดที่เป็น Food court คนก้อเยอะพอสมควร ส่วนใหญ่จะมีแต่ต่างชาติ พวกมาเที่ยวเยอะ

และเราก็ไปออกกำลังกายที่แคลิฟอเนีย ตอนนั้นน่าจะ 4 โมงเศษๆ วิ่งๆที่เครื่องวิ่งอยู่ ไม่มีสัญญาณอะไรบ่งบอก

อยู่ดีๆเจ้าหน้าที่ก็ประกาศว่า (คำพูดประมาณนี้ อาจจะไม่ถูกต้องคบถ้วน เท่าที่จำได้นะ) "เรียนผู้ใช่บริการโปรดทราบ ขณะนี้ห้างจะปิดให้บริการแล้ว กรุณาออกจากห้างภายในเวลา 30 นาที"

พอประกาศเสร็จ คนที่อยู่ในนั้นก็วิ่งกรูกันออกมาใหญ่เลย หลายคนก็วิ่งไปเอาของในห้องล็อกเกอร์ เราเองก็ตกใจ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ในใจตอนนั้นคิดว่าไฟไหม้หรือเปล่า นึกได้ว่ามีกระเป๋าอยู่ในล็อกเกอร์ เลยรีบวิ่งไปเอากระเป๋าออกกำลัง ผู้หญิงหลายคนก็วิ่งตามกันเข้าไปเอาของออกมา ตอนนั้นยังใส่ชุดออกกำลังกายอยู่ ต้องรีบเปลี่ยนเสื้ออย่างด่วน คนข้างๆก็หน้าตาตื่นๆ ท่าทางตกใจกันหมด เลยไม่ได้อาบน้ำเลย ต้องเปลี่ยนชุดออกมาทั้งอย่างนั้น และรีบวิ่งออกมา

และลงบันไดเลื่อนมา บันไดเลื่อนช้ามาก พวกต่างชาติที่อยู่ด้านหน้าก็ไม่วิ่ง ค่อยๆรอบันไดเลื่อนลงตอนเราออกมาร้านต่างๆก็เริ่มปิดเหล็กดัดลงมาหมดแล้ว ร้านที่เราเพิ่งเข้าและเปิดไฟอย่างสว่างไสวเมื่อ 2 ชม.ก่อนหน้านี้ เห็นแล้วใจหายมาก.... เราก็อัดๆเบียดๆคนลงบันไดเลื่อนลงมา พวกต่างชาติส่วนใหญ่ก็เดินช้าๆทยอยๆไปที่ประตูทางออกแบบงงๆ (เค้าคงไม่ค่อยรู้เรื่อง) แต่คนไทยจะวิ่งๆกันเร็วๆ ถึงประตูทางออกตรงฝั่ง club 21 ที่เชื่อมรถไฟฟ้า คนอัดกันตรงนั้นเยอะมาก ยามก็ปิดประตูหมด ให้ออกได้แค่ประตูคู่เดียว เราอยู่ปลายแถว วันนี้เข้าใจอารมณ์คนที่ติดในซานติก้าเลยแหละ ว่าพอเวลาคนเยอะๆ ต่างคนต่างดันๆกัน หากเวลามีจำกัด คนที่อยู่ท้ายจะแย่สุด เพราะออกไม่ได้

ด้าหน้าออกไปถึงเลยถึงบางอ้อ มองลงไปด้านล่างจากรถๆไฟฟ้า พวกเสื้อแดงมากันเต็มเลย โบกธงกันใหญ่ มอเตอร์ไซค์เยอะ เราเลยรีบขึ้นรถไฟฟ้า แต่กว่าจะขึ้นได้ก็ทุลักทุเลมาก เพราะคนเป็นร้อยๆยืนออกกันตรงช่องแลกเหรียญ แทยไม่มีที่ยืน แซงคิวกัน ทุกคนจะรีบกลับบ้าน ตู้กดบัตรก็ยาวเหยียด คนเยอะมากๆ ทั้งคนไทยคนต่างชาติ ฝรั่งก็ถามๆเจ้าหน้าที่กันใหญ่ แต่เวลานั้น ทุกคนต่างรีบ เลยช่วยอะไรไม่ได้มาก แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน ทุกคนต่างรีบกลับ เอาตัวเองให้ออกจากตรงนั้น เราเองโชคดีมีเหรียญติดในกระเป๋าเงินอยู่หน่อย ตั้งสติได้ เลยซื้อเอาไว้ครึ่งหนึ่ง แล้วค่อยมาจ่ายเพิ่ม ตอนมาถึงปลายทาง

รถไฟฟ้าก็แน่นมาก พอมาจอดที่สยามคนก็เบียดกันขึ้น กว่าจะกลับมาถึงบ้านได้ ก็เหนื่อยเลย

วันนี้เป็นอะไรที่วุ่นวายมากๆ สงสารประเทศไทย..