1. ใช้แล้วคำก็ไม่ได้สั้นลง
นู๋ - ต้องจิ้ม 3 ครั้ง
หนู - ก็ต้องจิ้ม 3 ครั้งเหมือนกัน

กุว์ - จิ้ม 4 ครั้ง
กู - จิ้มแค่ 2 ครั้งเองนะ -_-

ปัย - จิ้ม 3 ครั้ง
ไป - จิ้ม 2 ครั้ง

ครัย - จิ้ม 4 ครั้ง
ใคร - จิ้ม 3 ครั้ง

2. ต่อให้คำสั้นลงจริง แต่ลำบากคนอื่นอ่านไม่รู้เรื่องต้องมานั่งเดาให้เสียเวลาอีก

เพิ้ล - จะไปรู้ไหมว่าแปลว่า เพื่อน -__-

3. ใครเป็นคนสร้างค่านิยมว่าใช้คำพวกนี้แล้วดูดี?
ส่วนตัวแล้ว ยิ่งเห็นคำพวกนี้ในสังคมมากเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกว่าภาษาไทยของเราแต่มีมานั้นสวยงามและน่าใช้รวมถึงน่าดำรงไว้ให้คงอยู่ที่สุดแล้ว เพราะเป็นภาษาที่สละสลวย จากที่แต่เดิมเฉยๆไม่คิดอะไร

--------------------------------------------

บอกแบบไม่โกหกว่าบางทีเราก็เผลอใช้ แต่ถ้าพิมพ์ไปแล้วรู้ตัวก็จะแก้
คำที่หลุดใช้กับเพื่อนในบางที
1. เด๋ว (คำที่ถูกคือ เดี๋ยว)
2. กุ (คำที่ถูกคือ กู)
3. เมิง (คำที่ถูกคือ มึ....ง)
4. นู๋ (คำที่ถูกคือ หนู)
สำหรับข้อ 2,3 นั้นที่ทำให้คำเพี้ยนไปเพราะมีความรู้สึกว่ามันช่วยทำให้คำมัน soft ลงนิดนึงเวลาเขียนไปให้คนอื่นอ่าน และยอมรับว่าได้รับอิทธิพลจากภาษาวิบัติมาด้วยส่วนหนึ่ง

---------------------------------------------

ตอนนี้เจอเพื่อนสนิทๆใช้ภาษาเพี้ยนๆก็จะบอกมันไปตามตรงเลยว่า
"กูอ่านไม่รู้เรื่อง มึงเขียนมาใหม่แบบดีๆอะ ไม่งั้นกูขอไม่คุยด้วยนะ อ่านแล้วปวดหัว"

มีจุดยืนของตัวเองอะตรงนี้ คือถ้าแค่คำสองคำ ไม่ว่ากัน
แต่ถ้ามาทั้งประโยคเนี่ย ไปเขียนมาใหม่เลย

ส่วนในเน็ตที่เจอ บอกตรงๆเห็นแล้วบางทีหงุดหงิด
คือนิยมอะไรที่มันไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่ แล้วมันทำให้มีผลต่อการทำงานหรือเรียน
สงสารและรู้สึกใจเสียเมื่อนึกต่อไปว่าอนาคตของชาติยังคงใช้ภาษาวิบัติต่อไป คงได้วิบัติกันจริงๆละทีนี้
บางทีเจอก็บอกนะ แต่ก็ไม่อยากพูดมาก เพราะเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่จะใช้
แต่ถ้าเตือนได้ก็เตือน บอกได้ก็บอก

สำหรับคนใกล้ชิดนี่คือ จะบอกเลยว่าแก้นะ ไม่แก้ก็...(อะไรก็ว่ากันไป)...

ปัจจุบันนี้ใส่ใจกับภาษาไทยเยอะขึ้นพอสมควร เวลาเขียนไปหาใคร ไม่แน่ใจจะเปิดพจนานุกรมเทียบเลย
หลังๆมานี่เป็นแผนกตรวจสอบเอกสารด้วยนี่ยิ่งละเอียดกว่าเดิม

-------------------------------------------------

สุดท้าย ท้ายสุด อยากบอกว่าภาษาไทย เป็นภาษาที่สวยมาก (ลองไปอ่านดูในวรรณคดีได้)
และเป็นภาษาที่ไพเราะและเข้มแข็งอยู่ในตัวอยู่แล้ว
ถ้าจะเพี้ยนไปบ้างตามยุคสมัยหรือเวลา มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะโลกนี้ไม่จีรัง
แต่ขอให้ยึดในภาษาแม่ที่ถูกต้องของเราเอาไว้เสมอ เพราะอย่างน้อยที่สุด...เราก็เป็น 'คนไทย'