อ่านแล้วทำให้นึกถึงเหตุการณ์ตอนเรียนมหาลัยอ่ะ พอดีสนิทกับเพื่อนที่อยู่ห้องตรงข้ามกัน พอเวลากลับจากเรียนทุกเย็นก็ไปกินข้าวเป็นแก็งค์กันทุกเย็นเลย แก็งค์เรามีกัน 6 คน อ่ะ ( สำหรับเพื่อนที่อยู่หอนะ ) จะเล่าเหตุการณ์วันนั้นให้ฟัง สมมุติเพื่อนเราชื่อ บอย เราชื่อโอม วันนั้นเป็นวันปีใหม่อ่ะ เพื่อนทุกคนกลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือเรากับบอย 2 คน ไปกินข้าวกัน พอกินข้าวเสร็จ ช่วง 2 ทุ่ม
บอย : ก๊อกๆๆ โอมเดี๋ยวมาเล่นเกมส์ play ห้องเราป่ะ
โอม : เออ เดี๋ยวตามไป
พอมาเล่นเกมส์สักพัก บอยก็ถามว่า
บอย : โอมเรามีอะไรจะบอกโอม บอกแล้วโอมจะโกรธเราป่ะ
โอม : ( ยังไม่ได้คิดอะไรก็เลยบอกไปว่า ) เฮ้ยไม่โกรธหรอก
บอย : ถ้าบอกแล้วเราจะเป็นเหมือนเดิมป่ะ
โอม : ก็งง คิดว่ามันเป็นอะไร ฮืมๆๆ เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแน่
บอย : เราชอบโอมนะ
โอม : อึ้งไปแป๊ปนึง ก็เลยบอกว่า เราคิดกับบอยแค่เพื่อนนะ เป็น
เพื่อนกันเถอะ
บอย : โอมไม่เปลี่ยนนะ ยังเป็นเพื่อนเหมือนนะ
โอม : ฮืม ไม่เปลี่ยน
หลังจากนั้นทำเนียนยังนั่งเล่นเกมส์สักพัก แล้วรีบกลับห้องเลย นอนไม่หลับ จนตี3อ่ะ แล้วตอนเช้ายังต้องไปปลุกบอยกินข้าวเช้าเหมือนทุกทีที่เคยทำอ่ะ กลัวว่ามันจะหาว่าเราเปลี่ยนไป พอปี 3 ต้องย้ายมาเรียนอีกวิทยาเขตนึงก็เลยห่างๆๆ กัน แต่พอผ่านไปหลายๆปีก็โทรหากันบ้างถามสารทุกข์สุกดิบ เขาก็จะคอยถามเป็นไงบ้าง กับแฟนเป็นยังไงตลอด นี่แหล่ะมิตรภาพความเพื่อน
Citizen Member /
Trusted Member
เพื่ออ่านคู่มือ ของเครื่องมือใดๆ ที่มีเครื่องหมายนี้ 
Previous
Downtown
opperwan
Reply With Quote

