อาจเป็นเพราะความชอบ รสนิยม หรือมีเวลาหาเงิน แต่ไม่มีเวลาใช้เงิน แต่ของพี่เป็นพวกรสนิยมสูง รายได้ต่ำค่ะ
อาจเป็นเพราะความชอบ รสนิยม หรือมีเวลาหาเงิน แต่ไม่มีเวลาใช้เงิน แต่ของพี่เป็นพวกรสนิยมสูง รายได้ต่ำค่ะ
ความง่ายอยู่ที่ปาก ความยากอยู่ที่ทำ
การรู้จักปล่อยวาง เป็นวิถีทางแห่งความสุขสงบ
มนุษย์ย่อมได้รับผลของการกระทำของตนเสมอ อาจจะเร็วหรือช้าเท่านั้น
เพื่อนที่สนิทกันก็ประมาณนี้ค่ะ ไม่แต่งตัว ไม่เห็นเคยถือกระเป๋า ถือแต่กระเป๋าผ้าอ้อมของลูก แต่งตัวประมาณเสื้อยืด ของโรงงานตัวเองที่ทำแจกคนงาน กางเกงยีนส์ แถมหลังคลอดใส่ชุดคลุมท้องต่อมาอีกเกือบปี ใช้รถvios แต่เปนคนดีมาก มีน้ำใจ ไม่มีกั๊ก สามีก็ประมาณกันเลย ใครจะรู้ว่ารวยระดับหลายร้อยล้าน
อิอินินทาได้เพราะคิดว่าไม่มีทางเข้าเวปนี้เด็ดขาด
รสนิยม ความชอบส่วนตัวคะ บ้างคนชอบ สะสมเพชร ทอง บ้านที่ดิน พระเครื่อง รถยนต์ นาฬิกา
มีเพื่อนไม่ชอบแสดงตัว แต่ไปที่บ้านมีเพียบเลย... นิสัยดีด้วย
ส่วนที่ชอบใช้แบนด์เนมเพราะซื้อตามกำลังซื้อ และ ความชอบส่วนตัว อันนี้ห้ามกันไม่ได้คะ
ส่วนตัวผมว่าก็มีทุกรูปแบบ ครับ แล้วแต่ว่าเราจะเจอแบบไหน
เพราะแต่ละคนถูกอบรมสั่งสอนในการใช้ของมาไม่เหมือนกัน
แต่ถ้าเชื่อในเรื่องกรรม ลองอ่านอันนี้ดูนะครับ เผื่อได้ประโยชน์
คำถาม
ทุกข์ใจคุณแม่เหลือเกิน ลูกๆเอาข้าวของใหม่ๆ ดีๆมาให้ใช้ให้กิน ก็ไม่อยากจะใช้ เก็บไว้จนเก่าค่อยเอามาใช้ นอนหนุนหมอนเน่าๆ เปลี่ยนให้ใหม่ หรือเอาไปทำความสะอาดจะโกรธมาก กินก็ไม่ค่อยจะยอมกินของดีๆ พวกเราเป็นลูกก็ทุกข์ใจ เห็นแล้วไม่สบายใจเลย บอกตรงๆคำตอบ
น่าเห็นใจท่านผู้ถาม..ใจแม้อยากจะอุปการะมารดา???
แต่ทว่า..ความจริงที่เราไม่พึงปฏิเสธคือเรื่องกรรม ...เขามีอำนาจ เที่ยงตรงและเที่ยงธรรม เป็นที่สุด ....
ถ้าเหตุปัจจัยครบ เขาย่อมส่งผลนั่นเทียว ไม่เคยปรารภว่าบุคคลนี้เป็นคนดี เป็นคนผู้สูงส่ง เป็นบุคคลผู้น่าสงสาร เป็นผู้ด้อย..แล้วสมควรที่กรรมพึงเว้นส่งผล.ฯลฯ....ไม่เคยเลยที่จะเว้น หากเป็นกรรมที่เคยทำไว้และมีปัจจัยให้เขาส่งผล เขาก็ย่อมส่งให้นั่นแหละ...
ผู้ถามกับพี่ๆน้องๆ ต้องอุเบกขาแล้วละค่ะ เพราะวิบากกรรมของคุณแม่นั่นเองที่กั้น...แม้รับกับมือ ก็ไม่สามารถจะใช้สอย หรือเสพได้ หากอกุศลชนิดนั้นกำลังส่งผลให้อยู่...หากเราพยายามไปแก้ไขโดยการบังคับบ้าง ทุกข์ย่อมเกิดทั้งเราเองและคุณแม่นั่นเทียว..
อุปมาเหมือนบุคคลกำลังบังคับจิตทางหูที่ทำกิจแห่งการฟังนั้น ให้ไปทำหน้าที่อื่น มีการเห็นเป็นต้น...นี้ไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้.... เพราะการเห็นนั้น เป็นหน้าที่ของจิตที่เกิดทางตาเท่านั้น...กรรมของบุคคลนั้น ไม่พึงจะโอนถ่าย ย้ายยักไปให้ผู้อื่นเสวยได้เลย...
เราจึงพึงศึกษาผลที่ได้พบได้เห็นนั้น นำกลับมาพิจารณาถึงเรื่องเหตุ.... เมื่อเข้าใจ จะได้พึงเว้นในสิ่งที่ควรเว้น...พึงเจริญในสิ่งที่ควรเจริญ ...
กรณีของคุณแม่ท่านนั้น ทานกุศลในอดีตที่เคยทำแล้วมีบริวารเป็นความตระหนี่ ...ทำแล้วเสียดาย ให้แล้วมิให้ขาด...ยังตามหวงแหนในไทยทานนั้นๆ ..เมื่อกุศลส่งผล ย่อมไม่น้อมไปที่จะพึงใช้พึงเสพสมบัตินั้นๆ แม้กุศลแห่งการให้จะส่งเป็นวิบากให้เป็นการได้รับ แต่เพราะอัธยาศัยของตนประการหนึ่ง อกุศลบริวารที่ได้กระทำมาแล้วประการหนึ่งย่อมกั้นมิให้บุคคลนั้น ได้ใช้สอย ได้เสพ ได้ลิ้มชิมรสเลย...
อีกประการหนึ่งก็คือ...เวลาทำทานหรือให้อะไรแก่ใคร ความตระหนี่มักให้ของเหลือเดน (ทาสทาน) ที่ไม่ประณีตแก่บุคคลอื่น..จะเห็นได้จากบางคน ใครให้อาหารมา หรือแม้แต่ตัวจะซื้อมาเอง ก็ยังต้องเก็บไว้จนใกล้เสียนั่นแหละจึงค่อยเอาออกมารับประทาน...คนที่อยู่ใกล้ อยู่ด้วยก็เป็นทุกข์เดือดร้อน
แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะเป็นกรรมของเขา หรือแม้แต่ของเราที่กระทำกรรมลักษณะเดียวกันมานั่นแหละ....รู้อย่างนี้ จะไม่ให้สลดใจกับกิเลสที่ใช้เราทำกรรมได้อย่างไร...
ขนาดของดีปรากฏอยู่ต่อหน้า แม้อยู่ในมือ ....ยังใช้ ยังเสพ ยังลิ้มไม่ได้เลย.....หากวิบากกรรมเขากั้น... มหัศจรรย์ไหมล่ะคะ?
จากเวป รักษาธรรม.คอม
ไม่รู้ว่าตอบตรงคำถามหรือเปล่า แต่น่าจะเป็นอีกเหตุผลนึงได้ครับ![]()
บุคคลผู้มีศีลเป็นพื้น ใจย่อมอยู่สบาย......
อย่าเรียกร้องในสิ่งที่ไม่มี แต่จงภูมิใจในสิ่งที่มีอยู่...
โกงเค้าชาตินี้ 1 ต้องใช้เค้าชาติหน้าเป็น พัน ทำทำไม?
ศาสนาไม่ได้เสื่อม แต่คนเสื่อมจากศาสนา
ธรรมนิยายธรรมะผู้สละโลก
http://groups.google.com/group/DhammaSawasdee/web/%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81
มีค่ะ เห็นอยู่คน คือ พ่อเรา นี่เอง
ไม่ซื้อของห้าง ไม่ใช้ของแบรนด์เนมค่ะ เหตุผลคือ รู้สึกว่าจะฟันกำไรเรามากเกินไป
ขนาดแว่นตายังไม่ตัดเลยค่ะ ไปซื้อแว่นจากสำเพ็งมาโหลนึงแล้วเอาไว้ทุกมุมของบ้าน อยากใช้จะได้หาง่ายๆ
ไป HK กัน น้ำดื่มที่สนามบินขายแพงมาก เขาก็พกขวดน้ำที่หมดแล้วไปกรอกน้ำที่เค้าให้กินฟรีมาเก็บไว้กิน ส่วนเราซึ่งเป็นลูกสาว แหะ เดินไปซื้อ Starbucks มานั่งกินชิวๆเลยค่ะ ซื้อนู่น ซื้อนี่ ตลอด
ล่าสุดตอนปีใหม่ ไปเที่ยวมาเก๊ากันมา เราสะพายหลุย พ่อหันมาถามว่า นี่ของจริงรึเปล่าเนี่ย ใบเท่าไร พอเราบอกไป เค้าหันมาทำหน้าประมาณว่าซื้อมาได้ไงเนี่ย![]()
แบรนด์แนมไม่ได้บ่งบอกถึงฐานะคน แต่บ่งบอกรสนิยมค่ะ
บางคนมีเงินแต่ไม่ใช้ บางคนไม่ค่อยมีเงินแต่ก็พยายามเก็บเงินเพื่อให้ได้ใช้
นานาจิตตังเนาะ
Friday @ Siambrandname . com Yo Yo Yo
ส่วนบุคคลจริงค่ะ
เรา บ้าพวกกระเป๋าต้องแบรนด์ แต่รองเท้า เครื องสำอางค์ใช้แบบถูกๆ
แฟน ไม่บ้าของแบรนด์ แต่บ้าแต่รถ เครื่องเสียง แม๊ก
รรับไม่ได้ก็เบาะรถเนี่ย.. แสนสี่ บ้าไปแล้ว แต่คิดว่า ก็ดีกว่าติดผู้หญิง![]()
ความทรงจำ คอยย้ำเตือน..
เราก็บ้ากระเป๋า บ้าเครื่องสำอางค์บำรุงผิว
แต่ไม่ค่อยบ้าเสื้อผ้ากะรองเท้าเท่าไร....แค่ดูดี แบรนด์ถูก ๆ หรือซื้อในเนตก็ใช้ได้
กะบ้าเที่ยวววววววว
แฟนเรา บ้าสินค้าเทคโนโลยีต่าง ๆ บ้าเครื่องเสียง แต่อย่างอื่นไม่สนเลย
ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ากระเป๋า รองเท้า
อย่างป้าว่าเนอะ...ดีกว่าบ้าผู้หญิง
__________________________
"ทำเสียงอย่างนี้ ซื้อมาอีกใบแล้วสิ"
#### รู้ทันอีกแล้ว เซ็ง ####
ครอบครัวญาติเรา รวยกว่าเราเป็นล้านเท่า เค้ายังไม่บ้ามีของเยอะเท่าเราเลย พวกแบรนด์เนม แต่........รถแต่ละคันซื้อกระเป๋าเราได้ทั้ง collection แล้วแต่ความชอบ
ก็เหมือนกับบางคนแหละมีแบรนด์เนม ขึ้นรถเมล์
รถสวยใช้ของปลอม
กระเป๋าใบเป็นแสน รถคันละ ไม่กี่ตังค์
เค้าเรียกว่าความชอบค่ะ
"P u r s e A d d i c t i o n
"
ผู้ปกครองเด็กทีกิ๊ฟไปสอนพิเศษอยู่ ก่อนเศรษฐกิจตกสะเก็ด รายได้อาทิตย์ละ 1 ล้านบาท
เค้าก็ซื้อกระเป๋าก็อปใช้คะ
แต่เค้าจะเน้นไปทางที่ดิน บ้าน แล้วก็เรื่องกินคะ
٩(̾●̮̮̃̾•̃̾)۶ ٩(͡๏̯͡๏)۶ ٩(-̮̮̃ -̃)۶ mynameisgift ٩(̾●̮̮̃̾•̃̾)۶ ٩(͡๏̯͡๏)۶ ٩(-̮̮̃ -̃)۶
ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักใครสักคน
...คนๆนั้นจะรักเราตอบ
แต่ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักใครหลายคน
..เชื่อเถอะว่า จะไม่มีใครรักเราจริงเลย
แม่แต้คนเดียว