เข้าใจคนมีแฟนแบบนี้เลยค่ะ
ถามนิดนึงนะคะว่าแต่งงานหรือยัง ถ้าแต่งงานแล้วควรประนีประนอมกันให้ถึงที่สุดนะคะ
ควรมองหามางเลือกอื่นๆไว้ก็ดีค่ะ ไม่ได้ยุยงให้แตกแยกนะคะ แต่ว่า ถ้าอยู่ไปก็ทุกข์ เค้าก็เป็นแบบนี้ เราไม่มีวันที่จะเปลี่ยนเค้าได้ (พูดคุยกันแล้วเค้าตัดสินใจ ไม่เปลี่ยนแปลง เค้าคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะทำตามคำเรียกร้องของเรา)
เราเข้าใจเลยล่ะ ถ้าทำงานถึง 29 วันต่อเดือน แบบนี้มานาน มันยากค่ะ ที่จะคงความสัมพันธ์ไว้ได้
ถ้ายิ่งลูกเมียเอาไว้สุดท้ายด้วยแล้ว ทำใจยากมากค่ะ
เราเคยมีเคส แบบ จขกท ผู้ชายเป็น อาจารย์ชื่อดัง ต้องไปบรรยายตามมหาลัยต่างๆ ไหนจะมีบริษัทตัวเองอีก วันๆๆเอาแต่ทำงาน ตื่นตีห้า มาที่ทำงาน กลับบ้าน สามทุ่ม บางวันก็ไม่กลับเพราะต้องไปบรรยายที่อื่น เสาร์ อาทิตย์ ก็ไม่เคยมาดูแลลูก แต่ว่าลูกเมียก็รวยมากค่ะ เพราะอาจารย์รายได้เกือบสามแสนต่อเดือน สุดท้ายแล้วก็ไปไม่รอด ผู้หญิงก็ไม่ได้เลือกเงิน แต่เลือกคนที่มาดูแลเธอได้ทั้งร่างกายและจิตใจ มันน่าเศร้าค่ะ ถ้าเราลำดับความสำคัญชีวิตผิดไป
เจ้าของกกระทู้คิดดีๆ เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ จะตัดสินใจอะไร จะทำอะไร ใช้สติ มากๆนะคะ